Tom Waes

De terugkeer van Tom Waes op televisie had een moment van reflectie kunnen zijn. Een eerlijke confrontatie met zijn fout, een oprechte boodschap aan het publiek, een begin van herstel. Maar dat gebeurde niet. In plaats daarvan verscheen Waes in een luchtig sportprogramma, dropte een kort statement over zijn dronken autorit – en ging weer vrolijk verder met het wielerpraatje.

En dat schoot bij veel mensen in het verkeerde keelgat. Onder wie Angela de Jong, tv-recensente van het AD, die in haar column geen spaander heel laat van Waes’ comeback. “Wat een laffe manier om terug te keren,” schrijft ze. En ze is niet de enige die er zo over denkt.

Geen echte excuses, maar een kort tv-momentje

Angela de Jong windt er geen doekjes om. Tom Waes maakte volgens haar een grove fout door dronken achter het stuur te kruipen. “Niet alleen gevaarlijk voor zichzelf, maar vooral ook voor anderen,” stelt ze. Dat hij vervolgens zijn rentree maakt in een sportprogramma met een ‘lauw’ statement, noemt ze onacceptabel.

“Hij deed even alsof hij spijt had en ging toen weer verder alsof er niets gebeurd was. Geen diepgang, geen uitleg, geen echt sorry. Gewoon een paar zinnen, en hup: koers kijken.”

Voor De Jong is dat precies het probleem: bekende mensen denken dat een beetje mediatruc voldoende is om door te gaan met hun leven. Maar zo werkt dat niet – of in elk geval, zo zóu het niet moeten werken.

Het publiek verdient meer dan ‘sorry-light’

Volgens Angela is de manier waarop Tom Waes zijn fout probeert te verzachten een voorbeeld van ‘mediaframing’. Een gecontroleerd moment kiezen, in een vriendelijke omgeving, zodat de boodschap niet te hard aankomt. “Maar het publiek verdient oprechtheid. Geen toneelstukje.”

Ze legt uit dat echte spijt niet komt via een sportpraatje, maar via een serieus interview. Een setting waarin je geconfronteerd wordt met je fouten, waarin je je kwetsbaar opstelt. “Laat je interviewen door iemand die je vragen stelt waar je geen standaardantwoord op hebt. Dan pas neem je écht verantwoordelijkheid.”

Die nuance ontbreekt nu volledig in het verhaal van Tom Waes. En dat zorgt voor frustratie, teleurstelling en woede bij kijkers – en bij mensen in de media.

De vergelijking met Glennis Grace

Angela trekt een opvallende vergelijking met de comeback van Glennis Grace, die in opspraak raakte na een incident in een supermarkt. Ook zij koos voor een licht amusementsprogramma als ‘platform’ voor haar rentree: Ranking the Stars. Volgens Angela een foute keuze, omdat het afleidt van waar het echt over moet gaan: verantwoordelijkheid nemen.

“Tom Waes is geen haar beter,” stelt ze. “Hij kiest voor luchtigheid, voor veiligheid, voor gemak. Geen risico, geen echte vragen, geen zelfreflectie.”

Het is volgens De Jong een zorgwekkende trend: BN’ers die hun imago proberen te herstellen via leuke tv-programma’s, in plaats van echt met hun fouten aan de slag te gaan. En dat is niet alleen een probleem van de sterren zelf, maar ook van de media die daar ruimte voor geven.

Een comeback zonder lef

Wat Angela vooral mist, is lef. Lef om te zeggen: “Ik heb iets gedaan wat niet door de beugel kan.” Lef om te zeggen: “Ik had beter moeten weten.” En vooral: lef om dat te zeggen op een plek waar je niet de controle hebt over het gesprek.

“Tom Waes had een interview moeten geven. Eentje waarin hij echt iets uitlegt. Waarin hij zichzelf niet spaart. Nu lijkt het alsof hij zijn imago belangrijker vindt dan de ernst van zijn daad.”

