Connect with us

Actueel

Paus Franciscus (88) neemt afscheid van zijn ambt: een terugblik op zijn leven, missie en nalatenschap

Avatar foto

Published

on

dubbele longontsteking is het door gebeurt hij was al erg op!

Op maandag 21 april 2025 is bekendgemaakt dat Paus Franciscus, geboren als Jorge Mario Bergoglio, op 88-jarige leeftijd zijn rol als geestelijk leider heeft neergelegd. Het Vaticaan bevestigde dat hij al geruime tijd met gezondheidsproblemen kampte. Deze ontwikkeling markeert het einde van een bijzonder tijdperk dat de wereldkerk heeft gevormd en geraakt. Lo

Een laatste publieke optreden: Urbi et Orbi

Op Eerste Paasdag verscheen Paus Franciscus nog op het balkon van de Sint-Pietersbasiliek om de traditionele zegen Urbi et Orbi uit te spreken. Hoewel hij zichtbaar verzwakt was, wilde hij het geloofsvolk nog een boodschap van hoop en vrede meegeven. Zijn optreden werd breed uitgezonden en wereldwijd gevolgd.

Dat hij deze zegen nog uitsprak, getuigt van zijn toewijding aan zijn rol als geestelijk leider. Het was een ontroerend moment dat nu wordt gezien als zijn laatste publieke verschijning.

Geboren in Argentinië, geliefd in de wereld

Paus Franciscus werd geboren op 17 december 1936 in Buenos Aires, Argentinië. Hij werd in 2013 gekozen tot paus, als eerste Latijns-Amerikaanse paus en tevens de eerste jezuïet in deze functie. Zijn benoeming werd destijds gezien als een teken van vernieuwing binnen de Rooms-Katholieke Kerk.

Vanaf het begin maakte hij indruk met zijn eenvoud, nederigheid en sociale betrokkenheid. In plaats van te verblijven in het pauselijk paleis koos hij ervoor om in het Vaticaanse gastenverblijf te wonen. Hij reed in een eenvoudige auto en benadrukte steeds het belang van mededogen, compassie en gerechtigheid.

Hervormer van het Vaticaan

Een belangrijk speerpunt van zijn ambtsperiode was het verbeteren van de interne organisatie van het Vaticaan. Hij voerde meerdere hervormingen door binnen de Romeinse Curie en trachtte de financiële transparantie van de kerk te vergroten. Ook benoemde hij diverse nieuwe kardinalen uit minder vertegenwoordigde gebieden in de wereld, waarmee hij de Kerk inclusiever wilde maken.

Onder zijn leiding groeide de aandacht voor sociale ongelijkheid, klimaatverandering, migratie en wereldwijde samenwerking. Hij publiceerde onder andere de encycliek Laudato si’, waarin hij opriep tot zorg voor de aarde en haar bewoners.

Een paus van het volk

Wat Paus Franciscus uniek maakte, was zijn benaderbare stijl. Hij sprak in begrijpelijke taal, vermeed formele formuleringen en probeerde de brug te slaan tussen kerk en samenleving. Velen zagen hem als een “paus van het volk”. Zijn toespraken waren warm, menselijk en vaak vol empathie.

Zijn nadruk op barmhartigheid en dialoog maakte hem geliefd bij zowel gelovigen als niet-gelovigen. Hij bezocht diverse gemeenschappen, sprak met wereldleiders en pleitte voortdurend voor vrede en menselijke waardigheid.

Reacties uit de hele wereld

Het nieuws over zijn terugtreden heeft wereldwijd geleid tot een golf van reacties. Katholieken en andersgelovigen, staatshoofden en religieuze leiders, hebben hun respect uitgesproken. Presidenten, premiers en spirituele leiders prezen zijn inzet voor solidariteit en menselijke waardigheid.

Vaticaans woordvoerder Matteo Bruni liet weten dat Paus Franciscus in alle rust en waardigheid afscheid heeft genomen van zijn ambt. “Tot het laatst toe bleef hij betrokken bij het welzijn van de wereldkerk,” aldus Bruni.

