Actueel
Hans Wiegel (83): een politieke grootheid die zijn stempel drukte op Nederland

Hans Wiegel (83): een politieke grootheid die zijn stempel drukte op Nederland
Hans Wiegel, voormalig partijleider van de VVD en jarenlang een van de bekendste gezichten in de Nederlandse politiek, is op 83-jarige leeftijd weggevallen. Zijn familie heeft dit nieuws bevestigd aan De Telegraaf. Met het vertrek van Wiegel verliest Nederland een man die decennialang invloed uitoefende op het politieke landschap en een brug wist te slaan tussen het partijpolitieke spel en de stem van de gewone Nederlander.
Zijn naam is onlosmakelijk verbonden met de groei en positionering van de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD) als brede volkspartij, en zijn unieke stijl van politiek bedrijven heeft vele generaties beïnvloed.
Opkomst binnen de VVD
Hans Wiegel werd geboren op 16 juli 1941 in Amsterdam. Al op jonge leeftijd toonde hij belangstelling voor politiek. Zijn snelle opkomst binnen de VVD begon in de jaren zestig, en in 1971 werd hij gekozen tot partijleider – op slechts 29-jarige leeftijd.
Dat jaar nam hij de leiding van de partij over in een tijd van verandering. De VVD stond bekend als de partij van ondernemers en hogere inkomens, maar Wiegel had de ambitie om daar verandering in te brengen. Hij wilde de partij toegankelijk maken voor een breder publiek, en slaagde daarin met verve.
Een nieuwe toon in de politiek
Wat Hans Wiegel onderscheidde van veel andere politici in zijn tijd, was zijn directe en heldere manier van spreken. Hij schuwde moeilijke taal en koos juist voor eenvoud en humor. In debatten wist hij zijn tegenstanders vaak met een kwinkslag of scherpe opmerking uit balans te brengen.
Hij richtte zich in toespraken en interviews nadrukkelijk op “de mensen in het land”, zoals hij het zelf noemde. Niet alleen op beleidsmakers of theoretici, maar op gewone burgers. Dit leverde hem grote populariteit op, ook buiten de eigen achterban.
Groei van de partij
Onder leiding van Wiegel groeide de VVD uit van een middenpartij tot een politieke macht van formaat. In 1971 behaalde de partij 16 zetels in de Tweede Kamer. Zes jaar later, in 1977, stond de VVD onder zijn lijsttrekkerschap op 28 zetels. In diezelfde periode groeide het ledenaantal van de partij van 40.000 naar ruim 100.000 – een indrukwekkende prestatie in het verzuilde Nederland van toen.
Wiegel slaagde erin de VVD neer te zetten als een partij voor iedereen die waarde hecht aan vrijheid, verantwoordelijkheid en economische vooruitgang, ongeacht sociale achtergrond.
Vicepremier in kabinet-Van Agt I
Na de verkiezingen van 1977 trad Wiegel toe tot het kabinet-Van Agt I, waarin hij de functie van vicepremier en minister van Binnenlandse Zaken bekleedde. In deze rol kreeg hij de kans om zijn visie om te zetten in beleid. Hij zette zich onder andere in voor bestuurlijke hervormingen en decentralisatie.
Zijn periode als bewindspersoon werd gekenmerkt door een pragmatische houding. Hoewel hij bekend stond om zijn scherpe tong in de Kamer, werkte hij als bestuurder juist vaak verbindend. Hij wist coalitiegenoten bijeen te houden en moeilijke dossiers op diplomatieke wijze op te lossen.
Terug naar Friesland
In 1982 besloot Wiegel verrassend genoeg de landelijke politiek te verlaten. Hij vertrok naar Friesland om daar commissaris van de Koningin te worden. Het was een opmerkelijke stap voor iemand met een bloeiende politieke carrière in Den Haag, maar het tekende zijn voorkeur voor rust en afstand wanneer het nodig was.
In Friesland genoot hij van het leven buiten de Randstad, maar bleef hij tegelijkertijd politiek actief op de achtergrond. Zijn stem bleef gehoord via interviews, columns en optredens in praatprogramma’s.
