Actueel
Sportwereld reageert op onverwacht heengaan Milou Dekker (33)
Oud-topspeelster Milou Dekker (33) plots 0verleden: clubicoon van Jolly Jumpers laat diepe indruk na
Met grote verslagenheid heeft de Nederlandse basketbalwereld afscheid moeten nemen van Milou Dekker. De oud-speelster van eredivisieclub Jolly Jumpers 0verleed donderdag plotseling, op slechts 33-jarige leeftijd. heen gegaan laat een grote leegte achter, niet alleen in haar geboortedorp Tubbergen, maar ook bij haar oud-ploeggenoten, coaches en de fans die haar jaren volgden in de sport.
Een kind van de club
Milou Dekker werd geboren en groeide op in Tubbergen, een plaats waar basketbal diep geworteld zit in de gemeenschap. Al op jonge leeftijd sloot zij zich aan bij de lokale basketbalclub Jolly Jumpers. Vanaf haar eerste stappen op het veld was duidelijk dat zij over uitzonderlijk talent beschikte. Haar technische vaardigheden, spelinzicht en inzet vielen al snel op.
Op haar zestiende maakte Milou haar debuut in het eerste damesteam van de club, dat uitkomt in de eredivisie. Daarmee werd zij een van de jongste speelsters ooit in het hoogste Nederlandse basketbalniveau. In de jaren die volgden groeide ze uit tot een vertrouwd gezicht op het veld en een leidende kracht binnen het team.
Spelverdeelster met karakter
Als spelverdeelster had Milou een belangrijke rol binnen Jolly Jumpers. Ze was het type speelster dat het spel kon lezen, kansen kon creëren en op de juiste momenten beslissingen durfde te nemen. Maar haar kwaliteiten beperkten zich niet tot het verdelen van het spel. Ze was allround inzetbaar: ze kon schieten, rebounds pakken en met krachtige drives richting de basket trekken.
Wie haar kende, weet dat Milou niet alleen fysiek sterk was, maar ook mentaal weerbaar en uitgesproken. Ze was eigenwijs, durfde haar mening te geven en ging discussies met coaches niet uit de weg – al vanaf haar tienerjaren. Die houding maakte haar tot een speelster met karakter, iemand die niet zomaar meeging met de stroom, maar haar eigen pad uitstippelde.

Pijn die altijd bleef
Helaas werd haar veelbelovende sportcarrière belemmerd door hardnekkige knieproblemen. Al op jonge leeftijd kreeg ze te maken met pijnlijke knieschijven – een chronisch ongemak dat haar prestaties beïnvloedde en haar veel pijn bezorgde. Om die reden droeg ze tijdens wedstrijden altijd kniebeschermers, die als een soort handelsmerk bij haar verschijning hoorden.
Op haar 23e, na zeven seizoenen op het hoogste niveau, moest Milou de moeilijke beslissing nemen om te stoppen met topsport. De fysieke belasting was te groot geworden. Ze had dan wel geen interlands gespeeld voor het nationale damesteam, maar kwam in haar jeugdjaren wél uit voor diverse vertegenwoordigende nationale jeugdploegen. Voor velen bleef het jammer dat haar fysieke beperkingen een grotere sportieve carrière in de weg stonden.

