Actueel
Monique Westenberg opnieuw alleen: Wat blijft er over na een decennium vol breuken met André Hazes?

Monique Westenberg (47) staat opnieuw in het middelpunt van de belangstelling na het zoveelste einde van haar relatie met zanger André Hazes jr. (31). Wat begon als een veelbelovende liefdesgeschiedenis, is inmiddels uitgegroeid tot een langdurig patroon van komen en gaan. Vier keer uit elkaar in tien jaar tijd: het is een rit die zijn sporen nalaat. En het is niet alleen Monique die daar de gevolgen van ondervindt – ook zoon André jr. groeit op met een ouderschap dat allesbehalve stabiel is.
Vier breuken in tien jaar
Tijdens hun gezamenlijke vakantie in de Verenigde Staten werd duidelijk dat de twee opnieuw een punt achter hun relatie hebben gezet. Voor velen kwam dit niet als een verrassing: het patroon van samenkomen en uit elkaar gaan is inmiddels bekend terrein geworden voor het stel. Toch is het pijnlijk voor Monique, die opnieuw geconfronteerd wordt met het wegvallen van een toekomst die ze keer op keer hoopte op te bouwen.
Privé-journalist Evert Santegoeds en showbizzcollega Jordi Versteegden bespraken de situatie openlijk in hun podcast Strikt Privé. Santegoeds zuchtte: “Ik vind dit wel weer een wending waarvan ik denk: jongen, jongen, doe wat met je leven.” Hij refereert aan de onvoorspelbaarheid van de relatie tussen André en Monique, waarbij de schommelingen niet alleen hun eigen leven beïnvloeden, maar ook dat van hun zoon.
Wat blijft er over?
Santegoeds is kritisch en stelt dat er na tien jaar weinig tastbaars is opgebouwd. “Ja, een kind,” zegt hij nuchter. Maar dat kind – hoe welkom en geliefd ook – groeit op in een situatie die volgens velen verre van ideaal is. Jordi Versteegden voegt eraan toe: “Dat kind ondervindt alleen maar schade hiervan.” Het duo benadrukt dat het vooral pijnlijk is dat de gevolgen van de relatieproblemen steeds weer bij het kind terechtkomen.
Het verdriet achter het beeld
Voor de buitenwereld lijkt Monique een vrouw met een ogenschijnlijk comfortabel leven: bekende naam, media-aandacht, een mooi huis. Maar achter dat beeld schuilt een vrouw die al jarenlang investeert in een relatie die steeds opnieuw breekt. De psychologische tol hiervan is groot. Niet alleen het verdriet om een stukgelopen liefde, maar ook de publieke opinie die zich keer op keer uitspreekt over haar levenskeuzes, legt druk op haar schouders.
Een leven op pauze?
“Dan ben je 47 en dan heb je niets opgebouwd,” zei Versteegden hardop in de podcast. Het klinkt streng, maar raakt een gevoelige snaar. Voor veel vrouwen is het herkenbaar: jarenlang alles geven voor een partner en een gezin, in de hoop op stabiliteit en toekomst, om uiteindelijk met lege handen achter te blijven. Monique gaf haar carrière en zelfstandigheid deels op om ruimte te maken voor de liefde, en nu blijft vooral onzekerheid over.
De rol van media en publieke opinie
Evert Santegoeds merkt op dat Monique ooit een belangrijke bron zou zijn geweest voor juicekanalen als dat van Yvonne Coldeweijer. Hij stelt zelfs dat Monique met haar kennis van de situatie rondom André Hazes mede aan de basis stond van de groei van het platform. Of dat waar is of niet, feit blijft dat Monique jarenlang onderwerp was van speculaties, verhalen en commentaren – wat bijdroeg aan een beeldvorming waar ze zelf nauwelijks controle over had.
