Actueel
Agenten doorzoeken woning Klaas Bijl en doen huiveringwekkende ontdekking
Reconstructie van een tragedie: hoe de vermissing van Jeffrey en Emma eindigde in een onvoorstelbaar drama
Heel Nederland leeft mee met de familie van Jeffrey (10) en Emma (8), de twee kinderen die sinds afgelopen zaterdag vermist waren. Dinsdagavond werd het ergste bevestigd: hun lichamen, samen met dat van hun vader Klaas Bijl (67), werden aangetroffen in een gezonken auto bij Winschoten. Een pijnlijke en emotionele ontknoping van een vermissing die het land dagenlang in zijn greep hield.
Hoewel de verdwijning zaterdag begon met een zorgwekkende Facebookpost, blijkt uit een reconstructie dat het familiedrama al veel eerder was ingezet.
Een stil begin van een diep verdriet
Op zaterdagavond om 23.47 uur plaatste Rubertus, de halfbroer van Jeffrey en Emma, drie foto’s op Facebook. Te zien waren zijn jonge broer en zus samen met hun vader Klaas Bijl. Bij de foto’s schreef hij slechts één woord: “Vermist!!!” Die korte boodschap zou de aanzet blijken tot een massale z0ektocht, ondersteund door p0litie, media en burgers.
Maar wat op het eerste gezicht leek op een plotselinge verdwijning, was in werkelijkheid het gevolg van maandenlange spanningen binnen het gezin.
Relatie onder druk
Aan het begin van dit jaar besloot de moeder van de kinderen haar langdurige relatie met Klaas Bijl te beëindigen. Ze vertrok samen met haar kinderen — Jeffrey, Emma en een oudere zoon uit een eerdere relatie — naar een familielid in Delfzijl. De aanleiding voor haar vertrek zou zijn geweest dat de thuissituatie met Bijl niet langer veilig of houdbaar was.
Het gezin was al eerder bekend bij hulpinstanties en de p0litie, onder meer in verband met vermoedens van huiselijk geweld. De scheiding was definitief: de moeder wilde een nieuwe start, Klaas hoopte nog op verzoening. Die hoop bleek tevergeefs. Vanaf dat moment kreeg hij slechts beperkt omgangsrecht met zijn kinderen: één keer per twee weken.
Volgens mensen uit zijn omgeving had Klaas het hier mentaal moeilijk mee. Hij zou zijn verdriet niet goed hebben kunnen verwerken, en vrienden merkten dat zijn gedrag veranderde. Ze maakten zich zorgen.
Zorgwekkende signalen
Op vrijdagavond 17 mei besloot de moeder van de kinderen alarm te slaan. Ze ontving verontrustende berichten van Klaas, waarin hij schreef dat “er iets ging gebeuren”. Ook zou hij geschreven hebben dat ze “er wel overheen zou komen”. De toon van de berichten was ernstig genoeg om de p0litie te waarschuwen.
Agenten gingen die avond nog langs bij Klaas Bijl thuis. Daar troffen ze hem aan samen met zijn kinderen. Na een gesprek zagen de agenten op dat moment geen directe aanleiding om in te grijpen. Wel werd er melding gemaakt bij Veilig Thuis. De kinderen bleven bij hun vader.
De laatste uren
De volgende ochtend, zaterdag, leek in eerste instantie rustig te verlopen. Klaas vertrok die dag naar Duitsland, terwijl zijn kinderen thuisbleven bij Mirka, een Tsjechische vriendin die al jaren bij hem woonde. Klaas ging tanken in Winschoten en bezocht vervolgens een casino in Bunde, waar hij vaker kwam.
Mirka kreeg op een bepaald moment telefonisch contact met hem. Hij liet weten dat ze tegen de kinderen mocht zeggen dat ze later die dag naar McDonald’s zouden gaan. Jeffrey en Emma waren dolblij met dat vooruitzicht.
Maar het uitje naar McDonald’s zou er nooit komen.
Een onheilspellend afscheid
Volgens kennissen in Duitsland zat Klaas later op de dag huilend in zijn auto. Zijn vrienden vertrouwden het niet en namen uit voorzorg zijn autosleutel af. Wat zij niet wisten: Klaas had een reservesleutel.
Terug thuis zette hij rond 15.30 uur zijn kinderen in de auto. Mirka merkte dat hij wanhopig en gejaagd overkwam. Hij sprak geëmotioneerd, was kortaf en vergat zelfs om Jeffrey zijn schoenen aan te doen. Hij huilde en zei tegen zijn kinderen: “We gaan naar het paradijs.”
