Voor Ash (23)

Voor Ash (23), een jonge vrouw vol creativiteit en lef, is solliciteren allesbehalve makkelijk. Ondanks haar motivatie, werkervaring en bereidheid om aan de slag te gaan, blijft ze keer op keer afgewezen. De reden? Volgens haar speelt haar uiterlijk — opvallende tatoeages en piercings — een grotere rol dan men durft toe te geven. En daar is ze helemaal klaar mee.

Op TikTok deelt Ash openhartig haar ervaring. In een video die inmiddels miljoenen keren bekeken is, vertelt ze hoe ze werd afgewezen voor een baan bij winkelketen TJ Maxx. “Ik kreeg een standaardmail, maar ik wéét gewoon dat het komt door mijn tattoos,” zegt ze. Haar boodschap raakt een gevoelige snaar: hoe inclusief is de arbeidsmarkt eigenlijk echt?

‘Ze zeiden dat anderen meer ervaring hadden, maar dat geloof ik niet’

De afwijzing van TJ Maxx kwam hard aan. Niet omdat Ash zich afhankelijk voelt van die ene baan, maar omdat het weer zo’n moment was waarop ze het gevoel kreeg niet eerlijk beoordeeld te worden. “Ze zeggen dat andere sollicitanten meer ervaring hadden, maar dat kan geen toeval zijn,” legt ze uit. “Het is altijd hetzelfde verhaal.”

Ash heeft zichtbaar veel energie en spreekt gepassioneerd over haar situatie. Haar frustratie komt voort uit het gevoel dat ze op haar uiterlijk wordt afgerekend, niet op haar kwaliteiten. “Ik kan goed werken, ik ben op tijd, ik ben klantvriendelijk. Maar zodra mensen mijn gezicht zien, veranderen hun blikken.”

Online steun én keiharde kritiek

Haar TikTok-video werd binnen korte tijd duizenden keren geliket en gedeeld. Veel mensen leefden met haar mee en herkenden haar verhaal. Maar zoals zo vaak op social media, kwamen er ook negatieve reacties. “Je maakt kinderen bang,” schreef iemand. Een ander reageerde: “Misschien kun je beter in een Halloweenwinkel werken.”

Ash laat zich er niet door uit het veld slaan. “Ik ben gewend aan oordelen. Mensen zijn hard, vooral online. Maar ik verander mezelf niet voor een minimumloonbaan.” Haar reactie maakt indruk. Ze blijft trouw aan zichzelf, ondanks de kritiek.

Een gezicht vol tattoos: bewust gekozen

Ash is allesbehalve ondoordacht. Haar tatoeages en piercings zijn voor haar een vorm van zelfexpressie. “Ik heb ervoor gekozen, ik sta erachter. Het vertelt iets over wie ik ben.” Ze heeft zelfs bewust besloten om een spin-tatoeage op haar voorhoofd te laten verwijderen, maar niet omdat ze zich schaamt. “Ik wil gewoon iets nieuws. Het is geen spijt, het is evolutie.”

Haar uitstraling is opvallend, zeker. Maar dat maakt haar niet minder capabel, benadrukt ze. “Het is 2024. Mensen met tattoos zijn overal: artsen, ontwerpers, docenten. We moeten echt stoppen met denken dat uiterlijk bepaalt of je professioneel bent.”

Werken als bezorger én influencer

Ondanks de afwijzingen laat Ash zich niet uit het veld slaan. Ze werkt als Uber Eats-bezorger en is daarnaast actief als TikTok-influencer. Met haar video’s bereikt ze een breed publiek, en haar openheid over haar leven zorgt voor herkenning bij veel volgers.

“Ik red me wel,” zegt ze nuchter. “Maar het blijft wrang dat ik niet eens word uitgenodigd voor een gesprek. Laat me tenminste mijn verhaal doen. Geef me de kans om te laten zien wie ik ben, niet alleen hoe ik eruitzie.”

