Actueel
Nieuwe start met obstakels: Halima ontvangt woning zonder inrichting en zoekt steun

Voor veel mensen is het moment waarop zij de sleutel van hun eerste eigen woning ontvangen een mijlpaal. Voor de 29-jarige Halima, die enkele jaren geleden vanuit Somalië naar Nederland kwam, was het niet anders. Na een lange periode in een opvanglocatie kreeg ze onlangs een appartement toegewezen. Een stap waar ze lang naar had uitgekeken, maar die in de praktijk minder zorgeloos bleek dan gehoopt.
Van opvang naar eigen plek: een droom die werkelijkheid lijkt
Jarenlang verbleef Halima in een asielzoekerscentrum, waar haar dagen werden gevuld met wachten en onzekerheid. De gedeelde woonruimtes boden weinig privacy en het perspectief op een eigen thuis leek soms ver weg.
Toen ze het bericht kreeg dat er een sociale huurwoning beschikbaar was, voelde dat als een nieuw begin. Ze stelde zich voor hoe het zou zijn om eindelijk een plek te hebben waar ze zelf de deur achter zich kon sluiten, waar rust en zelfstandigheid de boventoon zouden voeren.
“Ik keek er zo naar uit,” vertelt Halima. “Een woning is meer dan een dak boven je hoofd. Het is een plek waar je tot rust komt, waar je je veilig voelt, waar je jezelf kunt zijn.”
De realiteit: een lege woning zonder voorzieningen
Bij aankomst in haar nieuwe woning werd die blijdschap echter snel overschaduwd. Wat Halima aantrof, was een compleet lege ruimte: geen vloerbedekking, geen verlichting, geen meubels of andere basisvoorzieningen. De muren vertoonden beschadigingen en de keuken was functioneel, maar minimaal ingericht.
“Ik had verwacht dat het in ieder geval bewoonbaar zou zijn,” zegt Halima. “Maar toen ik binnenkwam, voelde het koud, kaal en onpersoonlijk. Ik wist niet waar ik moest beginnen.”
Financiële beperkingen vormen een uitdaging
Als nieuwkomer met een bescheiden inkomen is het voor Halima een grote uitdaging om haar woning in te richten. Ze ontvangt een uitkering, waarmee ze haar dagelijkse kosten moet dekken. Grote uitgaven, zoals een vloer, meubels of huishoudelijke apparatuur, zijn zonder hulp moeilijk te realiseren.
“Ik zou al blij zijn met een bed, een tafel en een stoel,” legt ze uit. “Maar zelfs dat lukt me op dit moment niet. Ik heb geen familie hier, geen netwerk dat me kan helpen. Alles moet ik zelf regelen.”
Onbegrip over de staat van de woning
Halima had gehoopt dat er vanuit de gemeente of woningcorporatie ondersteuning zou zijn bij het inrichten van haar woning. Volgens haar is het niet logisch dat iemand zonder middelen verantwoordelijk wordt gehouden voor het volledig opknappen van een lege woning.
“Ik begrijp dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen leven,” zegt ze. “Maar het lijkt me redelijk dat een woning in ieder geval basisvoorzieningen heeft. Een vloer, een lamp, iets waardoor je er meteen kunt verblijven.”
Ze benadrukt dat ze dankbaar is voor de woning, maar dat ze de manier waarop de overdracht plaatsvond als verwarrend en moeilijk ervaart.
Geen uitzondering: een bekend probleem
In gesprekken met andere statushouders ontdekte Halima dat haar situatie allesbehalve uniek is. Veel nieuwkomers krijgen een woning zonder inrichting en zonder directe ondersteuning. Hoewel er in sommige gemeenten regelingen bestaan voor eenmalige tegemoetkomingen, is dat lang niet overal het geval.
Via contacten in haar omgeving kwam Halima in aanraking met enkele organisaties die ondersteuning bieden. Denk aan lokale initiatieven waar tweedehands meubels beschikbaar worden gesteld, of stichtingen die helpen met vloerbedekking en lampen.
“Dat gaf me hoop,” vertelt ze. “Ik ben nu op zoek naar hulp en probeer via via spullen te regelen. Maar het kost veel tijd en energie.”
Gemeentelijke verschillen in ondersteuning
De mate van ondersteuning bij het huisvesten van statushouders verschilt per gemeente. Sommige gemeenten bieden een zogeheten inrichtingsbudget of verwijzen actief door naar hulporganisaties. Andere laten het grotendeels over aan de nieuwe bewoners zelf.
Volgens Halima zou een eenduidiger beleid kunnen bijdragen aan een betere start voor mensen zoals zij. “Als je mensen een woning geeft, geef ze dan ook de kans om het echt hun thuis te maken. Dat hoeft geen luxe te zijn. Alleen iets eenvoudigs om op te kunnen bouwen.”
Mentale impact van een lege woning
Naast de praktische zorgen, heeft de situatie ook effect op Halima’s gemoedstoestand. Waar ze gehoopt had op een warme start, ervaart ze nu vooral stress. “Je kijkt naar de lege ruimte en denkt: hoe ga ik dit voor elkaar krijgen? Dat gevoel kan best zwaar zijn.”
Toch weigert ze bij de pakken neer te zitten. Ze is vastbesloten om er het beste van te maken, stap voor stap. “Ik ben al zover gekomen. Ik laat me hier niet door tegenhouden.”
Hoopvolle signalen en eerste stappen
Dankzij tips van anderen heeft Halima inmiddels contact gelegd met een lokale stichting die tweedehands meubels inzamelt voor mensen in nood. Binnenkort wordt ze uitgenodigd om een paar basisstukken uit te kiezen.
Ook onderzoekt ze of ze in aanmerking komt voor een tegemoetkoming vanuit de gemeente, waarmee ze in ieder geval een vloer en verlichting kan realiseren. “Het gaat langzaam, maar ik heb weer een beetje perspectief. Dat helpt enorm.”
Een breder maatschappelijk vraagstuk
Halima’s ervaring laat zien dat huisvesting voor statushouders niet alleen draait om het aanbieden van vier muren en een dak. Een woning krijgt pas betekenis als het ook functioneel en leefbaar is.
De vraag rijst of er binnen het Nederlandse systeem meer aandacht moet komen voor de eerste fase na plaatsing. Een klein duwtje in de rug kan volgens betrokken organisaties een groot verschil maken in hoe iemand zich ontwikkelt in zijn of haar nieuwe omgeving.
Wat kan beter?
Volgens maatschappelijke organisaties is het wenselijk dat gemeenten structureel samenwerken met lokale initiatieven om nieuwkomers te ondersteunen. Denk aan:
-
Toegankelijke informatie over waar hulp te vinden is
-
Eenmalige financiële ondersteuning voor inrichting
-
Samenwerking met kringloopwinkels en stichtingen
-
Mentoren of vrijwilligers die kunnen helpen bij de eerste stappen
Voor Halima zouden dergelijke stappen een wereld van verschil maken.
Een begin met obstakels, maar ook met hoop
Ondanks de uitdagingen blijft Halima positief. Ze heeft een dak boven haar hoofd, ze woont zelfstandig en ze bouwt langzaam een netwerk op. “Het is niet makkelijk,” zegt ze. “Maar ik voel me wel sterker dan ooit. Ik weet dat het tijd kost, maar uiteindelijk maak ik van dit huis een thuis.”
Haar verhaal onderstreept het belang van praktische én mentale ondersteuning bij het starten van een nieuw leven. Voor mensen als Halima is een woning meer dan een plek om te wonen — het is het startpunt van een nieuwe toekomst.

