Connect with us

Actueel

John de Wolf emotioneel over familielid met dementie: ‘Ze herkent me niet meer’

Avatar foto

Published

on

John de Wolf kennen we als een echte vechter. Een robuuste verdediger, recht voor z’n raap, geen man van tranen of drama. Maar nu, op 62-jarige leeftijd, laat hij een heel andere kant van zichzelf zien. Een kant vol verdriet, machteloosheid en pijn. Want zijn moeder lijdt aan Alzheimer, en herkent haar eigen zoon niet meer.

Een strijd zonder uitweg

In interviews spreekt John er openhartig over. Geen stoere praatjes, geen verbloemingen. Gewoon de keiharde waarheid. Zijn moeder, inmiddels 82 jaar oud, is compleet opgegaan in de mist van dementie. “Ze herkent me niet meer,” zegt hij. En je hóórt de pijn in zijn stem.

Als hij bij haar op bezoek gaat en zegt wie hij is, kijkt ze hem met lege ogen aan. “Ik zei: ‘Ik ben het, John, je zoon.’ Maar ze antwoordde: ‘Dat kunnen ze allemaal wel zeggen.’” Een reactie die inslaat als een mokerslag.

De vrouw die hij kende is weg

Volgens John is er nauwelijks nog iets over van de vrouw die hem heeft grootgebracht. “Ze heeft een ander karakter gekregen,” zegt hij. “Het is mijn moeder nog wel, maar eigenlijk ook niet.” Alsof de buitenkant er nog is, maar de binnenkant verdwenen.

Hij noemt het zelf “mensonterend” om te zien hoe iemand zo aftakelt. “Er zit geen leven meer in haar.” Het is hard, maar eerlijk. En herkenbaar voor velen die een dierbare hebben verloren aan dementie – terwijl die fysiek nog leeft.

De machteloosheid vreet aan hem

Voor een man die op het veld altijd de controle had, die tegenstanders moeiteloos uitschakelde, is dit een situatie waarin hij helemaal niks kan doen. Geen oplossing. Geen plan. Alleen maar toekijken hoe het elke week een stukje slechter gaat.

“Het is zwaar om haar zo te zien. Ik wil haar niet zo zien lijden,” zegt hij. En hij meent het. Je voelt het in alles: John wil helpen, maar weet dat hij machteloos is. En dat vreet aan hem.

Een wrang familieverhaal

Wat het extra pijnlijk maakt: deze situatie is niet nieuw binnen zijn familie. Johns oma had ook Alzheimer. Zijn moeder verzorgde haar destijds, en sprak toen al haar angst uit: “Zo wil ik nooit eindigen. Als het zover komt, geef me dan maar een spuitje.”

Een duidelijke wens, maar helaas nooit vastgelegd. Geen euthanasieverklaring, geen officiële afspraak. En nu ondergaat ze precies wat ze zelf altijd vreesde. “Dat is het wrangste van alles,” zegt John. “Ze wilde dit niet.”

Pleidooi voor euthanasie bij dementie

In interviews pleit hij daarom voor meer ruimte voor euthanasie bij Alzheimer. Niet als verplichting, maar als optie. “In mijn ogen is het een daad van liefde om iemand niet langer te laten lijden,” zegt hij.

Het zet een gevoelige discussie op scherp. Want wanneer is lijden ondraaglijk genoeg? En wie beslist dat? Toch raakt zijn verhaal een snaar. Want veel mensen herkennen de worsteling tussen liefde, loslaten en medeleven.

Hij staat er niet alleen in

Na zijn interview stromen de reacties binnen. Op sociale media, in de brievenbus, via bekenden. Mensen delen hun eigen verhalen. “Mijn vader had precies hetzelfde.” “Mijn vrouw herkende me op het laatst ook niet meer.” “Je bent niet alleen, John.”

Die steun doet hem zichtbaar goed. Maar het verandert niets aan de situatie thuis. Zijn moeder is er nog, maar eigenlijk ook niet. En dát is misschien wel het moeilijkste van alles.

