Connect with us

Actueel

Moeder met tatoeages krijgt geen kans op werk: ‘Ze beoordelen mij op mijn uiterlijk’

Avatar foto

Published

on

In een tijd waarin persoonlijke expressie steeds belangrijker wordt, lopen sommige mensen toch nog tegen grenzen aan. Zo ook Melissa Sloan, een moeder uit het Verenigd Koninkrijk met een opvallende passie: tatoeages. Met meer dan 800 tatoeages op haar lichaam is ze niet te missen. Maar waar haar liefde voor lichaamskunst voor haarzelf betekenisvol is, blijkt het in de praktijk lastig om daarmee geaccepteerd te worden. Vooral op de arbeidsmarkt ondervindt Melissa veel weerstand. Toch blijft ze strijdbaar.

Liefde voor lichaamskunst

Melissa begon rond haar twintigste met het zetten van tatoeages. Wat begon met één ontwerp, groeide al snel uit tot een levensstijl. Inmiddels telt haar lichaam honderden tatoeages, variërend van spinnenwebben tot symbolische teksten en religieuze kruizen. Veel daarvan zijn gezet door haar partner, in een stijl die ze zelf omschrijft als ‘huis-tuin-en-keuken’. Ze zegt: “Ik laat er meestal drie per week zetten. Het is mijn manier van mezelf zijn.”

Voor Melissa zijn tatoeages geen modeverschijnsel, maar een uiting van haar identiteit. Ze ziet haar lichaam als een canvas waarop ze haar leven, gevoelens en overtuigingen laat vastleggen. “Iedere tatoeage heeft een betekenis. Ze vertellen mijn verhaal,” legt ze uit.

Moeite met het vinden van werk

Ondanks haar positieve instelling merkt Melissa dat haar uiterlijk vaak een obstakel vormt in het dagelijks leven. Vooral op het gebied van werk vindt ze weinig begrip. In de afgelopen jaren heeft ze meerdere keren gesolliciteerd, onder andere voor banen als schoonmaker of medewerker in de openbare ruimte. Toch krijgt ze keer op keer nul op het rekest.

“Ik wil werken. Echt waar. Maar telkens als ik ergens op gesprek kom, merk ik dat mijn uiterlijk een probleem is. Ze zeggen het niet met zoveel woorden, maar ik zie het aan hun blik,” zegt Melissa. Ze vermoedt dat werkgevers haar niet vinden passen binnen het imago dat zij willen uitstralen. En dat frustreert haar enorm.

“Ik ben bereid hard te werken en elk werk te doen. Maar ik krijg niet eens de kans om dat te bewijzen,” vervolgt ze. Volgens Melissa zouden werkgevers voorbij haar uiterlijk moeten kijken en haar beoordelen op inzet, niet op verschijning.

Uitsluiting in het dagelijks leven

Niet alleen in haar zoektocht naar werk merkt Melissa de gevolgen van haar uiterlijk. Ook in haar sociale leven ondervindt ze tegenwerking. Een voor haar emotioneel moment was de kerstvoorstelling van haar kinderen. Melissa werd gevraagd om niet binnen te komen, maar vanaf de buitenkant te kijken. Haar uiterlijk zou volgens de schoolleiding ‘te opvallend’ zijn geweest.

“Ik stond buiten op het schoolplein, kijkend door het raam. Ik voelde me buitengesloten. Dat deed echt pijn,” vertelt ze. Ze geeft aan dat dit soort ervaringen haar soms onzeker maken, maar ze weigert zich aan te passen om ergens bij te horen.

Publieke opinie verdeeld

Melissa’s situatie roept gemengde reacties op. Sommigen vinden dat iedereen zichzelf moet kunnen zijn en steunen haar strijd voor acceptatie. Anderen begrijpen dat werkgevers en instellingen terughoudend zijn als het gaat om uiterlijke kenmerken die veel aandacht trekken.

Toch is de boodschap van Melissa helder: “Ik verwacht niet dat iedereen me mooi vindt. Maar ik wil wel met respect behandeld worden. Laat mij gewoon mezelf zijn.”

Voorstanders van meer inclusie wijzen op het belang van diversiteit op de werkvloer. Ze stellen dat authenticiteit en inzet belangrijker zijn dan uiterlijk. “De wereld verandert. Tijd dat oude vooroordelen plaatsmaken voor openheid,” aldus een van haar volgers op sociale media.