Dat ze nu zwijgt, geen uitspraken doet en haar privéleven buiten de media probeert te houden, lijkt een bewuste keuze. “Die heeft zich ook niet meer gemeld,” zegt Santegoeds, verwijzend naar Coldeweijer. “Monique heeft die contacten kennelijk verbroken.” Een duidelijk signaal dat ze wellicht probeert afstand te nemen van het publieke spel waar ze jarenlang ongewild in meespeelde.
Een vrouw van nu: alleen, maar niet zonder kracht
Het beeld van Monique als een vrouw die niets heeft opgebouwd, is onvolledig. Ja, ze staat opnieuw alleen, en nee, ze heeft geen huwelijk of langdurig stabiele relatie kunnen vasthouden. Maar ze heeft wel haar zoon, een hechte band met familie en vrienden, én een enorme dosis veerkracht.
Ze heeft bewezen keer op keer op te staan na tegenslagen. Ze heeft zich nooit overgegeven aan rancune, nooit publiekelijk uitgehaald naar André, en blijft opvallend waardig in haar mediastilte. Dat verdient respect.
De invloed op zoon André jr.
Bij alle aandacht voor het liefdesleven van zijn ouders, blijft één persoon vaak op de achtergrond: het kind. André jr. is inmiddels op een leeftijd waarop hij steeds meer bewust wordt van wat er om hem heen gebeurt. Vier relatiebreuken in zijn jonge leven zorgen voor instabiliteit, verwarring en emotionele belasting. Voor Monique is dit misschien wel de grootste zorg.
In interviews benadrukte ze eerder hoe belangrijk het voor haar is dat haar zoon opgroeit in een liefdevolle, veilige omgeving. Dat is ook de reden dat zij en André na eerdere breuken opnieuw pogingen deden om het gezinsleven te herstellen. Maar met elke poging werd ook het risico op een nieuwe teleurstelling groter.
Wanneer is het genoeg?
De vraag die nu blijft hangen: is dit echt het definitieve einde tussen Monique en André? Of is er nog een vijfde poging in de toekomst? De geschiedenis leert dat er altijd een weg terug lijkt te zijn voor dit paar. Maar misschien is er ook een grens bereikt. Een grens waarbij Monique voor zichzelf kiest. Voor rust, stabiliteit en een leven waarin haar waarde niet langer bepaald wordt door de grillen van een ander.
Wat de toekomst ook brengt…
Of Monique Westenberg nog een relatie met André Hazes zal aangaan in de toekomst, weet niemand. Wat we wel weten, is dat ze keer op keer laat zien dat ze krachtig is, zelfs wanneer het stormt. Ze verdient geen medelijden, maar begrip. Geen oordeel, maar erkenning voor het feit dat ze als moeder, partner en vrouw telkens haar best heeft gedaan om het juiste te doen.
Het is makkelijk oordelen van buitenaf, maar liefde is geen rechtlijnig verhaal. En achter elke breuk schuilt een complex web van emoties, verwachtingen en hoop. Monique heeft jarenlang geprobeerd om haar gezin bij elkaar te houden. Dat is geen zwakte, maar een teken van toewijding.
Slotgedachte: meer dan alleen ‘de ex van’
Monique Westenberg is veel meer dan de ex van André Hazes jr. Ze is een moeder, een vrouw met levenservaring, en iemand die ondanks alle tegenslagen overeind blijft. Misschien heeft ze niet het huisje-boompje-beestje-leven dat velen wensen, maar ze heeft doorzettingsvermogen, empathie en een duidelijke visie op wat echt belangrijk is.
Haar verhaal is er één van vallen en opstaan. Van geven en loslaten. En misschien – als de rust straks wederkeert – ook van opnieuw beginnen. Maar dan op haar voorwaarden.