Van het veld naar de salon
Na haar afscheid van het basketbal koos Milou voor een nieuwe richting in haar leven. Ze verhuisde naar Amsterdam en vond daar haar plek in de kappersbranche. Ook buiten het sportveld bleek ze een energieke en bevlogen persoonlijkheid, iemand die haar klanten met flair en professionaliteit benaderde. Haar creativiteit kwam daar volledig tot uiting en ze bouwde een nieuw bestaan op, ver weg van het topsportleven.
Toch bleef ze in de kern altijd verbonden met haar roots. Milou keerde regelmatig terug naar Tubbergen om familie te bezoeken en had nauw contact met haar ouders. Enkele weken geleden keerde ze definitief terug naar haar geboortedorp. Wat haar reden daarvoor was, is niet publiekelijk bekendgemaakt. Op donderdag 9 mei is ze daar onverwacht 0verleden. Het verdriet in de gemeenschap is groot.
Een geliefd gezicht, een blijvende herinnering
De club waar Milou jarenlang voor speelde, Jolly Jumpers, heeft met diepe droefheid gereageerd op haar . Op sociale media deelden zij een eerbetoon aan hun voormalige speelster. “Milou was een kind van de club. Een geboren teamspeler, een inspiratie voor velen, en bovenal een prachtig mens. We gaan haar enorm missen.”
Ook oud-teamgenoten reageren aangedaan. Ze herinneren zich Milou als een energiebundel vol passie en vuur. Iemand die haar team op sleeptouw kon nemen, maar ook altijd klaarstond voor een grapje, een luisterend oor of een bemoedigende opmerking tijdens zware momenten. “Ze was altijd oprecht, soms streng, maar recht uit het hart,” aldus een van haar voormalige medespeelsters.
Een verlies dat verder reikt
Hoewel Milou Dekker nooit de stap naar internationale roem zette, is haar invloed op de Nederlandse basketbalwereld onmiskenbaar. Ze symboliseerde alles wat lokale sport groot maakt: inzet, betrokkenheid, vriendschap en veerkracht. Haar heen gaan op zo’n jonge leeftijd raakt veel mensen. Ze was een rolmodel voor jonge meiden in de sport, een voorbeeld van hoe je met passie en karakter je stempel kunt drukken, ook zonder de grote podia.
Voor haar familie, vrienden en iedereen die haar kende, is het verlies nauwelijks te bevatten. Er blijven veel vragen achter, maar bovenal heerst het gevoel van gemis. In haar 33 levensjaren wist Milou sporen na te laten die nog lang zullen blijven nazinderen.
In herinnering
De komende dagen zal de basketbalwereld stil blijven staan bij Milou Dekker. Haar club bereidt een moment van herdenking voor tijdens een thuiswedstrijd. Oud-coaches en teamgenoten zijn uitgenodigd om samen stil te staan bij haar leven en betekenis voor de sport. In Tubbergen zullen de komende weken verhalen worden gedeeld — over wedstrijden, over haar bijzondere karakter en over wie ze was als mens.
Milou Dekker laat een erfenis van kracht, lef en liefde voor het spel na. Ze werd slechts 33 jaar, maar de indruk die ze achterlaat is die van een leven dat telde. Ze zal gemist worden — op het basketbalveld, in de kappersstoel en vooral in de harten van de mensen die haar liefhadden.
Actueel
Heftig moment bij Suzan & Freek: zanger barst in tranen uit na aangrijpend verhaal

Suzan & Freek breken stil bij Jinek: een avond vol emotie, liefde en hoop
Tijdens een indrukwekkend optreden bij Eva Jinek konden Suzan & Freek hun emoties niet langer verbergen. Voor het eerst vertelden ze openhartig over de periode waarin hun leven plotseling veranderde — een gesprek dat miljoenen kijkers raakte en de kracht van liefde en muziek liet zien.

Een telefoontje dat alles veranderde
Het was een gewone dag na een
reeks concerten toen Suzan & Freek thuiskwamen en drie gemiste
oproepen zagen van het Antoni van Leeuwenhoek Medisch
Centrum.
“Toen wist ik: dit is belangrijk,” vertelt Suzan
rustig.
De volgende ochtend zaten ze samen tegenover de arts. Nog voordat
er iets werd gezegd, voelden ze dat het gesprek hun leven zou
veranderen.
Freek herinnert zich: “Je zag
het aan zijn ogen. Hij zei: ‘Freek, Suzan, ik heb niet het nieuws
waarop we hoopten.’”
De diagnose — longproblemen met uitzaaiingen — kwam als een klap. Toch besloten ze vanaf dat moment om zich niet te laten leiden door angst, maar door liefde, vertrouwen en dankbaarheid.

Een periode van ongeloof en aanpassing
De dagen na het gesprek
voelden onwerkelijk. “Het was alsof de wereld even stilstond,”
vertelt Suzan. “Alles wat vanzelfsprekend leek, kreeg ineens een
andere betekenis.”
Freek probeerde direct duidelijkheid te krijgen over de
mogelijkheden. De artsen legden uit dat er geen genezende
behandeling was, maar dat therapie de z!ekte kon vertragen en de
kwaliteit van leven behouden.
Die boodschap kwam hard binnen, maar gaf ook richting. Samen besloten ze om te leven met aandacht — met kleine dagelijkse rituelen: koken, wandelen, zingen. “We wilden niet alleen vechten tegen iets, maar ook leven voor iets,” zegt Suzan.
De eerste signalen
Voordat de diagnose kwam, had Freek wekenlang signalen dat er iets niet goed zat. Hij voelde steken in zijn zij, was sneller moe en had een aanhoudend hoestje. “Ik dacht dat het stress was,” zegt Suzan, die toen zes weken zwanger was. “Tot hij kleine knobbeltjes in zijn nek voelde. Toen zijn we naar de dokter gegaan.”

Volgens deskundigen van Longfonds.nl is alertheid bij lichamelijke veranderingen cruciaal. In dit geval leidde dat tot verder onderzoek en een tijdige start van behandeling. “We waren dankbaar dat we er op tijd bij waren,” vertelt Suzan.
Behandeling en vooruitgang
In het Antoni van Leeuwenhoek
startte Freek kort na de diagnose met een gerichte therapie. Die
richt zich op het vertragen van de z!ekte en het versterken van de
weerstand.
Freek vertelt: “Er zijn plekjes gevonden in mijn longen,
lymfeklieren en bij de bijnieren. Gelukkig niet in mijn hoofd — dat
gaf ons een sprankje opluchting.”
Sindsdien voelt hij zich lichamelijk sterker. Hij leeft gezonder, beweegt veel en neemt meer tijd om te rusten. Suzan kookt dagelijks verse maaltijden. “Het klinkt misschien simpel,” lacht Freek, “maar samen koken is een vorm van therapie geworden.”
De artsen spreken voorzichtig positief over de resultaten. Hoewel het traject zwaar blijft, merken ze vooruitgang. “Elke stap vooruit is winst,” aldus Suzan.

Samen sterk door de zwangerschap
Toen het nieuws kwam, was Suzan zwanger van hun eerste kindje. Dat maakte alles nog emotioneler. “Het was dubbel: vreugde en angst tegelijk,” zegt ze. “Maar dat nieuwe leven gaf ons ook hoop.”
De voorbereidingen op het ouderschap hielpen hen om vooruit te blijven kijken. Freek werkte aan zijn conditie, terwijl Suzan de babykamer inrichtte. “We wilden dat ons kind in een huis vol liefde zou komen, niet vol angst,” vertelt Freek.
Volgens psychologen helpt een positieve verwachting bij het versterken van mentale veerkracht. Voor Suzan & Freek werd die verwachting letterlijk tastbaar: elke echo, elke schop herinnerde hen aan het leven dat verder ging.

Nachtelijke gesprekken en nabijheid
De eerste weken na de diagnose waren zwaar. De nachten waren lang en stil, gevuld met gesprekken over het leven, de toekomst en alles daartussen. “Soms zaten we uren wakker,” zegt Suzan. “Dan luisterden we naar elkaars ademhaling en hielden elkaars hand vast.”
Freek probeerde optimistisch te blijven. Hij verdiepte zich in verhalen van mensen die ondanks hun z!ekte bleven genieten. “Dat gaf me perspectief. Ik dacht: als zij het kunnen, dan wij ook.”
Ze vonden rust in muziek, wandelen en stilte. Volgens MindfulnessFonds.nl helpt ontspanning bij het omgaan met stress — iets wat Suzan & Freek in de praktijk brachten. “We leerden dat geluk niet in grote plannen zit, maar in kleine momenten samen,” zegt Suzan.

De kracht van muziek
Hun nieuwe single
‘Niemand’ werd
geschreven in de weken na de diagnose. Het nummer beschrijft hoe ze
elkaar vasthouden als alles even wankelt.
“Het lied was onze manier om alles te verwerken,” zegt Freek. “We
zongen wat we niet konden zeggen.”
Toen ze het nummer live speelden bij Jinek, werd het muisstil in de studio. Binnen een paar uur stond ‘Niemand’ bovenaan de hitlijsten. De videoclip, eenvoudig gefilmd in zwart-wit, werd miljoenen keren bekeken.
Volgens AD.nl werd het optreden één van de meest bekeken muziekfragmenten van het jaar. Kijkers noemden het “oprecht”, “rauw” en “moedig”. Voor Suzan & Freek voelde het als een nieuw begin.
Landelijke steun en verbondenheid
Sinds hun verhaal openbaar
werd, ontvangen ze dagelijks honderden berichten. Fans schrijven
dat hun openheid helpt om zelf met moeilijke situaties om te
gaan.
Ook collega-artiesten reageerden massaal. Ilse DeLange, Snelle en Maan stuurden persoonlijke berichten van
steun. Radiostations draaiden hun muziek als eerbetoon, en
televisieprogramma’s besteedden aandacht aan hun veerkracht.
“Die warmte uit het hele land
doet iets met je,” zegt Suzan. “Mensen die je niet kent, sturen
kaarten met woorden die recht uit het hart komen.”
Freek vult aan: “Het voelt alsof iedereen met ons meeleeft. Dat
geeft kracht, juist op dagen dat het moeilijker is.”

Een hoopvolle toekomst
Ondanks alles kijken ze met vertrouwen vooruit. Freek voelt zich sterker en werkt aan nieuwe liedjes. “Ik wil laten zien dat er altijd licht is, hoe donker het ook wordt,” zegt hij.
Suzan straalt terwijl ze vertelt over hun baby. “We leven bewuster dan ooit. Elke dag samen is een zegen.” Hun wens is om anderen te blijven inspireren met muziek — niet door perfectie, maar door echtheid.
Hun verhaal is inmiddels meer dan een nieuwsfeit; het is een symbool van veerkracht, liefde en menselijkheid geworden. Ze tonen dat zelfs in de moeilijkste tijden verbinding mogelijk is — tussen geliefden, vrienden en een heel land dat meeleeft.
Een avond die bijblijft
Het optreden bij Jinek eindigde met stilte, gevolgd door een minutenlang applaus. Eva Jinek sloot af met de woorden: “Jullie laten zien wat echte liefde is.”
Terwijl de camera’s uitgingen, omhelsden Suzan & Freek elkaar. Geen woorden, alleen een blik die alles zei.
Hun verhaal raakt, omdat het zo menselijk is. Het vertelt over vallen en opstaan, over de kracht van samen verdergaan, en over muziek als balsem voor het hart.
En misschien is dat wel de mooiste boodschap van allemaal: dat liefde, in welke vorm dan ook, altijd de sterkste melodie blijft.
Kernpunten:
-
Freek kreeg in mei 2024 een ernstige longdiagnose.
-
De behandeling in het Antoni van Leeuwenhoek verloopt positief.
-
Hun nieuwe single ‘Niemand’ werd live gepresenteerd bij Jinek.
-
Hun aanstaande ouderschap geeft hoop en kracht.
-
Fans en collega’s tonen massale steun en waardering.
-
Actueel4 maanden agoDit is er gebeurd met de gevonden Paul (83) en Gerda (80)
-
Actueel5 maanden agoFreek’s ontroerende nieuwe liedje raakt Nederland: een muzikale ode aan veerkracht en hoop
-
Actueel5 maanden agoArm gezin uit Steenrijk, Straatarm veroorzaakt grote ophef. ´Kijkers in shock over AOW-bedrag´
-
Actueel7 maanden agoJutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien!
-
Actueel4 maanden agoFreek Rikkerink krijgt plots verrassend nieuws van dokter te horen
-
Actueel6 maanden agoMartijn Krabbé deelt aangrijpend nieuws: “We staan er samen sterk voor”
-
Actueel7 maanden agoGerard Cox in tranen: ‘Het gaat echt heel slecht met Joke, ik ben haar langzaam aan het verliezen’
-
Actueel7 maanden agoKijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald!