Mirka probeerde nog in te grijpen, maar tevergeefs. Klaas vertrok. Direct daarna belde ze de moeder van de kinderen. Toen die niet opnam, schakelde ze de p0litie in.
De vondst van een afscheidsbrief
De p0litie kwam ter plaatse en begon een huiszoeking. Daar werd een handgeschreven afscheidsbrief van Klaas Bijl aangetroffen, gericht aan de moeder van Jeffrey en Emma. De inhoud was dermate ernstig dat de p0litie besloot onmiddellijk groot alarm te slaan. Er werd gevreesd voor het leven van de kinderen.
Diezelfde avond nog werd een Amber Alert verstuurd. Beelden van de kinderen, hun vader en zijn auto werden breed verspreid. De z0ektocht werd een nationale missie.
Z0ektocht zonder richting
Honderden agenten, vrijwilligers en speurh0ndenteams werden ingezet. Er werd gezocht in Groningen en over de grens in Duitsland. Sonarboten kamden wateren uit, drones vlogen over poldergebieden, burgers kamden bossen en bermen uit. Maar er ontbraken gerichte aanwijzingen. Het zoekgebied was enorm.
Zonder concrete tips bleef de hoop levend, maar elke dag dat verstreek werd de spanning ondraaglijker.
De trieste vondst
Op dinsdagavond 21 mei kwam dan het bericht dat een auto was aangetroffen in het water aan de rand van Winschoten. Het ging om een grijze Toyota Avensis, het type auto waarin Klaas was vertrokken. Rond 20.30 uur werd de wagen uit het water gehaald. In het voertuig bevonden zich drie lichamen.
De volgende ochtend bevestigde de p0litie dat het ging om Klaas Bijl en zijn kinderen Jeffrey en Emma.
Rouw en vragen
De ontdekking sloeg in als een bom. De familie was kapot van verdriet. Via de organisatie Namens de Familie werd gevraagd om privacy en rust. Op scholen waar de kinderen zaten, werd rouwbegeleiding ingezet. In Beerta, Delfzijl en Winschoten ontstonden spontaan herdenkingsplekken met bloemen, kaarsen en knuffels.
Wat blijft: verdriet en vragen
Hoewel het forensisch onderzoek nog loopt, is inmiddels duidelijk dat de kinderen en hun vader door verdrinking om het leven zijn gekomen. Waarom Klaas tot deze wanhoopsdaad kwam, zal wellicht nooit helemaal begrepen worden. Wat wel blijft, is het immense verdriet en de vragen over de signalen die voorafgaand aan het drama zichtbaar waren.
Waarom werd er niet eerder ingegrepen? Hadden de zorgen van de moeder meer gewicht moeten krijgen? Was er meer hulp mogelijk geweest?
Een heel land leeft mee
De tragedie van Jeffrey en Emma raakt ons allemaal. Ze waren vrolijke, geliefde kinderen met een toekomst die hen ontnomen is. Hun verhaal blijft in het geheugen van Nederland gegrift — als een oproep tot alertheid, medeleven en betere bescherming voor de meest kwetsbaren onder ons.
Dirigent Jaap van Zweden onder vuur: beschuldigingen van grensoverschrijdend gedrag roepen vragen op
De wereld van klassieke muziek wordt opgeschud door serieuze aantijgingen richting topdirigent Jaap van Zweden. Meerdere musici die met hem samenwerkten, hebben verklaard dat Van Zweden zich schuldig zou hebben gemaakt aan grensoverschrijdend gedrag. De beschuldigingen betreffen onder andere verbaal intimiderend gedrag en een gespannen werksfeer.
Volgens een aantal musici zou Van Zweden zich jarenlang hebben laten gelden op een manier die door sommigen als intimiderend werd ervaren. “Hij schreeuwt naar je alsof je een kind van vier bent,” zegt een betrokkene. “Veel mensen zijn bang om iets verkeerd te doen.”
Grote carrière, grote druk
Jaap van Zweden geldt internationaal als een van de meest succesvolle Nederlandse dirigenten ooit. Hij leidde toporkesten als het New York Philharmonic en was recentelijk nog chef-dirigent bij The Metropolitan Opera in New York. Zijn uitzonderlijke staat van dienst en internationale reputatie maken de situatie des te gevoeliger.
Entertainmentjournalist Jordi Versteegden en Privé-hoofdredacteur Evert Santegoeds spraken in de podcast Strikt Privé over de kwestie. “Als je zo’n hoge boom bent, vang je veel wind,” zegt Santegoeds. “Het is onvoorstelbaar wat hij bereikt heeft, en ook opvallend hoe weinig aandacht dat in Nederland soms krijgt.”