Een bredere maatschappelijke vraag

Het verhaal van Melissa gaat verder dan alleen haar persoonlijke situatie. Het werpt een belangrijke vraag op over de mate waarin we als samenleving bereid zijn om echt iedereen te accepteren. In een tijd waarin inclusie en diversiteit hoog op de agenda staan, is het opvallend dat uiterlijke kenmerken als tatoeages nog steeds voor veel discussie zorgen.

Hoewel tatoeages vandaag de dag breed geaccepteerd zijn in de mode en popcultuur, blijft het in meer traditionele sectoren een gevoelig onderwerp. Veel organisaties hebben (vaak onbewust) nog een voorkeur voor een ‘neutrale’ uitstraling. Dat botst met het recht van mensen om zichzelf te uiten op de manier die bij hen past.

Strijd voor acceptatie

Melissa laat zich echter niet ontmoedigen. Ze blijft solliciteren en vertelt haar verhaal in de media om aandacht te vragen voor wat zij ziet als ongelijkheid. Ze gelooft dat er een plek is voor iedereen – ook voor mensen die buiten het standaardplaatje vallen.

“Ik wil gewoon een kans. Ik ben moeder, ik werk graag, en ik heb liefde voor mijn kinderen. Dat is toch wat telt?” zegt ze. Haar verhaal raakt bij veel mensen een gevoelige snaar. Het toont hoe uiterlijk – hoe persoonlijk ook – nog steeds invloed heeft op hoe iemand behandeld wordt.

Positieve bewegingen in zicht?

Toch is er hoop. Steeds meer bedrijven laten in hun beleid ruimte voor diversiteit in uitstraling. Vooral in de creatieve sectoren, horeca en technologiebranche wordt minder waarde gehecht aan uiterlijke conformiteit. Daar gaat het vaker om wie je bent, wat je kunt en hoe je bijdraagt aan een positieve werksfeer.

Voor Melissa en mensen met soortgelijke ervaringen is dit een bemoedigende ontwikkeling. Het biedt perspectief op een toekomst waarin mensen worden beoordeeld op hun daden en niet op hun looks.

Tot slot

Het verhaal van Melissa Sloan is meer dan een persoonlijk relaas. Het is een oproep aan de samenleving om met andere ogen te kijken naar diversiteit. Tatoeages, piercings of andere uiterlijke kenmerken zeggen niets over iemands inzet, karakter of vermogen om goed werk te leveren.

Melissa’s boodschap is krachtig: “Beoordeel mij op wie ik ben, niet op hoe ik eruitzie.” In een tijd waarin we steeds vaker praten over gelijkheid, verdient haar verhaal een plek in dat gesprek.

De volgende keer dat iemand solliciteert met een opvallend uiterlijk, laten we dan vooral kijken naar hun motivatie, energie en potentieel. Want zoals Melissa zegt: “Iedereen verdient een kans om zich te bewijzen.”

Actueel

Heftig moment bij Suzan & Freek: zanger barst in tranen uit na aangrijpend verhaal

Avatar foto

Published

on

Suzan & Freek breken stil bij Jinek: een avond vol emotie, liefde en hoop

Tijdens een indrukwekkend optreden bij Eva Jinek konden Suzan & Freek hun emoties niet langer verbergen. Voor het eerst vertelden ze openhartig over de periode waarin hun leven plotseling veranderde — een gesprek dat miljoenen kijkers raakte en de kracht van liefde en muziek liet zien.

Een telefoontje dat alles veranderde

Het was een gewone dag na een reeks concerten toen Suzan & Freek thuiskwamen en drie gemiste oproepen zagen van het Antoni van Leeuwenhoek Medisch Centrum.
“Toen wist ik: dit is belangrijk,” vertelt Suzan rustig.
De volgende ochtend zaten ze samen tegenover de arts. Nog voordat er iets werd gezegd, voelden ze dat het gesprek hun leven zou veranderen.
Freek herinnert zich: “Je zag het aan zijn ogen. Hij zei: ‘Freek, Suzan, ik heb niet het nieuws waarop we hoopten.’”