Periode van Sede Vacante

Met het beëindigen van zijn ambtsperiode begint nu de fase van Sede Vacante. Dit betekent dat de zetel van de paus officieel vrij is. Het College van Kardinalen zal binnen enkele weken samenkomen in het Vaticaan voor het conclaaf: de bijeenkomst waarin een nieuwe paus wordt gekozen.

Deze verkiezing wordt met veel belangstelling gevolgd, gezien de veranderingen die Paus Franciscus heeft geïnitieerd. De vraag rijst of zijn opvolger de koers zal voortzetten of nieuwe accenten zal leggen.

Een erfenis van verbinding en verandering

Paus Franciscus heeft in zijn twaalfjarige ambtstermijn een blijvende indruk achtergelaten. Zijn pleidooien voor sociale rechtvaardigheid, ecologische verantwoordelijkheid en interreligieuze dialoog hebben de koers van de kerk veranderd. Hij stond open voor gesprek met andersdenkenden en benadrukte het belang van liefde boven oordeel.

Hij was een van de weinige religieuze leiders die zich consequent uitsprak tegen ongelijkheid, uitsluiting en conflicten. Zijn werk ging verder dan religie: het raakte aan universele waarden die wereldwijd weerklank vonden.

Wat blijft: zijn boodschap

Hoewel Paus Franciscus zijn functie heeft neergelegd, blijft zijn boodschap voortleven. Zijn nadruk op menselijkheid, eenvoud en dienstbaarheid inspireert miljoenen mensen. Zijn leiderschap was niet gebaseerd op macht, maar op nabijheid. Niet op uiterlijk vertoon, maar op innerlijke overtuiging.

Deze stap betekent niet het einde van zijn invloed. De richting die hij de kerk heeft gegeven, zal blijven doorwerken in beleid, in de manier waarop gelovigen met elkaar omgaan en in de rol van de kerk in de wereld.

Een afscheid in dankbaarheid

Voor velen voelt deze overgang als een persoonlijk moment van bezinning. Paus Franciscus was een gids in veranderlijke tijden, een stem van rust te midden van maatschappelijke uitdagingen. Zijn boodschap van hoop, respect en verbinding blijft relevant en krachtig.

Het Vaticaan zal in de komende dagen een reeks herdenkingsmomenten en gebedsdiensten organiseren. Wereldwijd zullen kathedralen en kerken gelegenheid geven tot reflectie. In zijn geboorteland Argentinië zijn er al publieke bijeenkomsten gepland.

Zijn leven in feiten

  • Naam: Jorge Mario Bergoglio
  • Geboren: 17 december 1936, Buenos Aires, Argentinië
  • Paus sinds: 13 maart 2013
  • Eerste paus uit Latijns-Amerika
  • Eerste jezuïet die paus werd
  • Publicaties: onder andere Evangelii Gaudium, Laudato si’, Fratelli tutti
  • Stap terug uit functie: 21 april 2025

Conclusie

Met het terugtreden van Paus Franciscus eindigt een tijdperk van verbindend, mensgericht en vernieuwend leiderschap binnen de Rooms-Katholieke Kerk. Zijn boodschap zal blijven inspireren, binnen en buiten de kerk. Terwijl de wereld zich opmaakt voor de verkiezing van een nieuwe paus, blijft zijn invloed voelbaar in geloof, dialoog en maatschappelijke betrokkenheid.

Paus Franciscus liet zien dat leiderschap ook zacht, bescheiden en menselijk kan zijn. En juist daarin schuilt zijn blijvende kracht.