Actueel
Heftig moment bij Suzan & Freek: zanger barst in tranen uit na aangrijpend verhaal

Suzan & Freek breken stil bij Jinek: een avond vol emotie, liefde en hoop
Tijdens een indrukwekkend optreden bij Eva Jinek konden Suzan & Freek hun emoties niet langer verbergen. Voor het eerst vertelden ze openhartig over de periode waarin hun leven plotseling veranderde — een gesprek dat miljoenen kijkers raakte en de kracht van liefde en muziek liet zien.

Een telefoontje dat alles veranderde
Het was een gewone dag na een
reeks concerten toen Suzan & Freek thuiskwamen en drie gemiste
oproepen zagen van het Antoni van Leeuwenhoek Medisch
Centrum.
“Toen wist ik: dit is belangrijk,” vertelt Suzan
rustig.
De volgende ochtend zaten ze samen tegenover de arts. Nog voordat
er iets werd gezegd, voelden ze dat het gesprek hun leven zou
veranderen.
Freek herinnert zich: “Je zag
het aan zijn ogen. Hij zei: ‘Freek, Suzan, ik heb niet het nieuws
waarop we hoopten.’”
De diagnose — longproblemen met uitzaaiingen — kwam als een klap. Toch besloten ze vanaf dat moment om zich niet te laten leiden door angst, maar door liefde, vertrouwen en dankbaarheid.