De diagnose — longproblemen met uitzaaiingen — kwam als een klap. Toch besloten ze vanaf dat moment om zich niet te laten leiden door angst, maar door liefde, vertrouwen en dankbaarheid.

Een periode van ongeloof en aanpassing

De dagen na het gesprek voelden onwerkelijk. “Het was alsof de wereld even stilstond,” vertelt Suzan. “Alles wat vanzelfsprekend leek, kreeg ineens een andere betekenis.”
Freek probeerde direct duidelijkheid te krijgen over de mogelijkheden. De artsen legden uit dat er geen genezende behandeling was, maar dat therapie de z!ekte kon vertragen en de kwaliteit van leven behouden.

Die boodschap kwam hard binnen, maar gaf ook richting. Samen besloten ze om te leven met aandacht — met kleine dagelijkse rituelen: koken, wandelen, zingen. “We wilden niet alleen vechten tegen iets, maar ook leven voor iets,” zegt Suzan.

De eerste signalen

Voordat de diagnose kwam, had Freek wekenlang signalen dat er iets niet goed zat. Hij voelde steken in zijn zij, was sneller moe en had een aanhoudend hoestje. “Ik dacht dat het stress was,” zegt Suzan, die toen zes weken zwanger was. “Tot hij kleine knobbeltjes in zijn nek voelde. Toen zijn we naar de dokter gegaan.”

Volgens deskundigen van Longfonds.nl is alertheid bij lichamelijke veranderingen cruciaal. In dit geval leidde dat tot verder onderzoek en een tijdige start van behandeling. “We waren dankbaar dat we er op tijd bij waren,” vertelt Suzan.

Behandeling en vooruitgang

In het Antoni van Leeuwenhoek startte Freek kort na de diagnose met een gerichte therapie. Die richt zich op het vertragen van de z!ekte en het versterken van de weerstand.
Freek vertelt: “Er zijn plekjes gevonden in mijn longen, lymfeklieren en bij de bijnieren. Gelukkig niet in mijn hoofd — dat gaf ons een sprankje opluchting.”

Sindsdien voelt hij zich lichamelijk sterker. Hij leeft gezonder, beweegt veel en neemt meer tijd om te rusten. Suzan kookt dagelijks verse maaltijden. “Het klinkt misschien simpel,” lacht Freek, “maar samen koken is een vorm van therapie geworden.”

De artsen spreken voorzichtig positief over de resultaten. Hoewel het traject zwaar blijft, merken ze vooruitgang. “Elke stap vooruit is winst,” aldus Suzan.

Samen sterk door de zwangerschap

Toen het nieuws kwam, was Suzan zwanger van hun eerste kindje. Dat maakte alles nog emotioneler. “Het was dubbel: vreugde en angst tegelijk,” zegt ze. “Maar dat nieuwe leven gaf ons ook hoop.”

De voorbereidingen op het ouderschap hielpen hen om vooruit te blijven kijken. Freek werkte aan zijn conditie, terwijl Suzan de babykamer inrichtte. “We wilden dat ons kind in een huis vol liefde zou komen, niet vol angst,” vertelt Freek.

Volgens psychologen helpt een positieve verwachting bij het versterken van mentale veerkracht. Voor Suzan & Freek werd die verwachting letterlijk tastbaar: elke echo, elke schop herinnerde hen aan het leven dat verder ging.

Nachtelijke gesprekken en nabijheid

De eerste weken na de diagnose waren zwaar. De nachten waren lang en stil, gevuld met gesprekken over het leven, de toekomst en alles daartussen. “Soms zaten we uren wakker,” zegt Suzan. “Dan luisterden we naar elkaars ademhaling en hielden elkaars hand vast.”

Freek probeerde optimistisch te blijven. Hij verdiepte zich in verhalen van mensen die ondanks hun z!ekte bleven genieten. “Dat gaf me perspectief. Ik dacht: als zij het kunnen, dan wij ook.”

Ze vonden rust in muziek, wandelen en stilte. Volgens MindfulnessFonds.nl helpt ontspanning bij het omgaan met stress — iets wat Suzan & Freek in de praktijk brachten. “We leerden dat geluk niet in grote plannen zit, maar in kleine momenten samen,” zegt Suzan.