Van voetbalheld naar mantelzorger op afstand

John is niet de man die elke dag aan haar bed zit. Maar de band is sterk. En de machteloosheid voelbaar. Hij weet wat z’n moeder zou willen, maar mag het niet uitvoeren. De wet laat het niet toe.

“Ik snap dat het ingewikkeld is,” zegt hij. “Maar het kan toch niet de bedoeling zijn dat mensen jarenlang zo moeten aftakelen?” Zijn woorden zijn rauw, eerlijk, en vanuit het hart.

Een dappere oproep

Door zijn verhaal te delen, laat John zich van z’n kwetsbare kant zien. En juist dat maakt indruk. Hij is geen politicus, geen arts, geen activist. Gewoon een zoon die zijn moeder ziet verdwijnen, en daar wat van wil maken.

Zijn oproep is helder: durf het gesprek aan te gaan. Leg wensen vast. Denk na over de toekomst. En laat mensen niet onnodig lijden als ze dat nooit gewild hebben.

Dementie raakt iedereen

Wat Johns verhaal zo krachtig maakt, is dat het herkenbaar is. Alzheimer raakt niet alleen ouderen. Het raakt gezinnen, families, kinderen, partners. Het is een ziekte die langzaam alles wegneemt: je herinneringen, je persoonlijkheid, je mens-zijn.

En precies daarom is het zo belangrijk dat mensen als John dit bespreekbaar maken. Zodat anderen zich gesteund voelen. En zodat we als maatschappij beter leren omgaan met deze sluipende vijand.

Een sportman met een hart

John de Wolf stond bekend om z’n harde tackles en onverzettelijkheid. Maar nu toont hij misschien wel zijn grootste kracht: kwetsbaarheid. Hij durft zijn verdriet te tonen, zijn twijfels, zijn frustratie. En dat maakt hem menselijker dan ooit.

Het is makkelijk om te juichen voor een speler in topvorm. Maar het is pas echt indrukwekkend als iemand in moeilijke tijden z’n verhaal deelt, voor anderen.

Wat kunnen we doen?

John roept mensen op om te praten over de dood. Over wensen, over grenzen, over hoe je je leven zou willen afronden als het zover komt. Niet als eng onderwerp, maar als iets wat erbij hoort. Want juist door open te zijn, kun je voorkomen dat iemand eindigt op een manier die hij of zij nooit wilde.

Hij zegt het simpel: “Het is liefde als je iemand dat kunt besparen.”


Conclusie: een held in een heel andere strijd

John de Wolf vecht nu geen duels meer uit op het gras, maar met gevoelens van verdriet, onmacht en liefde. Zijn verhaal is pijnlijk, eerlijk en waardevol. En het raakt.

Zijn moeder mag dan haar zoon niet meer herkennen, maar hij vergeet haar geen seconde. En door zijn woorden krijgt deze stille tragedie een stem. Een stem die gehoord moet worden. Want dementie is niet alleen een ziekte van de geest – het is een slagveld voor iedereen die erbij betrokken is.

Actueel

Montana Meiland kan geen man vinden: ”Niemand wil met mij daten”

Avatar foto

Published

on

Na een relatie van acht jaar besloot Montana Meiland eind 2022 een punt te zetten achter haar relatie met Dirk Hoogstraten. De beslissing kwam onverwacht, vooral voor Dirk, die dacht dat ze juist klaar waren voor de volgende stap in hun relatie. Voor Montana bleek het echter tijd om een andere richting in te slaan. Sinds de breuk is Montana vrijgezel en lijkt ze voorlopig ook niet bezig met een nieuwe relatie. In een openhartig interview met weekblad Weekend vertelt ze over haar huidige liefdesleven en waarom ze geen plannen heeft om dat te veranderen.