Een periode van ongeloof en aanpassing
De dagen na het gesprek
voelden onwerkelijk. “Het was alsof de wereld even stilstond,”
vertelt Suzan. “Alles wat vanzelfsprekend leek, kreeg ineens een
andere betekenis.”
Freek probeerde direct duidelijkheid te krijgen over de
mogelijkheden. De artsen legden uit dat er geen genezende
behandeling was, maar dat therapie de z!ekte kon vertragen en de
kwaliteit van leven behouden.
Die boodschap kwam hard binnen, maar gaf ook richting. Samen besloten ze om te leven met aandacht — met kleine dagelijkse rituelen: koken, wandelen, zingen. “We wilden niet alleen vechten tegen iets, maar ook leven voor iets,” zegt Suzan.
De eerste signalen
Voordat de diagnose kwam, had Freek wekenlang signalen dat er iets niet goed zat. Hij voelde steken in zijn zij, was sneller moe en had een aanhoudend hoestje. “Ik dacht dat het stress was,” zegt Suzan, die toen zes weken zwanger was. “Tot hij kleine knobbeltjes in zijn nek voelde. Toen zijn we naar de dokter gegaan.”

Volgens deskundigen van Longfonds.nl is alertheid bij lichamelijke veranderingen cruciaal. In dit geval leidde dat tot verder onderzoek en een tijdige start van behandeling. “We waren dankbaar dat we er op tijd bij waren,” vertelt Suzan.
Behandeling en vooruitgang
In het Antoni van Leeuwenhoek
startte Freek kort na de diagnose met een gerichte therapie. Die
richt zich op het vertragen van de z!ekte en het versterken van de
weerstand.
Freek vertelt: “Er zijn plekjes gevonden in mijn longen,
lymfeklieren en bij de bijnieren. Gelukkig niet in mijn hoofd — dat
gaf ons een sprankje opluchting.”
Sindsdien voelt hij zich lichamelijk sterker. Hij leeft gezonder, beweegt veel en neemt meer tijd om te rusten. Suzan kookt dagelijks verse maaltijden. “Het klinkt misschien simpel,” lacht Freek, “maar samen koken is een vorm van therapie geworden.”
De artsen spreken voorzichtig positief over de resultaten. Hoewel het traject zwaar blijft, merken ze vooruitgang. “Elke stap vooruit is winst,” aldus Suzan.

Samen sterk door de zwangerschap
Toen het nieuws kwam, was Suzan zwanger van hun eerste kindje. Dat maakte alles nog emotioneler. “Het was dubbel: vreugde en angst tegelijk,” zegt ze. “Maar dat nieuwe leven gaf ons ook hoop.”
De voorbereidingen op het ouderschap hielpen hen om vooruit te blijven kijken. Freek werkte aan zijn conditie, terwijl Suzan de babykamer inrichtte. “We wilden dat ons kind in een huis vol liefde zou komen, niet vol angst,” vertelt Freek.
Volgens psychologen helpt een positieve verwachting bij het versterken van mentale veerkracht. Voor Suzan & Freek werd die verwachting letterlijk tastbaar: elke echo, elke schop herinnerde hen aan het leven dat verder ging.

Nachtelijke gesprekken en nabijheid
De eerste weken na de diagnose waren zwaar. De nachten waren lang en stil, gevuld met gesprekken over het leven, de toekomst en alles daartussen. “Soms zaten we uren wakker,” zegt Suzan. “Dan luisterden we naar elkaars ademhaling en hielden elkaars hand vast.”
Freek probeerde optimistisch te blijven. Hij verdiepte zich in verhalen van mensen die ondanks hun z!ekte bleven genieten. “Dat gaf me perspectief. Ik dacht: als zij het kunnen, dan wij ook.”
Ze vonden rust in muziek, wandelen en stilte. Volgens MindfulnessFonds.nl helpt ontspanning bij het omgaan met stress — iets wat Suzan & Freek in de praktijk brachten. “We leerden dat geluk niet in grote plannen zit, maar in kleine momenten samen,” zegt Suzan.