Niet alleen Ash

Het verhaal van Ash staat niet op zichzelf. Veel jongeren met een alternatieve uitstraling ervaren drempels bij het vinden van werk. Hoewel tattoos en piercings steeds meer worden geaccepteerd in de samenleving, blijft de arbeidsmarkt achter. Vooroordelen over wat ‘professioneel’ is, blijken nog altijd hardnekkig.

Volgens Ash moeten werkgevers hun blik verruimen. “Diversiteit gaat niet alleen over afkomst of gender. Het gaat ook over hoe mensen zich uiten. Persoonlijke stijl is óók onderdeel van wie je bent.”

Waarom uiterlijk nog steeds een struikelblok is

Veel bedrijven schermen met woorden als “diversiteit”, “inclusiviteit” en “open cultuur”. Maar in de praktijk blijkt het uiterlijk van een sollicitant vaak nog doorslaggevend. Tattoos, felgekleurde haren of opvallende piercings roepen bij sommige recruiters nog steeds vooroordelen op.

Volgens Ash is dat zonde. “De beste medewerkers zijn niet per se de mensen in nette pakken. Het zijn de mensen die écht willen werken, die gemotiveerd zijn. En ja, soms hebben die toevallig een neusring of gezichtstatoeage.”

‘Als je me niet accepteert zoals ik ben, is dat niet mijn plek’

Wat Ash vooral duidelijk maakt, is dat ze geen zin heeft om zich te verstoppen. Ze is wie ze is, en daar staat ze voor. “Als ik mezelf zou moeten veranderen om ergens te passen, dan hoor ik daar niet thuis,” zegt ze. Die instelling is krachtig — en voor veel jongeren herkenbaar.

In plaats van zich klein te laten maken, gebruikt ze haar verhaal om anderen te inspireren. “Er zijn genoeg mensen die zich aanpassen om een kans te krijgen. Maar wat als werkgevers zich eens aan óns aanpassen?”

Werkgevers moeten mee met de tijd

De discussie die Ash aanzwengelt, raakt aan een bredere beweging. Steeds meer mensen vinden dat de arbeidsmarkt moet veranderen. Geen focus op uiterlijk, maar op vaardigheden. Geen afwijzingen op basis van een eerste indruk, maar echte gesprekken waarin iemand kan laten zien wat hij of zij te bieden heeft.

“Laat mensen eerst hun werk laten zien,” zegt Ash. “Pas dan kun je oordelen. Je mist zoveel talent als je blijft vasthouden aan oude ideeën.”

Een oproep aan bedrijven: kijk verder dan het oppervlak

Met haar TikToks hoopt Ash dat bedrijven zichzelf gaan afvragen: hoe kijken wij eigenlijk naar sollicitanten? Gaat het écht om ervaring en motivatie, of speelt uiterlijk nog steeds onbewust een rol? Haar oproep is simpel: geef mensen de kans om zichzelf te bewijzen.

“Ik zeg niet dat iedereen mij moet aannemen,” zegt ze. “Maar geef me op z’n minst de kans om te laten zien wie ik ben. Wie weet word ik wel je beste medewerker.”

---

Conclusie

Het verhaal van Ash laat zien dat er nog veel werk te doen is op het gebied van inclusiviteit op de werkvloer. Ondanks dat tattoos en piercings steeds normaler worden in de maatschappij, blijven ze voor veel werkgevers een reden tot twijfel — of erger nog: een directe afwijzing.

Ash is niet boos om die ene afwijzing, maar om het patroon. Om het gevoel dat mensen met een opvallend uiterlijk keer op keer op een muur botsen. Ze hoopt met haar openheid anderen te inspireren om zichzelf te blijven — en werkgevers wakker te schudden.

Want in een tijd waarin authenticiteit en diversiteit steeds belangrijker worden, is het misschien tijd om het begrip ‘professioneel’ opnieuw te definiëren. Niet op basis van looks, maar op basis van inzet, talent en karakter. 💬✨

Wat vind jij? Moeten tatoeages nog een rol spelen bij sollicitaties, of is het tijd dat werkgevers écht open gaan kijken? Praat mee op Facebook of deel je mening in de reacties!