Een Breuk die Dirk Niet Zag Aankomen

Voor Dirk was de beslissing van Montana een harde klap. Na acht jaar samen had hij verwacht dat ze binnenkort samen zouden gaan wonen, misschien zelfs zouden trouwen en aan kinderen zouden beginnen. In plaats daarvan besloot Montana de relatie te beëindigen, wat Dirk totaal niet zag aankomen.

Hoewel Dirk zes maanden na de breuk aangaf dat hij nog steeds moeite had om het einde van hun relatie te verwerken, lijkt Montana volledig in het reine te zijn met haar keuze. Ze blikt terug op de relatie en zegt dat het op een gegeven moment niet meer werkte. “We konden op een gegeven moment niet meer aardig tegen elkaar zijn, en wat moet je dan nog? Als je elkaar steeds weer onaardig benadert, is dat niet leuk. Dan kun je beter wat afstand van elkaar nemen,” aldus Montana.

Montana’s Huidige Liefdesleven

Sinds de breuk met Dirk is Montana vrijgezel en heeft ze geen behoefte om actief op zoek te gaan naar een nieuwe relatie. “Er gebeurt niet veel,” vertelt ze nuchter in het interview. Ze geeft aan dat ze zich prima voelt als single en zich niet druk maakt over het vinden van een nieuwe partner.

Montana lijkt bewust de keuze te hebben gemaakt om haar liefdesleven voorlopig op een laag pitje te zetten. Ze vertelt dat ze niet op zoek is naar dates en zich niet bezighoudt met flirten of het creëren van kansen voor een nieuwe relatie. “Ik lees geen berichten op Instagram, maar ik ga ook niet echt naar de kroeg,” zegt ze. Hierdoor heeft ze geen idee of mannen haar aantrekkelijk vinden of überhaupt interesse in haar tonen. “Het is niet zo dat ze hier de winkel binnenkomen en me op dates vragen,” voegt ze er nuchter aan toe.

Geen Interesse in Online Dating of Sociale Media

In een tijd waarin veel mensen via datingapps of sociale media op zoek gaan naar een partner, blijft Montana liever weg van deze platforms. Ze geeft aan geen berichten te lezen op Instagram en ook niet actief te zijn in het uitgaan- en datingcircuit. Dit maakt haar liefdesleven rustig en overzichtelijk, maar beperkt ook de kansen op het ontmoeten van nieuwe mensen. Toch lijkt Montana hier vrede mee te hebben en geniet ze van haar onafhankelijkheid.

Een Terugkeer naar Dirk?

Voor Dirk is de breuk nog steeds een emotionele kwestie. Zes maanden na het einde van hun relatie gaf hij aan dat hij het nog altijd moeilijk vond om verder te gaan. Ondanks deze gevoelens lijkt Montana duidelijk te zijn over haar standpunt: er is geen weg terug naar Dirk. Ze heeft de deur naar een mogelijke hereniging voorgoed gesloten.

Volgens Montana was de dynamiek in hun relatie simpelweg niet meer gezond. Het steeds onaardiger worden naar elkaar zorgde ervoor dat de liefde plaatsmaakte voor frustratie en irritatie. “Als je elkaar steeds weer onaardig benadert, is dat niet leuk,” legt ze uit. Voor haar was het beëindigen van de relatie daarom de enige logische stap. “Dan kun je beter wat afstand van elkaar nemen.”

De Invloed van de Breuk op Beiden

Voor zowel Montana als Dirk heeft de breuk een grote impact gehad. Dirk worstelde zichtbaar met het verlies van hun langdurige relatie, terwijl Montana meer introspectief lijkt te zijn geweest. Haar beslissing om voorlopig single te blijven en geen actie te ondernemen om een nieuwe relatie te vinden, wijst op een periode van zelfreflectie en rust. Ze lijkt meer gefocust op haar eigen welzijn en persoonlijke ontwikkeling dan op het opnieuw aangaan van een liefdesrelatie.

