Actueel
Ex-vrouw Rob de Nijs brengt niet eerder uitgebracht lied uit, volgers in tranen!
Acht dagen na het overlijden van zanger Rob de Nijs heeft zijn ex-vrouw en jarenlang creatieve partner, Belinda Meuldijk, voor het eerst publiekelijk gereageerd. Op haar eigen ingetogen en liefdevolle wijze deed ze dat via Facebook. Niet alleen sprak ze haar verdriet en dankbaarheid uit, maar ze deelde ook een bijzonder lied dat zij schreef voor Rob. De titel – ‘Ooit zal ik een herinnering zijn’ – draagt in deze context extra betekenis. De reactie van Belinda raakte een gevoelige snaar en zorgde voor een golf van emotie op sociale media.
liefde en samenwerking tussen Belinda en Rob
Belinda Meuldijk en Rob de Nijs ontmoetten elkaar in 1980 en trouwden in 1984. Ze groeiden uit tot een van de bekendste koppels in de Nederlandse muziekwereld. Belinda speelde een essentiële rol in Robs carrière als tekstschrijver van vele nummers die hij met zijn unieke stem tot leven bracht. Samen hadden ze niet alleen een huwelijk van ruim twee decennia, maar ook een intense muzikale samenwerking die resulteerde in tijdloze klassiekers.
Hoewel hun huwelijk in 2006 eindigde na 23 jaar, bleef hun band onmiskenbaar. Ze kregen samen twee zonen, Robbert en Yoshi, en bleven via hun kinderen én de muziek met elkaar verbonden. Belinda’s teksten bleven een integraal onderdeel van Robs oeuvre.
Een emotionele boodschap na dagen van stilte
Na het overlijden van Rob op 17 maart 2025 bleef het opvallend stil aan de kant van Belinda. Ze gaf aan dat ze te veel verdriet voelde om meteen iets te delen. Maar op 24 maart deelde ze dan toch een openhartige en ontroerende boodschap op Facebook. Ze sprak haar dank uit voor de vele steunbetuigingen en herinneringen die haar en haar zoon Yoshi bereikten: “We werden overstelpt met liefdevolle brieven, bloemen en tekeningen. Het deed ons goed om te zien hoe geliefd Rob was.”
De boodschap werd niet afgesloten met woorden, maar met muziek. Belinda deelde het laatste lied dat zij voor Rob schreef: ‘Ooit zal ik een herinnering zijn’. Omdat Rob in zijn laatste maanden fysiek niet meer in staat was om de studio in te gaan, werd de demo ingezongen door zanger Han Kooreneef.
Een lied als afscheid en troost
Het lied dat Belinda schreef is een postuum eerbetoon aan een man die een enorme impact had op de Nederlandse muziekwereld. De titel ‘Ooit zal ik een herinnering zijn’ raakt aan iets diepers dan alleen verlies – het is een besef van vergankelijkheid, maar ook van nalatenschap. Volgens Belinda zou Rob de demo prachtig hebben gevonden. “Daarom is het een dierbare herinnering en ik deel het nu. Ik heb vrede met het einde. Het is goed zo,” schreef ze.
Deze uitspraak weerspiegelt niet alleen rouw, maar ook acceptatie. Een innerlijke rust die volgt na een lang proces van afscheid nemen. Want Rob leed al langere tijd aan de ziekte van Parkinson en moest geleidelijk afscheid nemen van het podium én van zijn kracht.
Massale en ontroerde reacties op sociale media
Belinda’s Facebook-bericht ging viraal. Binnen enkele uren werd het honderden keren gedeeld en kwamen er duizenden reacties binnen. Mensen spraken over kippenvel, tranen, en een diepe bewondering voor de liefdevolle manier waarop Belinda Rob eert. Ook het lied werd massaal beluisterd.