Actueel
Zangeres Sieneke doet walgelijke uitspraken over Suzan & Freek

Verdriet bij opa Wim: “Ik mis mijn kleindochter Sieneke in deze laatste fase van mijn leven”
Voor veel mensen is de band met een kleindochter iets om te koesteren, zeker in kwetsbare tijden. Zo ook voor Wim, de opa van zangeres Sieneke Peeters. Hij kampt met ernstige gezondheidsproblemen en leeft met de wetenschap dat zijn tijd beperkt is. In alle openheid vertelt hij over zijn verdriet in deze laatste levensfase: het gemis van contact met zijn dierbare kleindochter, met wie hij ooit zo’n hechte band had.
Een moeilijke diagnose, een moeilijke periode
Wim lijdt aan uitgezaaide slokdarmk*nker, en de prognose is weinig hoopgevend. De behandelingen bieden mogelijk geen uitkomst meer, en hij voelt zijn krachten afnemen. “De afgelopen twee maanden ben ik voor mijn gevoel met vijftig procent achteruit gegaan,” vertelt hij in een interview met het weekblad Story.
In deze periode van onzekerheid en fysieke achteruitgang snakt Wim naar nabijheid van zijn dierbaren. Zijn grootste wens? Tijd doorbrengen met zijn familie, en in het bijzonder met Sieneke, zijn oudste kleindochter.
Een stille afstand
Wat Wim het meest raakt, is het uitblijven van contact. “Ik heb tot op heden niets van Sieneke of haar ouders vernomen,” vertelt hij. “Ze zijn niet langs geweest. Dat doet ontzettend veel pijn. Sieneke is mijn eerste kleinkind, en ik heb haar altijd gesteund. Ik ben zo trots op haar carrière geweest, op hoe ze zich als zangeres heeft ontwikkeld.”
De pijn in zijn stem is voelbaar. Wim zoekt niet naar schuldigen, maar spreekt uit wat hem raakt: het gevoel dat hij er op dit kwetsbare moment alleen voor staat, zonder een simpel berichtje of bezoekje van een van de mensen die hem het meest dierbaar zijn.
Een breuk in de familieband?
In het interview geeft Wim aan dat er in het verleden spanningen zijn geweest binnen de familie, met name tussen hem en Sienekes vader. “Kijk, ik snap dat kinderen vaak de kant van hun ouders kiezen. Dat is menselijk. Maar nu ik in deze situatie zit… dan hoop je toch dat er iets van menselijk contact overblijft.”
Hij spreekt zijn verdriet uit zonder harde woorden, maar wel met duidelijk gemis. “Het gaat me niet om het verleden. Het gaat me om nu. Om het moment. Om de verbinding.”
Steun aan anderen, gemis dichtbij
Wat het voor Wim extra verwarrend maakt, is het feit dat hij ziet hoe Sieneke zich wel betrokken toont bij anderen in soortgelijke situaties. Zo liet ze onlangs via Instagram weten mee te leven met het nieuws over Freek Rikkerink van het muzikale duo Suzan & Freek, bij wie uitgezaaide longk*nker is vastgesteld.
“Ze schreef onder een post van Freek hoe erg ze het vond, en wenste hen kracht en sterkte toe. En dat siert haar,” zegt Wim. “Het is mooi dat ze zo meevoelt. Maar ik begrijp dan niet waarom ze mij niet even een berichtje stuurt. Ik ben toch haar opa?”
Zijn woorden zijn niet bedoeld als verwijt, maar als verwondering. Een zacht uitgesproken vraag die blijft hangen: hoe kan je wél meeleven met mensen die je van een afstand kent, maar zwijgen tegenover iemand uit je eigen familie?
De kracht van een knuffel
Wim benadrukt dat hij niet veel verlangt. Geen grote gebaren, geen eindeloze gesprekken. Alleen het gevoel dat hij er niet helemaal alleen voor staat. “Een bezoekje. Een knuffel. Een hand op mijn schouder. Dat is toch waar familie voor is?”
Hij hoopt dat er alsnog contact komt. Dat er een kans is op een moment van erkenning. “Ik zou het geweldig vinden als Sieneke gewoon even langs zou komen. Even zou laten weten dat ze aan me denkt.”