Actueel

Zangeres Sieneke doet walgelijke uitspraken over Suzan & Freek

Avatar foto

Published

on

Verdriet bij opa Wim: “Ik mis mijn kleindochter Sieneke in deze laatste fase van mijn leven”

Voor veel mensen is de band met een kleindochter iets om te koesteren, zeker in kwetsbare tijden. Zo ook voor Wim, de opa van zangeres Sieneke Peeters. Hij kampt met ernstige gezondheidsproblemen en leeft met de wetenschap dat zijn tijd beperkt is. In alle openheid vertelt hij over zijn verdriet in deze laatste levensfase: het gemis van contact met zijn dierbare kleindochter, met wie hij ooit zo’n hechte band had.

Een moeilijke diagnose, een moeilijke periode

Wim lijdt aan uitgezaaide slokdarmk*nker, en de prognose is weinig hoopgevend. De behandelingen bieden mogelijk geen uitkomst meer, en hij voelt zijn krachten afnemen. “De afgelopen twee maanden ben ik voor mijn gevoel met vijftig procent achteruit gegaan,” vertelt hij in een interview met het weekblad Story.

In deze periode van onzekerheid en fysieke achteruitgang snakt Wim naar nabijheid van zijn dierbaren. Zijn grootste wens? Tijd doorbrengen met zijn familie, en in het bijzonder met Sieneke, zijn oudste kleindochter.

Een stille afstand

Wat Wim het meest raakt, is het uitblijven van contact. “Ik heb tot op heden niets van Sieneke of haar ouders vernomen,” vertelt hij. “Ze zijn niet langs geweest. Dat doet ontzettend veel pijn. Sieneke is mijn eerste kleinkind, en ik heb haar altijd gesteund. Ik ben zo trots op haar carrière geweest, op hoe ze zich als zangeres heeft ontwikkeld.”

De pijn in zijn stem is voelbaar. Wim zoekt niet naar schuldigen, maar spreekt uit wat hem raakt: het gevoel dat hij er op dit kwetsbare moment alleen voor staat, zonder een simpel berichtje of bezoekje van een van de mensen die hem het meest dierbaar zijn.

Een breuk in de familieband?

In het interview geeft Wim aan dat er in het verleden spanningen zijn geweest binnen de familie, met name tussen hem en Sienekes vader. “Kijk, ik snap dat kinderen vaak de kant van hun ouders kiezen. Dat is menselijk. Maar nu ik in deze situatie zit… dan hoop je toch dat er iets van menselijk contact overblijft.”

Hij spreekt zijn verdriet uit zonder harde woorden, maar wel met duidelijk gemis. “Het gaat me niet om het verleden. Het gaat me om nu. Om het moment. Om de verbinding.”

Steun aan anderen, gemis dichtbij

Wat het voor Wim extra verwarrend maakt, is het feit dat hij ziet hoe Sieneke zich wel betrokken toont bij anderen in soortgelijke situaties. Zo liet ze onlangs via Instagram weten mee te leven met het nieuws over Freek Rikkerink van het muzikale duo Suzan & Freek, bij wie uitgezaaide longk*nker is vastgesteld.

“Ze schreef onder een post van Freek hoe erg ze het vond, en wenste hen kracht en sterkte toe. En dat siert haar,” zegt Wim. “Het is mooi dat ze zo meevoelt. Maar ik begrijp dan niet waarom ze mij niet even een berichtje stuurt. Ik ben toch haar opa?”

Zijn woorden zijn niet bedoeld als verwijt, maar als verwondering. Een zacht uitgesproken vraag die blijft hangen: hoe kan je wél meeleven met mensen die je van een afstand kent, maar zwijgen tegenover iemand uit je eigen familie?

De kracht van een knuffel

Wim benadrukt dat hij niet veel verlangt. Geen grote gebaren, geen eindeloze gesprekken. Alleen het gevoel dat hij er niet helemaal alleen voor staat. “Een bezoekje. Een knuffel. Een hand op mijn schouder. Dat is toch waar familie voor is?”

Hij hoopt dat er alsnog contact komt. Dat er een kans is op een moment van erkenning. “Ik zou het geweldig vinden als Sieneke gewoon even langs zou komen. Even zou laten weten dat ze aan me denkt.”

Geen dreiging, maar een grens

Op de vraag of hij er vrede mee zou hebben als het contact uitblijft tot het allerlaatste moment, klinkt hij verdrietig. “Ik weet hoe mijn vrouw en andere zoon erin staan. Als het stil blijft tot het moment dat ik écht stervende ben, dan zullen zij het moeilijk vinden als er dan ineens contact gezocht wordt.”

Het is geen dreigement, maar eerder een weergave van de kwetsbaarheid die zich opstapelt als relaties te lang onbeantwoord blijven. Als stilte te luid wordt.

Een verhaal dat verder reikt

Het verhaal van Wim is niet uniek. In veel families speelt er onuitgesproken spanning, zijn er oude wonden die het contact bemoeilijken. En toch, juist in tijden van z!ekte of afscheid, wordt de wens om verbinding vaak groter. Niet alleen bij de z!eke, maar ook bij familieleden die mogelijk met twijfels of ongemak zitten.

Sieneke heeft zich tot nu toe niet publiekelijk uitgelaten over de situatie met haar opa. Wat er aan haar kant speelt, weten we niet. Misschien is het verdriet, misschien is het complexer. Zoals dat in families vaak het geval is. Maar het is goed om ook het perspectief van iemand als Wim te horen: een man die weet dat zijn tijd beperkt is, en die vooral verlangt naar een paar momenten van nabijheid.

Liefde hoeft geen perfect verleden

Het verhaal van Wim herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om in het nu verbinding te zoeken. Ook als het verleden hobbelig was. Ook als het contact verwaterd is. Want de behoefte aan liefde, erkenning en aanwezigheid blijft bestaan — tot het allerlaatste moment.

Misschien leest Sieneke dit ooit. Misschien niet. Maar wat Wim in zijn woorden laat zien, is universeel: de wens om gehoord en gezien te worden door de mensen van wie je houdt.

Hoop op een brug

Of het contact nog hersteld wordt, is onzeker. Maar de deur lijkt van Wims kant nog altijd op een kier te staan. Niet voor een gesprek over het verleden, maar voor een knuffel in het nu. Voor het uitspreken van liefde, zonder voorwaarden.

Zijn verhaal roept op tot reflectie. Niet alleen voor Sieneke, maar voor iedereen die worstelt met familiebanden. Want soms zijn het juist de kleine gebaren die in de laatste hoofdstukken van iemands leven de meeste betekenis dragen.


Conclusie: kwetsbaarheid verdient nabijheid

In een periode waarin Wim afscheid moet nemen van zijn gezondheid en mogelijk van het leven zelf, is zijn grootste wens verrassend eenvoudig: verbinding met zijn kleindochter. Niet vanuit verwijt, maar vanuit liefde.

Zijn woorden zijn een zachte oproep aan ieder van ons: laat trots, verleden en misverstanden niet in de weg staan van menselijkheid. Want als de tijd schaars is, worden de momenten samen onbetaalbaar.

Continue Reading

Trending

  • Actueel2 weken ago

    Freek’s ontroerende nieuwe liedje raakt Nederland: een muzikale ode aan veerkracht en hoop

  • Actueel1 week ago

    Freek doet eindelijk zijn kant van het verhaal: ‘Ik blijf vechten en genieten van elk moment’

  • Actueel1 maand ago

    Familie neemt in alle rust afscheid van Jonnie Boer: “We gaan je missen, pap”

  • Actueel2 maanden ago

    Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien!

  • Actueel3 maanden ago

    Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald!

  • Actueel2 maanden ago

    Gerard Cox in tranen: ‘Het gaat echt heel slecht met Joke, ik ben haar langzaam aan het verliezen’

  • Actueel1 maand ago

    Isabelle Boer deelt bijzondere jeugdfoto’s van haar vader Jonnie Boer: “Dit zijn de momenten die blijven”

  • Actueel2 maanden ago

    Broer van bekende Nederlandse zanger komt om bij zwaar ongeluk op de weg