Reacties varieerden van “Wat een prachtig en passend eerbetoon” tot “Ik heb het niet droog gehouden.” Het is duidelijk dat het nummer veel mensen raakt, mede door de context én de emotionele lading van Belinda’s woorden. De combinatie van haar persoonlijke verhaal en het indrukwekkende lied zorgde voor een intense verbondenheid onder fans en collega-artiesten.
De muzikale erfenis van Rob en Belinda
Hoewel hun liefdesrelatie uiteindelijk eindigde, bleef de creatieve synergie tussen Rob en Belinda uniek. Rob sprak in eerdere interviews en documentaires vol respect over Belinda’s invloed op zijn werk. “Zonder haar teksten waren mijn nummers nooit hetzelfde geweest,” gaf hij eens toe. Ook Belinda bleef trots op de gezamenlijke muzikale nalatenschap.
Samen vormden ze een duo dat niet alleen liefde deelde, maar ook kunst. Hun muziek leeft voort in de herinneringen van talloze luisteraars. In elk refrein en elke melodie klinkt iets door van hun gedeelde ziel.
Het laatste hoofdstuk in een indrukwekkend leven
Het overlijden van Rob de Nijs kwam niet onverwacht. Hij kampte al jaren met gezondheidsproblemen, maar bleef optreden zolang het fysiek mogelijk was. Zijn afscheidsconcert in de Ziggo Dome, waar duizenden fans hem een laatste eer bewezen, was een emotionele mijlpaal. Daar werd nog eens duidelijk hoeveel hij betekende voor de Nederlandse muziek.
Met Belinda’s lied lijkt dit hoofdstuk op passende wijze afgesloten. Het is geen einde in stilte, maar in muziek – zoals het Rob en Belinda betaamt. Het nummer is niet alleen een afscheid, maar ook een herinnering die blijft voortleven.
Muziek als universele taal van rouw en herinnering
In tijden van verlies biedt muziek troost waar woorden soms tekortschieten. ‘Ooit zal ik een herinnering zijn’ is zo’n lied dat niet alleen over Rob gaat, maar ook over wat het betekent om herinnerd te worden. Het is een ode aan afscheid, aan liefde, aan loslaten.
De kracht van het nummer ligt in zijn eenvoud én zijn emotionele diepgang. Het is een monument in klanken – voor een man die zijn leven lang verhalen vertelde met zijn stem. En voor een vrouw die met haar pen die verhalen vorm gaf.
De impact op het Nederlandse muzieklandschap
Rob de Nijs was meer dan een zanger. Hij was een verteller, een verbinder, een icoon. Zijn repertoire reikte van vrolijke meezingers tot poëtische ballads. Zijn vermogen om zich telkens opnieuw uit te vinden, maakte hem relevant voor meerdere generaties.
Belinda’s eerbetoon benadrukt nog eens hoe groot zijn impact was. Niet alleen op haar leven, maar op dat van miljoenen anderen. Het laat zien dat liefde en kunst onlosmakelijk met elkaar verbonden kunnen zijn – zelfs na het leven.
Een dankbare laatste groet
Belinda sluit haar bericht af met een dankbare groet aan Rob. Ze bedankt hem voor de jaren, de kinderen, de muziek en de herinneringen. “Ik wil een bijzondere laatste dank doen,” schrijft ze, “met het laatste lied dat ik voor Rob schreef.” Daarmee sluit ze een levenshoofdstuk af zoals ze het heeft geleefd: met muziek, gevoel en verbinding.
Luister naar ‘Ooit zal ik een herinnering zijn’ en laat de muziek spreken. Deel je herinnering, je gevoel of simpelweg een gedachte. Want zolang we herinneren, blijft iemand bestaan.
De jaarlijkse paasvertelling The Passion wist ook dit jaar honderdduizenden mensen te raken. De 2024-editie vond plaats in het Zeeuwse Terneuzen, waar het lijdensverhaal van Jezus opnieuw tot leven kwam via muziek, toneel en indrukwekkende visuals. Met een cast vol bekende Nederlanders, actuele thema’s en een moderne aanpak werd het verhaal toegankelijk en betekenisvol voor een breed publiek.
Eén optreden sprong er dit jaar bovenuit: dat van Eva Simons, die de rol van Maria vertolkte. Haar optreden raakte veel kijkers recht in het hart — mede door een persoonlijk verhaal dat tot dan toe onbekend was.
Een nieuwe locatie, een vertrouwd verhaal
Elk jaar strijkt The Passion neer in een andere Nederlandse stad, en dit jaar was Terneuzen het decor. De stad aan de Westerschelde vormde met haar haven, kades en oude binnenstad een verrassend sfeervol toneel voor het paasverhaal. De uitzending zat vol krachtige beelden, muzikale vertolkingen en actuele verwijzingen naar thema’s als verbondenheid, verlies en veerkracht.
Florian Bindels speelde de rol van Jezus, terwijl Eva Simons een van de meest emotioneel geladen rollen op zich nam: die van Maria, zijn moeder. En hoewel het optreden van Eva op het eerste gezicht slechts onderdeel leek van het grotere geheel, bleek al snel dat haar persoonlijke ervaring diepe sporen naliet op haar vertolking.
Eva Simons maakt indruk in een gevoelige rol
Voor veel kijkers kwam het optreden van Eva Simons als een verrassing. Bekend als krachtige performer met internationale successen als zangeres, liet ze in The Passion een totaal andere kant van zichzelf zien. In de rol van Maria toonde ze kwetsbaarheid, zachtheid én kracht — een combinatie die veel mensen raakte.
In de dagen na de uitzending deelde Eva in een interview met dagblad Trouw dat ze tijdens de repetities van The Passion een persoonlijk verlies heeft meegemaakt: .dat ze tijdens de repetities van The Passion een persoonlijk verlies tijdens haar zwangerschap meemaakte
Een optreden vol betekenis
Eva vertelde dat haar verdriet haar juist hielp om de rol van Maria extra intens te spelen. “Ik heb nog nooit zoveel liefde gevoeld als de liefde voor een kind,” zei ze in het interview. “Het was intens verdrietig om dat te verliezen, maar tegelijkertijd voelde ik dat ik deze rol moest blijven spelen. Voor mezelf, en voor dat gevoel van liefde.”
Tijdens haar optreden werd duidelijk dat Eva’s emoties dicht onder de oppervlakte lagen. In het duet met Florian Bindels, een gevoelige vertolking van een aangepaste versie van “Shallow” van Lady Gaga en Bradley Cooper, raakte ze zichtbaar geëmotioneerd. Veel kijkers merkten dat ze een traan wegpinkte, wat leidde tot veel reacties op social media.
Publieksreacties: van kritiek naar begrip
In de eerste minuten van de uitzending kregen sommige optredens, waaronder dat van Eva, kritiek op platforms zoals X (voorheen Twitter). Enkele kijkers vonden haar zang niet zuiver of begrepen de emotionele lading niet. Maar toen haar persoonlijke verhaal bekend werd, sloeg de toon snel om.
Duizenden mensen toonden begrip, steun en bewondering voor haar keuze om ondanks alles op het podium te blijven staan. “Wat een moed en kracht. Nu ik weet wat ze doormaakte, zie ik het optreden in een heel ander licht,” schreef een kijker. Een ander zei: “Eva zong met haar hart, voor haar kind. Dat raakte me diep.”
De situatie liet zien hoe belangrijk context en empathie zijn bij het beoordelen van publieke optredens.
Indrukwekkend muzikaal repertoire
Eva Simons vertolkte meerdere nummers tijdens The Passion, waaronder “Ze Meent Het” van Metejoor, “Waterdicht” van Hannah Mae en “Waarom Fluister Ik Je Naam Nog” van Benny Neyman. Elk nummer paste naadloos in het grotere verhaal van liefde, verlies en hoop.