De kracht van muziek

Hun nieuwe single ‘Niemand’ werd geschreven in de weken na de diagnose. Het nummer beschrijft hoe ze elkaar vasthouden als alles even wankelt.
“Het lied was onze manier om alles te verwerken,” zegt Freek. “We zongen wat we niet konden zeggen.”

Toen ze het nummer live speelden bij Jinek, werd het muisstil in de studio. Binnen een paar uur stond ‘Niemand’ bovenaan de hitlijsten. De videoclip, eenvoudig gefilmd in zwart-wit, werd miljoenen keren bekeken.

Volgens AD.nl werd het optreden één van de meest bekeken muziekfragmenten van het jaar. Kijkers noemden het “oprecht”, “rauw” en “moedig”. Voor Suzan & Freek voelde het als een nieuw begin.

Landelijke steun en verbondenheid

Sinds hun verhaal openbaar werd, ontvangen ze dagelijks honderden berichten. Fans schrijven dat hun openheid helpt om zelf met moeilijke situaties om te gaan.
Ook collega-artiesten reageerden massaal. Ilse DeLange, Snelle en Maan stuurden persoonlijke berichten van steun. Radiostations draaiden hun muziek als eerbetoon, en televisieprogramma’s besteedden aandacht aan hun veerkracht.

“Die warmte uit het hele land doet iets met je,” zegt Suzan. “Mensen die je niet kent, sturen kaarten met woorden die recht uit het hart komen.”
Freek vult aan: “Het voelt alsof iedereen met ons meeleeft. Dat geeft kracht, juist op dagen dat het moeilijker is.”

Een hoopvolle toekomst

Ondanks alles kijken ze met vertrouwen vooruit. Freek voelt zich sterker en werkt aan nieuwe liedjes. “Ik wil laten zien dat er altijd licht is, hoe donker het ook wordt,” zegt hij.

Suzan straalt terwijl ze vertelt over hun baby. “We leven bewuster dan ooit. Elke dag samen is een zegen.” Hun wens is om anderen te blijven inspireren met muziek — niet door perfectie, maar door echtheid.

Hun verhaal is inmiddels meer dan een nieuwsfeit; het is een symbool van veerkracht, liefde en menselijkheid geworden. Ze tonen dat zelfs in de moeilijkste tijden verbinding mogelijk is — tussen geliefden, vrienden en een heel land dat meeleeft.

Een avond die bijblijft

Het optreden bij Jinek eindigde met stilte, gevolgd door een minutenlang applaus. Eva Jinek sloot af met de woorden: “Jullie laten zien wat echte liefde is.”

Terwijl de camera’s uitgingen, omhelsden Suzan & Freek elkaar. Geen woorden, alleen een blik die alles zei.

Hun verhaal raakt, omdat het zo menselijk is. Het vertelt over vallen en opstaan, over de kracht van samen verdergaan, en over muziek als balsem voor het hart.

En misschien is dat wel de mooiste boodschap van allemaal: dat liefde, in welke vorm dan ook, altijd de sterkste melodie blijft.


Kernpunten:

  • Freek kreeg in mei 2024 een ernstige longdiagnose.

  • De behandeling in het Antoni van Leeuwenhoek verloopt positief.

  • Hun nieuwe single ‘Niemand’ werd live gepresenteerd bij Jinek.

  • Hun aanstaande ouderschap geeft hoop en kracht.

  • Fans en collega’s tonen massale steun en waardering.

Continue Reading

Trending

  • Actueel4 maanden ago

    Dit is er gebeurd met de gevonden Paul (83) en Gerda (80)

  • Actueel5 maanden ago

    Freek’s ontroerende nieuwe liedje raakt Nederland: een muzikale ode aan veerkracht en hoop

  • Actueel5 maanden ago

    Arm gezin uit Steenrijk, Straatarm veroorzaakt grote ophef. ´Kijkers in shock over AOW-bedrag´

  • Actueel7 maanden ago

    Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien!

  • Actueel4 maanden ago

    Freek Rikkerink krijgt plots verrassend nieuws van dokter te horen

  • Actueel6 maanden ago

    Martijn Krabbé deelt aangrijpend nieuws: “We staan er samen sterk voor”

  • Actueel7 maanden ago

    Gerard Cox in tranen: ‘Het gaat echt heel slecht met Joke, ik ben haar langzaam aan het verliezen’

  • Actueel7 maanden ago

    Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald!