Actueel
Roos Reedijk onder vuur na nieuwste aflevering Kopen Zonder Kijken: kijkers snappen niets van haar keuzes”
Kopen Zonder Kijken
De nieuwste aflevering van Kopen Zonder Kijken heeft de tongen opnieuw flink losgemaakt. Dit keer ligt de aandacht niet zozeer op de zoektocht naar een woning, maar op de opvallende interieurkeuzes van styliste Roos Reedijk. Kijkers laten massaal van zich horen op sociale media en stellen zich hardop de vraag: “Wat dacht Roos hierbij?” De aflevering met Dennis en Ries uit Wilnis zorgt niet alleen voor mooie televisie, maar ook voor een verhitte discussie over smaak, stijl en creatieve vrijheid.

Van Amsterdam tot Amersfoort: een lange zoektocht
Dennis en Ries hadden het bepaald niet makkelijk in hun zoektocht naar een koopwoning. Met een ruim budget van 630.000 euro en een breed zoekgebied van Amsterdam tot Amersfoort leek succes binnen handbereik. Toch liep het anders: overbiedingen, teleurstellingen en een eindeloze reeks bezichtigingen zonder resultaat maakten het stel moedeloos. In twee jaar tijd bekeken ze meer dan dertig huizen. Geen enkele woning voelde als dé plek.

Tijd voor hulp: het team van Kopen Zonder Kijken
Uiteindelijk besloten Dennis en Ries zich aan te melden voor het populaire programma Kopen Zonder Kijken. Met makelaar Alex van Keulen, presentator Martijn Krabbé en styliste Roos Reedijk aan hun zijde, gaven ze het roer uit handen. Hun wensen waren duidelijk: veel ruimte, privacy, een ruime woonkeuken en een aparte praktijkruimte voor Ries, die vanuit huis werkt. De verwachtingen waren hooggespannen.

De vondst in Wilnis: een schot in de roos
Alex vond al snel een woning die aan bijna alle eisen voldeed. Gelegen in het groene Wilnis, bood het huis niet alleen ruimte en rust, maar ook mogelijkheden voor werk aan huis. Bij de eerste kennismaking waren Dennis en Ries meteen enthousiast. De locatie, de sfeer en de grootte van het perceel maakten diepe indruk. “Hier kunnen we écht wat van maken,” klonk het hoopvol. Het team van Kopen Zonder Kijken had duidelijk goed geluisterd.

De make-over: Roos Reedijk laat zich gaan
Toen de verbouwing achter de rug was en het interieur vorm kreeg, was het aan Roos om haar visie tot leven te brengen. Dennis gaf aan te houden van een modern-klassieke stijl, terwijl Ries juist viel voor retro-chic met een moderne twist. Roos besloot om deze elementen te combineren met een opvallend kleurenpalet: groen. Veel groen.
Van de muren tot het meubilair en zelfs de trap: het interieur werd één groot palet van groentinten. Bij de onthulling reageerden Dennis en Ries dolenthousiast. “Dit hadden we nooit durven dromen!” aldus Dennis. Ries sprak zelfs van “een nieuw begin”. Toch dachten veel kijkers daar anders over.

Hevige reacties op sociale media
Direct na de uitzending regende het reacties op sociale media. Vooral op X (voorheen Twitter) uitten kijkers hun verbazing. “Was de groene verf in de aanbieding?” schreef iemand. Een ander vroeg zich af of “Roos per ongeluk de kleurentest had overgeslagen.” De trap – volledig in donkergroen – werd het vaakst genoemd. “Een botsing van stijlen,” aldus een kritische post.
Ook Instagram ontplofte met meningen. Sommigen noemden het “gedurfd en fris”, maar velen vonden het “te veel van het goede”. De opmerking “Waarom altijd die eenheidsworst van kleur?” vatte het sentiment van veel kijkers samen.

Creatieve vrijheid of te ver gegaan?
Het roept de vraag op: hoe ver mag een styliste gaan in het vormgeven van iemands nieuwe huis? Roos Reedijk staat bekend om haar uitgesproken stijl en creatieve lef. In eerdere afleveringen oogstte ze lof met onverwachte combinaties en kleurrijke keuzes. Maar deze keer lijken veel kijkers het gevoel te hebben dat ze is doorgeschoten.
Critici stellen dat het belangrijker is om de smaak van de bewoners te volgen dan een persoonlijke stempel te drukken. “Als kijker wil je zien dat iemand écht geholpen wordt, niet dat de styliste haar eigen fantasie uitleeft,” klonk het in een populaire woonpodcast.

De rol van Martijn Krabbé: brug tussen stijl en emotie
Martijn Krabbé fungeert in het programma vaak als de brug tussen de deelnemers en het team. In deze aflevering hield hij zich op de vlakte. Hij benoemde dat het “spannend gekozen” was, maar liet de beoordeling vooral over aan Dennis en Ries. Omdat zij oprecht blij leken met het resultaat, was er weinig ruimte voor kritiek aan tafel. Toch merk je als kijker dat de smaak niet universeel aanslaat.

De stem van de interieurwereld
Ook vakmensen binnen de interieurbranche mengen zich in de discussie. Een bekende interieurstylist schrijft op LinkedIn: “Ik bewonder Roos’ lef, maar dit soort keuzes maken een huis minder tijdloos.” Een ander noemt het juist “een verfrissende kijk op interieur, die het programma leven geeft.”
De verdeeldheid in meningen maakt duidelijk dat de aflevering iets heeft losgemaakt. En dat is uiteindelijk precies wat goede televisie doet: het zet aan tot gesprek.