Haar stem en expressie gaven extra lading aan de nummers, die voor veel kijkers tot de hoogtepunten van de uitzending behoorden. Waar sommige edities van The Passion in het verleden kritiek kregen vanwege overacteren of te weinig emotionele diepgang, was dat dit jaar anders. Eva bracht haar rol met oprechte emotie, gedragen door haar persoonlijke ervaring.
Een modern en menselijk paasverhaal
The Passion blijft een krachtig televisie-evenement. Niet alleen door het religieuze verhaal, maar vooral doordat het universele thema’s belicht: liefde, verlies, opoffering en hoop. Door moderne muziek te combineren met eeuwenoude verhalen, weet het jaarlijks een breed publiek te raken.
De keuze voor Eva Simons als Maria was gedurfd, maar pakte bijzonder goed uit. Door haar persoonlijke verlies te verweven met de rol gaf ze het verhaal een extra laag. En dat is waar The Passion om draait: het verbinden van het verleden met het heden, en van geloof met gevoel.
Terneuzen als decor van verbinding
De keuze voor Terneuzen als locatie gaf deze editie van The Passion een unieke sfeer. De stad kwam prachtig in beeld, en werd door veel kijkers herontdekt als een plek vol historie en charme. Het decor, de verlichting en de opbouw zorgden voor een indrukwekkende kijkervaring.
Ook inhoudelijk was er ruimte voor actuele thema’s, zoals eenzaamheid, familiebanden en het omgaan met verlies. Dat maakte deze editie niet alleen relevant voor gelovigen, maar juist voor iedereen die zich herkent in de worstelingen van het leven.
Eva Simons laat zien wat kracht echt is
In een tijd waarin publieke figuren vaak op hun hoede zijn voor negatieve reacties, koos Eva ervoor om haar verhaal te delen. Niet voor aandacht, maar om eerlijk te zijn over haar situatie en om haar optreden een diepere betekenis te geven. En dat maakte indruk.
Door haar kwetsbaarheid niet te verbergen, maar te verwerken in haar kunst, gaf ze haar verlies een plek op het podium. Daarmee gaf ze ook anderen — kijkers, fans, mensen die zelf met verlies te maken hebben — het gevoel dat ze niet alleen zijn.
Een boodschap die blijft hangen
Uiteindelijk draaide deze editie van The Passion niet alleen om het verhaal van Jezus, maar ook om menselijke ervaringen. Eva Simons bracht dat perfect over: dat verdriet en hoop naast elkaar kunnen bestaan. En dat je ook in moeilijke tijden kunt kiezen om anderen te raken met jouw verhaal.
De uitzending werd breed besproken en kreeg lovende reacties van zowel kijkers als critici. En dat is niet voor niets. Deze Passion zal de boeken ingaan als een editie die niet alleen het paasverhaal vertelde, maar ook de kracht van persoonlijke veerkracht toonde.
-
Actueel5 dagen agoBroer van bekende Nederlandse zanger komt om bij zwaar ongeluk op de weg
-
Actueel3 weken agoOnze gedachten zijn bij prinses Beatrix (87)
-
Actueel3 weken agoRia Valk over haar toekomst: “Ik weet nu hoe lang ik nog heb”
-
Actueel2 weken agoMartijn Krabbé deelt openhartig verhaal over zijn gezondheid: “Elke dag telt nu meer dan ooit”
-
Actueel1 maand agoVerschrikkelijke onthulling: Dit is waarom Floortje Dessing plotseling verdwenen is van tv
-
Actueel4 weken agoSophie Hilbrand openhartig over relatiebreuk: “Ik ben niet trouw geweest”
-
Actueel3 weken agoDe geheime liefde (84) van Loretta Schrijver onthuld
-
Actueel4 weken agoZien: De aller wildste nacht in de Lang Leve de Liefde villa, ooit!