De ‘nee’ van Wiegel
In de jaren negentig keerde Hans Wiegel tijdelijk terug in de landelijke spotlights. Als lid van de Eerste Kamer speelde hij een cruciale rol in het tegenhouden van de gekozen burgemeester, een plan van het kabinet-Kok II. Zijn beroemde ‘nee’ zorgde ervoor dat de grondwetswijziging werd geblokkeerd.
Het moment onderstreepte nogmaals zijn invloed. Hoewel hij geen actief Kamerlid meer was, werd zijn mening nog altijd met veel gewicht beschouwd – iets wat slechts weinigen hem nadoen.
Een politieke commentator pur sang
Ook na zijn actieve politieke loopbaan bleef Wiegel aanwezig in het publieke debat. Hij schreef columns, gaf interviews en schoof regelmatig aan bij actualiteitenprogramma’s. Altijd met diezelfde stijl: relativerend, geestig en nuchter.
Hij liet zich zelden meeslepen door de hysterie van de dag, en bekritiseerde met regelmaat de oppervlakkigheid van de moderne politiek. Tegelijkertijd toonde hij waardering voor nieuwe generaties als hij vond dat ze echt iets toevoegden.
Privéleven en karakter
Wiegel werd niet alleen geprezen om zijn politieke prestaties, maar ook om zijn persoonlijkheid. Hij stond bekend als charmant, benaderbaar en scherpzinnig. Collega’s spraken met respect over zijn werkwijze en het gemak waarmee hij mensen voor zich wist te winnen – zelfs politieke tegenstanders.
Privé maakte hij ook moeilijke momenten mee. Toch wist hij zich telkens te herpakken, met waardigheid en discretie. Zijn band met zijn gezin en zijn liefde voor het Friese leven bleven voor hem van grote waarde.
Een unieke stem in politiek Nederland
Hans Wiegel was zonder twijfel een van de meest invloedrijke politici van zijn generatie. Zijn vermogen om complexe thema’s terug te brengen naar begrijpelijke taal maakte hem geliefd bij een breed publiek. Hij stond symbool voor een stijl van politiek die recht-door-zee was, maar toch genuanceerd.
Zijn stijl – kritisch maar constructief – is vandaag de dag nog steeds een voorbeeld voor velen. Jongere politici noemen hem nog regelmatig als inspiratiebron, en zijn nalatenschap binnen de VVD is tot op de dag van vandaag voelbaar.
Conclusie: Een politieke erfenis van formaat
Met het heengaan van Hans Wiegel verliest Nederland een van zijn meest karaktervolle politici. Hij liet een onuitwisbare indruk achter als partijleider, bestuurder en commentator. Zijn heldere taal, gevoel voor humor en politiek instinct maakten hem tot een icoon in Den Haag en daarbuiten.
Voor de VVD was hij een bouwer, een vernieuwer en een boegbeeld. Voor het Nederlandse publiek was hij een stem die je verstond – iemand die politiek begrijpelijk wist te maken, zonder het te versimpelen.
Zijn leven stond in het teken van dienstbaarheid, visie en verbinding. En juist dat maakt zijn naam blijvend.

Actueel
Özcan Akyol onder vuur na Zomergasten: scherpe kritiek, felle reacties en oude spanningen

Özcan Akyol, beter bekend als Eus, is al jaren een opvallende verschijning in het Nederlandse medialandschap. Als schrijver, columnist en televisiepresentator staat hij bekend om zijn scherpe pen, uitgesproken mening en confronterende interviews. Zijn recente optreden in het programma Zomergasten heeft dat beeld nog eens onderstreept – én voor flinke verdeeldheid gezorgd.
Hoewel het gesprek tussen Eus en schrijfster Griet Op de Beeck aanvankelijk rustige en persoonlijke tonen leek aan te slaan, is de uitzending alsnog uitgemond in stevige publieke discussie. Niet alleen vanwege de inhoud van het gesprek, maar ook door de scherpe reacties die volgden van prominente figuren als Geert Wilders, Bram Moszkowicz en Johan Derksen. Op sociale media woedt inmiddels een fel debat.