Montana’s openheid over de breuk en haar huidige situatie toont een zekere mate van volwassenheid. In plaats van zich te haasten naar een nieuwe partner, kiest ze ervoor om te luisteren naar wat ze op dit moment nodig heeft. Dit kan haar helpen om uiteindelijk, wanneer ze er klaar voor is, een gezondere en gelukkigere relatie aan te gaan.

De Reactie van Haar Familie en Omgeving

De Meiland-familie is bekend om hun uitgesproken meningen en openheid, maar over Montana’s liefdesleven blijft het relatief stil. Haar keuze om single te blijven en zich niet actief op de datingmarkt te begeven, lijkt door haar familie en omgeving gerespecteerd te worden. Dit geeft Montana de ruimte om haar eigen keuzes te maken zonder druk van buitenaf.

Hoewel Montana’s verhaal herkenbaar is voor veel mensen die een lange relatie beëindigen, biedt haar aanpak een andere kijk op het omgaan met een breuk. In plaats van te zoeken naar afleiding in nieuwe relaties of sociale activiteiten, lijkt Montana zich te richten op introspectie en het herontdekken van haar eigen identiteit.

Wat Brengt de Toekomst?

Hoewel Montana nu duidelijk aangeeft tevreden te zijn met haar single leven, is de toekomst altijd onzeker. Het is mogelijk dat ze in de komende jaren iemand tegenkomt die haar van gedachten doet veranderen, maar voor nu lijkt ze zich volledig te richten op haar eigen leven en interesses. Haar openheid over haar ervaringen biedt inspiratie voor anderen die te maken hebben met vergelijkbare situaties.

De beslissing om een relatie van acht jaar te beëindigen is nooit eenvoudig, en het feit dat Montana hier open over praat, laat zien dat ze sterk in haar schoenen staat. Ze benadrukt dat het belangrijk is om eerlijk te zijn tegenover jezelf en je eigen behoeften niet te negeren, zelfs als dit moeilijke keuzes met zich meebrengt.

Conclusie: Montana’s Keuze voor Onafhankelijkheid

Montana Meiland heeft na haar breuk met Dirk Hoogstraten bewust gekozen voor een leven zonder romantische verplichtingen. Haar nuchtere kijk op haar vrijgezellenbestaan en haar afwijzing van moderne datingpraktijken zoals sociale media en uitgaan, laten zien dat ze tevreden is met haar huidige situatie. Ze bewijst dat het oké is om tijd voor jezelf te nemen en niet te haasten naar een nieuwe relatie, zelfs na een lange en betekenisvolle relatie.

Hoewel Dirk nog steeds moeite lijkt te hebben met de breuk, blijft Montana standvastig in haar beslissing. Voor haar was het beëindigen van de relatie noodzakelijk om ruimte te creëren voor een gezonder en gelukkiger leven. Of Montana ooit weer de liefde zal vinden, blijft een open vraag, maar één ding is zeker: ze gaat haar eigen weg, en dat doet ze met overtuiging en kracht.

Continue Reading

Trending

  • Actueel2 weken ago

    Freek’s ontroerende nieuwe liedje raakt Nederland: een muzikale ode aan veerkracht en hoop

  • Actueel1 week ago

    Freek doet eindelijk zijn kant van het verhaal: ‘Ik blijf vechten en genieten van elk moment’

  • Actueel1 maand ago

    Familie neemt in alle rust afscheid van Jonnie Boer: “We gaan je missen, pap”

  • Actueel2 maanden ago

    Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien!

  • Actueel3 maanden ago

    Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald!

  • Actueel1 maand ago

    Isabelle Boer deelt bijzondere jeugdfoto’s van haar vader Jonnie Boer: “Dit zijn de momenten die blijven”

  • Actueel2 maanden ago

    Gerard Cox in tranen: ‘Het gaat echt heel slecht met Joke, ik ben haar langzaam aan het verliezen’

  • Actueel2 maanden ago

    Broer van bekende Nederlandse zanger komt om bij zwaar ongeluk op de weg