Toch merkt hij op dat groot succes ook zijn keerzijde heeft. “Dan is er altijd wel iemand die zich niet gehoord voelt of zich gekwetst voelt door de manier van werken. Zeker als de lat hoog ligt en de druk intens is.”
Documentaire als katalysator
De beschuldigingen zijn naar buiten gekomen in het kader van een documentaire van het programma Pointer, waarin enkele musici hun ervaringen delen. Hoewel Van Zweden vooralsnog niet publiekelijk heeft gereageerd op de aantijgingen, wordt verwacht dat hij zijn kant van het verhaal binnenkort zal toelichten.
Volgens de makers van de documentaire gaat het om een structureel patroon, waarin harde werkcultuur en persoonlijke omgangsstijl door elkaar lopen. In hoeverre de gedragingen van Van Zweden als grensoverschrijdend kunnen worden gekwalificeerd, is onderwerp van discussie.
De balans tussen prestatie en gedrag
De discussie raakt een bredere maatschappelijke ontwikkeling: hoe gaan we om met hoge druk en machtsverhoudingen binnen prestatiegerichte omgevingen zoals de kunstwereld, media of sport?
“Het is niet de padvinderij,” zegt Santegoeds daarover. “Waar intensieve prestaties worden gevraagd, worden ook scherpe woorden gewisseld. Vroeger werd dat als normaal beschouwd, nu wordt er anders naar gekeken. Tijden veranderen.”
Hij voegt toe: “Als je daarna met elkaar een glas wijn kunt drinken en het achter je laat, zou het goed moeten zijn. Maar als mensen structureel schade ervaren, moet dat uiteraard serieus genomen worden.”
Wordt André Rieu ook genoemd?
Tijdens het gesprek komt ook de naam van violist en orkestleider André Rieu kort voorbij. Tot op heden zijn er geen beschuldigingen richting hem geuit, en zijn naam werd slechts hypothetisch genoemd. “Zou het kunnen? Je weet het gewoon niet meer tegenwoordig,” zegt Versteegden. De opmerking dient vooral als voorbeeld van hoe breed het maatschappelijke debat inmiddels reikt.
De opmerking is niet bedoeld als aantijging, maar toont aan dat in de huidige tijd steeds vaker gekeken wordt naar machtsstructuren in publieke functies, ook als er geen concrete aanleiding is.
Zelfreflectie
Aan het einde van het gesprek wordt ook kort stilgestaan bij het eigen werkklimaat binnen de media. “Ben je zelf bang dat er ooit verhalen naar buiten komen?” vraagt Jordi aan Evert.
“Niet echt,” antwoordt hij. “Maar het is ook bij ons geen wereld van thee en koekjes. We werken onder hoge druk en er wordt veel gevraagd. Vroeger hoorde daar soms een scherpe toon bij. Nu liggen de gevoeligheden anders.”
Santegoeds sluit af met een veelzeggend citaat: “If you can’t stand the heat, stay out of the kitchen.” Toch benadrukt hij ook dat we alert moeten blijven op situaties waarin grenzen overschreden worden. “Grootheid of niet, iedereen verdient een veilige werkomgeving.”
Hoe nu verder?
Het is nog onduidelijk wat de gevolgen zullen zijn voor Jaap van Zweden. De betrokken omroepen hebben nog geen officiële reactie gegeven op de documentaire of de verklaringen van de musici. Van Zweden zelf heeft nog niet publiekelijk gereageerd. Of dat snel verandert, zal afhangen van de verdere berichtgeving en de maatschappelijke druk.
Wat wel duidelijk is: dit verhaal past in een bredere trend waarin ongewenst gedrag, ook binnen prestigieuze werkomgevingen, steeds minder onbesproken blijft.
-
Actueel3 weken agoFamilie neemt in alle rust afscheid van Jonnie Boer: “We gaan je missen, pap”
-
Actueel3 weken agoIsabelle Boer deelt bijzondere jeugdfoto’s van haar vader Jonnie Boer: “Dit zijn de momenten die blijven”
-
Actueel1 maand agoBroer van bekende Nederlandse zanger komt om bij zwaar ongeluk op de weg
-
Actueel2 maanden agoJutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien!
-
Actueel4 weken agoMartijn Krabbé deelt aangrijpend nieuws: “We staan er samen sterk voor”
-
Actueel2 maanden agoKijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald!
-
Actueel3 weken agoJimmie Boer bedankt iedereen voor warme steun tijdens eerbetoon aan zijn vader Jonnie Boer
-
Actueel2 maanden agoOnze gedachten zijn bij prinses Beatrix (87)