Geen dreiging, maar een grens
Op de vraag of hij er vrede mee zou hebben als het contact uitblijft tot het allerlaatste moment, klinkt hij verdrietig. “Ik weet hoe mijn vrouw en andere zoon erin staan. Als het stil blijft tot het moment dat ik écht stervende ben, dan zullen zij het moeilijk vinden als er dan ineens contact gezocht wordt.”
Het is geen dreigement, maar eerder een weergave van de kwetsbaarheid die zich opstapelt als relaties te lang onbeantwoord blijven. Als stilte te luid wordt.
Een verhaal dat verder reikt
Het verhaal van Wim is niet uniek. In veel families speelt er onuitgesproken spanning, zijn er oude wonden die het contact bemoeilijken. En toch, juist in tijden van z!ekte of afscheid, wordt de wens om verbinding vaak groter. Niet alleen bij de z!eke, maar ook bij familieleden die mogelijk met twijfels of ongemak zitten.
Sieneke heeft zich tot nu toe niet publiekelijk uitgelaten over de situatie met haar opa. Wat er aan haar kant speelt, weten we niet. Misschien is het verdriet, misschien is het complexer. Zoals dat in families vaak het geval is. Maar het is goed om ook het perspectief van iemand als Wim te horen: een man die weet dat zijn tijd beperkt is, en die vooral verlangt naar een paar momenten van nabijheid.
Liefde hoeft geen perfect verleden
Het verhaal van Wim herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om in het nu verbinding te zoeken. Ook als het verleden hobbelig was. Ook als het contact verwaterd is. Want de behoefte aan liefde, erkenning en aanwezigheid blijft bestaan — tot het allerlaatste moment.
Misschien leest Sieneke dit ooit. Misschien niet. Maar wat Wim in zijn woorden laat zien, is universeel: de wens om gehoord en gezien te worden door de mensen van wie je houdt.
Hoop op een brug
Of het contact nog hersteld wordt, is onzeker. Maar de deur lijkt van Wims kant nog altijd op een kier te staan. Niet voor een gesprek over het verleden, maar voor een knuffel in het nu. Voor het uitspreken van liefde, zonder voorwaarden.
Zijn verhaal roept op tot reflectie. Niet alleen voor Sieneke, maar voor iedereen die worstelt met familiebanden. Want soms zijn het juist de kleine gebaren die in de laatste hoofdstukken van iemands leven de meeste betekenis dragen.
Conclusie: kwetsbaarheid verdient nabijheid
In een periode waarin Wim afscheid moet nemen van zijn gezondheid en mogelijk van het leven zelf, is zijn grootste wens verrassend eenvoudig: verbinding met zijn kleindochter. Niet vanuit verwijt, maar vanuit liefde.
Zijn woorden zijn een zachte oproep aan ieder van ons: laat trots, verleden en misverstanden niet in de weg staan van menselijkheid. Want als de tijd schaars is, worden de momenten samen onbetaalbaar.
-
Actueel2 weken ago
Freek’s ontroerende nieuwe liedje raakt Nederland: een muzikale ode aan veerkracht en hoop
-
Actueel1 week ago
Freek doet eindelijk zijn kant van het verhaal: ‘Ik blijf vechten en genieten van elk moment’
-
Actueel1 maand ago
Familie neemt in alle rust afscheid van Jonnie Boer: “We gaan je missen, pap”
-
Actueel2 maanden ago
Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien!
-
Actueel3 maanden ago
Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald!
-
Actueel2 maanden ago
Gerard Cox in tranen: ‘Het gaat echt heel slecht met Joke, ik ben haar langzaam aan het verliezen’
-
Actueel1 maand ago
Isabelle Boer deelt bijzondere jeugdfoto’s van haar vader Jonnie Boer: “Dit zijn de momenten die blijven”
-
Actueel2 maanden ago
Broer van bekende Nederlandse zanger komt om bij zwaar ongeluk op de weg