Het gevolg? Boze reacties op social media. Mensen die zich afvragen waarom iemand die zó in de fout is gegaan, zo snel weer op het scherm verschijnt. En kijkers die afhaken omdat ze voelen dat er iets niet klopt.

Vertrouwen komt te voet, maar vertrekt te paard

Angela’s kritiek raakt een gevoelige snaar. Veel mensen zijn fan van Tom Waes. Zijn programma’s als Reizen Waes zijn razend populair, en zijn stijl wordt vaak geprezen. Maar juist daarom is het teleurstellend dat hij nu geen open kaart speelt.

Vertrouwen is in de tv-wereld net zo belangrijk als talent. En wie dat vertrouwen schaadt, moet moeite doen om het te herstellen. Niet met een vlugge zin in een wielerprogramma, maar met echte woorden, oprecht en helder.

Zijn voorbeeldfunctie maakt het extra zwaar

Tom Waes is niet zomaar een presentator. Hij is een boegbeeld in Vlaanderen. Iemand met invloed, met fans, met een voorbeeldfunctie. En juist daarom zou je mogen verwachten dat hij extra zijn best doet om het goed te maken.

In plaats daarvan blijft hij in zijn comfortzone. Geen serieuze persmomenten, geen interview met een kritische journalist, maar wél weer op tv. Alsof er niets gebeurd is. Dat maakt zijn terugkeer niet alleen ongemakkelijk, maar ook pijnlijk.

“Hij moet echt door het stof”

Angela is helder: als Tom Waes het vertrouwen van zijn publiek terug wil winnen, moet hij echt door het stof. Niet een beetje. Helemaal. Pas dan kan er weer sprake zijn van respect. En pas dan kan hij misschien weer bouwen aan iets nieuws.

“Je gaat niet ‘zomaar’ dronken achter het stuur zitten,” stelt ze. “Daar gaat iets aan vooraf. En daar moet je over praten. Niet om je imago te redden, maar omdat het hoort. Omdat je een publiek figuur bent. En omdat mensen van je verwachten dat je je verantwoordelijkheid neemt.”

Media als vluchtroute? Dat moet stoppen

De column van Angela de Jong is niet alleen een persoonlijke aanval op Tom Waes. Het is ook een bredere aanklacht tegen hoe media omgaan met bekende mensen die fouten maken. Door hen ruimte te geven in veilige formats, zonder kritische vragen, wordt echte verantwoording ontweken.

En dat is gevaarlijk. Want het leert mensen dat je fout kunt zitten, maar dat het wel meevalt – zolang je maar een charmante glimlach hebt en ergens een oppervlakkige sorry laat vallen.

De media moeten weer durven prikken. Durven doorvragen. En durven zeggen: “Nee, dit gaan we zo niet uitzenden, dit is geen écht verhaal.”

Wake-up call voor de showbizz

De affaire rond Tom Waes is daarmee meer dan een incident. Het is een spiegel voor de hele showbizzwereld. Hoe gaan we om met vergeving? Met publieke fouten? Met herstel?

Angela’s boodschap is duidelijk: vergeving begint bij verantwoordelijkheid. En dat betekent niet dat iemand nooit meer op tv mag komen. Maar het betekent wél dat je eerst eerlijk moet zijn over wat je hebt gedaan – en waarom het fout was.

Conclusie: geen excuses, geen vertrouwen

Tom Waes wilde terug op tv. Maar hij sloeg de eerste stap over: oprecht sorry zeggen. Dat maakt zijn comeback hol, zijn woorden leeg, en zijn tv-moment ongemakkelijk. En dat zorgt ervoor dat mensen afhaken, zich boos maken en hem niet meer serieus nemen.

Angela de Jong zegt wat veel mensen voelen: “We willen geen mediashow. We willen eerlijkheid.” En zolang die eerlijkheid ontbreekt, blijft de kritiek klinken. Want als je fouten maakt, moet je daarvoor staan. Niet alleen in de rechtbank, maar ook in de spotlights.