Wat vinden Dennis en Ries écht?
Hoewel Dennis en Ries zichtbaar blij zijn met hun nieuwe woning, blijft de vraag: vinden ze het over een jaar nog steeds zo mooi? Een uitgesproken kleur als groen is trendy, maar kan op termijn als ‘druk’ of ‘gedateerd’ aanvoelen. Toch geven ze in de aflevering aan dat ze zich thuis voelen, en daar draait het uiteindelijk om.
Hun huis voldoet aan alle praktische wensen, en het interieur weerspiegelt hun wens om iets bijzonders te creëren. Misschien is het dan niet erg als dat bijzondere ook bij anderen opvalt – positief of negatief.

Conclusie: stijl, smaak en stof tot discussie
De aflevering van Dennis en Ries is een schoolvoorbeeld van wat Kopen Zonder Kijken zo aantrekkelijk maakt: persoonlijke verhalen, spannende keuzes en verrassende resultaten. De meningen over Roos Reedijks inrichting lopen uiteen, maar dat maakt het juist interessant. Want of je nu fan bent van groen of niet – het laat zien dat wonen over méér gaat dan vier muren en een dak.
Het draait om gevoel, durf, en de kunst om van een huis een thuis te maken. En dát is Roos in elk geval gelukt voor Dennis en Ries – ook al kijkt niet iedereen er met dezelfde blik naar.

Actueel
Wendy van Dijk in tranen na heftige beslissing: ´Doet heel veel pijn, maar is gewoon het beste´

Toen Wendy van Dijk in 2005 een droomhuis kocht in het idyllische Nigtevecht, nam ze meteen een belangrijk besluit: haar moeder Tiny moest dicht bij haar komen wonen. Wendy’s vader Jaap was destijds ongeneeslijk ziek en het vooruitzicht dat haar moeder er straks alleen voor zou staan, was ondraaglijk. Er kwam een tweede woning op het landgoed, speciaal voor Tiny, zodat moeder en dochter altijd bij elkaar in de buurt zouden zijn.

Jaren van steun, warmte en diepe verbondenheid
Na het overlijden van Wendy’s vader groeide de band tussen moeder en dochter alleen maar sterker. De nabijheid bood troost, zowel in tijden van verdriet als in momenten van geluk. Tiny woonde jarenlang op een steenworp afstand van Wendy en haar gezin, waardoor ze niet alleen geliefd gezelschap, maar ook een vertrouwd gezicht werd in hun dagelijks leven.

Maar de tijd haalt iedereen in
Toch verandert het leven, en ook de gezondheid van Tiny begon zichtbaar achteruit te gaan. Op 81-jarige leeftijd werd zelfstandig wonen steeds moeilijker. De zorgvraag werd groter en het sociale isolement waarin haar moeder terechtkwam, begon zwaar te wegen. Wendy besefte dat ze haar moeder niet langer de juiste hulp kon bieden – hoe graag ze dat ook wilde.

Alleen achterblijven werd te zwaar
In een openhartig interview met Story vertelde Wendy over het pijnlijke besluit. “Ze was te vaak alleen,” zei ze. Hoewel Wendy en haar partner Erland vaak aanwezig waren, brachten hun werk en weekendjes weg onvermijdelijk momenten van eenzaamheid voor Tiny met zich mee. En ook de kinderen, inmiddels groter, gingen steeds vaker hun eigen weg.

Een beslissing met liefde genomen
Samen besloten moeder en dochter dat het tijd was voor een nieuwe stap. Tiny zou verhuizen naar een verzorgingshuis in Weesp, waar ze niet alleen de juiste zorg, maar ook meer gezelschap kon vinden. “We hebben het er samen over gehad. Het was een verdrietige beslissing, maar wel een die we met zorg en liefde genomen hebben,” aldus Wendy.

Kwaliteit van leven stond voorop
Hoewel het moeilijk was om haar moeder los te laten als directe buurvrouw, wist Wendy dat het tijd was om Tiny’s welzijn voorop te stellen. Het ging niet langer alleen om fysieke nabijheid, maar om kwaliteit van leven. En dat betekende: zorg, veiligheid en verbondenheid, maar op een andere manier.

Een nieuwe fase vol toewijding
De fysieke afstand is groter geworden, maar de emotionele band is onveranderd sterk. Wendy blijft betrokken, liefhebbend en beschikbaar. Ze staat nog steeds klaar voor haar moeder, al is het nu niet meer vanuit het huis ernaast, maar vanuit een onverminderde liefde en diepe dankbaarheid.

Geen afscheid, maar een ander soort nabijheid
De verhuizing markeert niet het einde van hun band, maar een nieuw hoofdstuk. Wendy heeft haar moeder een plek gegeven waar ze goed verzorgd wordt en zich minder alleen hoeft te voelen. Het is een keuze vol verdriet én hoop, en vooral: een bewijs van echte liefde tussen moeder en dochter.
-
Actueel6 maanden agoDit is er gebeurd met de gevonden Paul (83) en Gerda (80)
-
Actueel6 maanden agoArm gezin uit Steenrijk, Straatarm veroorzaakt grote ophef. ´Kijkers in shock over AOW-bedrag´
-
Actueel6 maanden agoFreek Rikkerink krijgt plots verrassend nieuws van dokter te horen
-
Actueel5 maanden agoOud-finaliste van The Voice spreekt zich openlijk uit over Marco Borsato
-
Actueel6 maanden agoFreek’s ontroerende nieuwe liedje raakt Nederland: een muzikale ode aan veerkracht en hoop
-
Actueel5 maanden ago
Mariska Bauer beleeft loodzware tijden: ´Logistieke nachtmerrie met zware paniekaanvallen´
-
Actueel8 maanden agoJutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien!
-
Actueel8 maanden agoMartijn Krabbé deelt aangrijpend nieuws: “We staan er samen sterk voor”