Lage kijkcijfers als aanleiding
De uitzending van Zomergasten met Eus trok volgens officiële cijfers slechts 289.000 kijkers – een getal dat binnen de context van het prestigieuze programma relatief laag is. Die cijfers vormden voor sommigen de aanleiding om het optreden te bekritiseren, onder wie PVV-leider Geert Wilders. Hij reageerde via zijn X-account met een opvallend harde uitspraak, waarin hij zowel het programma als de persoon van Eus ter discussie stelde.
Hoewel Wilders bekendstaat om zijn directe communicatie, werd deze reactie door veel volgers als buitengewoon fel ervaren. De timing en toon vielen op, en herinnerden velen aan de gespannen verhouding tussen de politicus en de opiniemaker.
Een langlopende kwestie
De woordenwisseling tussen Geert Wilders en Özcan Akyol is niet nieuw. In 2022 liepen de spanningen tussen de twee ook al hoog op, nadat Eus zich in het programma Vandaag Inside kritisch had uitgelaten over het partijprogramma van de PVV. Hij suggereerde dat de partij mensen met een migratieachtergrond het stemrecht zou willen ontnemen – iets waar Wilders fel tegenin ging. Hij dreigde zelfs met juridische stappen, al werden die uiteindelijk niet doorgezet.
Die geschiedenis verklaart waarom Wilders zich nu opnieuw richt op Eus, dit keer in reactie op diens tv-optreden. De opmerking over zijn verleden – waarbij Wilders refereerde aan een jeugddelict waarover Eus eerder zelf open was – riep zowel bijval als afschuw op.
Reactie vanuit de media: Moszkowicz spreekt zich uit
Ook oud-strafpleiter en mediafiguur Bram Moszkowicz liet zich uit over de uitzending. In Shownieuws was hij kritisch over hoe Eus zich opstelde tegenover zijn gast, Griet Op de Beeck. Volgens Moszkowicz verloor Eus zijn kalmte toen het gesprek een emotionele richting opging.
“Ze doet het heel zachtmoedig,” stelde Moszkowicz. “Maar hij wordt zichtbaar geïrriteerd. Op een gegeven moment maakt hij zelfs een neerbuigende opmerking: ‘Gaan we hier een Boulevardje doen?’ Dat vond ik niet passend.”
De observatie van Moszkowicz werd breed gedeeld en leidde tot discussies over de balans tussen journalistieke scherpte en persoonlijke kwetsbaarheid.
Johan Derksen herhaalt kritiek
Johan Derksen, columnist bij De Telegraaf en vaste tafelgast bij Vandaag Inside, voegde zich bij het koor van critici. In zijn wekelijkse column uitte hij zijn teleurstelling over de manier waarop Eus zou zijn omgegaan met zijn langdurige vriendschap met Matthijs van Nieuwkerk, nadat laatstgenoemde onder vuur kwam te liggen vanwege meldingen over grensoverschrijdend gedrag.
Volgens Derksen had Eus zich ‘tactisch neutraal’ opgesteld in plaats van zijn vriend publiekelijk te steunen. “Terwijl Matthijs op de grond lag, stak Eus hem nog een mes in de rug,” schreef Derksen scherp. Zijn woorden vonden veel weerklank, maar riepen ook weerstand op bij mensen die vinden dat niemand verplicht is om partij te kiezen in complexe zaken.
Loyaal of objectief?
De uitspraken van Derksen roepen de vraag op: wat is loyaliteit in de mediawereld? Moet een opiniemaker altijd pal achter zijn vrienden staan, of mag er ruimte zijn voor afstand en reflectie? In het geval van Eus lijkt hij bewust gekozen te hebben voor neutraliteit, iets wat door sommigen wordt uitgelegd als lafheid, maar door anderen juist als professioneel handelen.