De kracht van muziek
Hun nieuwe single
‘Niemand’ werd
geschreven in de weken na de diagnose. Het nummer beschrijft hoe ze
elkaar vasthouden als alles even wankelt.
“Het lied was onze manier om alles te verwerken,” zegt Freek. “We
zongen wat we niet konden zeggen.”
Toen ze het nummer live speelden bij Jinek, werd het muisstil in de studio. Binnen een paar uur stond ‘Niemand’ bovenaan de hitlijsten. De videoclip, eenvoudig gefilmd in zwart-wit, werd miljoenen keren bekeken.
Volgens AD.nl werd het optreden één van de meest bekeken muziekfragmenten van het jaar. Kijkers noemden het “oprecht”, “rauw” en “moedig”. Voor Suzan & Freek voelde het als een nieuw begin.
Landelijke steun en verbondenheid
Sinds hun verhaal openbaar
werd, ontvangen ze dagelijks honderden berichten. Fans schrijven
dat hun openheid helpt om zelf met moeilijke situaties om te
gaan.
Ook collega-artiesten reageerden massaal. Ilse DeLange, Snelle en Maan stuurden persoonlijke berichten van
steun. Radiostations draaiden hun muziek als eerbetoon, en
televisieprogramma’s besteedden aandacht aan hun veerkracht.
“Die warmte uit het hele land
doet iets met je,” zegt Suzan. “Mensen die je niet kent, sturen
kaarten met woorden die recht uit het hart komen.”
Freek vult aan: “Het voelt alsof iedereen met ons meeleeft. Dat
geeft kracht, juist op dagen dat het moeilijker is.”

Een hoopvolle toekomst
Ondanks alles kijken ze met vertrouwen vooruit. Freek voelt zich sterker en werkt aan nieuwe liedjes. “Ik wil laten zien dat er altijd licht is, hoe donker het ook wordt,” zegt hij.
Suzan straalt terwijl ze vertelt over hun baby. “We leven bewuster dan ooit. Elke dag samen is een zegen.” Hun wens is om anderen te blijven inspireren met muziek — niet door perfectie, maar door echtheid.
Hun verhaal is inmiddels meer dan een nieuwsfeit; het is een symbool van veerkracht, liefde en menselijkheid geworden. Ze tonen dat zelfs in de moeilijkste tijden verbinding mogelijk is — tussen geliefden, vrienden en een heel land dat meeleeft.
Een avond die bijblijft
Het optreden bij Jinek eindigde met stilte, gevolgd door een minutenlang applaus. Eva Jinek sloot af met de woorden: “Jullie laten zien wat echte liefde is.”
Terwijl de camera’s uitgingen, omhelsden Suzan & Freek elkaar. Geen woorden, alleen een blik die alles zei.
Hun verhaal raakt, omdat het zo menselijk is. Het vertelt over vallen en opstaan, over de kracht van samen verdergaan, en over muziek als balsem voor het hart.
En misschien is dat wel de mooiste boodschap van allemaal: dat liefde, in welke vorm dan ook, altijd de sterkste melodie blijft.
Kernpunten:
-
Freek kreeg in mei 2024 een ernstige longdiagnose.
-
De behandeling in het Antoni van Leeuwenhoek verloopt positief.
-
Hun nieuwe single ‘Niemand’ werd live gepresenteerd bij Jinek.
-
Hun aanstaande ouderschap geeft hoop en kracht.
-
Fans en collega’s tonen massale steun en waardering.
-
Actueel4 maanden agoDit is er gebeurd met de gevonden Paul (83) en Gerda (80)
-
Actueel5 maanden agoFreek’s ontroerende nieuwe liedje raakt Nederland: een muzikale ode aan veerkracht en hoop
-
Actueel5 maanden agoArm gezin uit Steenrijk, Straatarm veroorzaakt grote ophef. ´Kijkers in shock over AOW-bedrag´
-
Actueel7 maanden agoJutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien!
-
Actueel4 maanden agoFreek Rikkerink krijgt plots verrassend nieuws van dokter te horen
-
Actueel6 maanden agoMartijn Krabbé deelt aangrijpend nieuws: “We staan er samen sterk voor”
-
Actueel7 maanden agoGerard Cox in tranen: ‘Het gaat echt heel slecht met Joke, ik ben haar langzaam aan het verliezen’
-
Actueel7 maanden agoKijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald!