In interviews gaf Eus eerder aan dat hij niet de taak voelt om publieke processen via media te beïnvloeden, maar liever zijn oordeel bewaart totdat feiten duidelijk zijn. Die houding levert hem soms kritiek op, maar past ook binnen een bredere journalistieke visie waarin nuance belangrijker is dan snelheid.
Online verdeeldheid
De reacties op sociale media zijn uitgesproken. Sommige kijkers vonden Eus indrukwekkend in zijn gesprek met Op de Beeck, en prezen zijn vermogen om persoonlijke thema’s aan te snijden. Anderen vonden zijn stijl te aanvallend of ongemakkelijk.
Ook het lage kijkersaantal werd breed besproken. Sommigen stelden dat de zomerperiode sowieso minder kijkers trekt, terwijl anderen het cijfer aanwendden als bewijs dat Eus niet aanslaat bij het grote publiek. De verdeeldheid is tekenend voor de manier waarop publieke figuren vandaag de dag worden besproken: genuanceerde meningen lijken steeds zeldzamer.
Persoonlijke stijl van Eus
Özcan Akyol is geen onbekende in de wereld van scherpe opinies. Als columnist bij onder andere AD en als programmamaker van onder meer Sterren op het Doek en Eus’ Boekenclub is hij gewend om buiten de gebaande paden te treden. Zijn stijl is direct, zijn humor vaak ironisch, en zijn toon confronterend.
Voor fans is juist die aanpak zijn kracht: hij schuwt de moeilijke onderwerpen niet. Voor critici is het een valkuil: hij zou te weinig ruimte laten voor andere stemmen. In een programma als Zomergasten, dat bekendstaat om zijn reflectieve sfeer, riep dat spanningen op.
Kritiek hoort erbij
Dat publieke figuren zoals Eus kritiek krijgen, hoort bij hun rol in het medialandschap. Toch laat de huidige storm van reacties zien hoe snel een uitzending kan ontaarden in een bredere aanval op iemands karakter. Waar gaat de grens tussen inhoudelijke kritiek en persoonlijke afrekening?
De woorden van Wilders, Moszkowicz en Derksen brengen deze vraag in beeld. Tegelijkertijd is er ook veel steun voor Eus. Mensen wijzen erop dat hij jarenlang heeft laten zien dat hij moeilijke thema’s bespreekbaar maakt en ruimte biedt aan diverse stemmen – iets wat niet altijd in cijfers is uit te drukken.
Conclusie: meer dan kijkcijfers
De uitzending van Zomergasten met Özcan Akyol heeft veel losgemaakt, ondanks of misschien juist dankzij de bescheiden kijkcijfers. Het gesprek met Griet Op de Beeck leidde tot reflectie, discussie én scherpe reacties uit de politiek en media.
De nasleep toont hoe complex het werk van opiniemakers vandaag de dag is. Eén avond kan leiden tot een lawine aan meningen, interpretaties en oordelen. Maar het laat ook zien dat er behoefte is aan stemmen die niet alleen behagen, maar ook uitdagen.
Of je het nu eens bent met Eus of niet: zijn optreden heeft de gesprekken aangewakkerd. En dat, in een tijd van vluchtige aandacht, is misschien wel de grootste kracht van televisie.
-
Actueel1 maand ago
Dit is er gebeurd met de gevonden Paul (83) en Gerda (80)
-
Actueel2 maanden ago
Freek’s ontroerende nieuwe liedje raakt Nederland: een muzikale ode aan veerkracht en hoop
-
Actueel4 maanden ago
Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien!
-
Actueel4 maanden ago
Gerard Cox in tranen: ‘Het gaat echt heel slecht met Joke, ik ben haar langzaam aan het verliezen’
-
Actueel4 maanden ago
Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald!
-
Actueel2 maanden ago
Freek doet eindelijk zijn kant van het verhaal: ‘Ik blijf vechten en genieten van elk moment’
-
Actueel2 maanden ago
Freek Rikkerink krijgt plots verrassend nieuws van dokter te horen
-
Actueel3 maanden ago
Familie neemt in alle rust afscheid van Jonnie Boer: “We gaan je missen, pap”