Actueel
Politieagent onder vuur na keihard optreden tijdens aanhouding: ´Was dit echt nodig?´

Een recente video van een politieoptreden heeft op sociale media geleid tot felle reacties. In de beelden is te zien hoe twee agenten een jongeman aanhouden. Eén van hen gebruikt een taser, terwijl de ander het geweld opvoert met twee harde trappen richting de verdachte. Het fragment is viraal gegaan en zorgt voor verdeeldheid onder het publiek.
Verdachte lijkt weerloos
Op de beelden ligt de man op de grond met een agent op zijn rug. Hij is al getaserd en lijkt nauwelijks te bewegen. Toch wordt hij vervolgens nog twee keer geschopt. Er is geen wapen zichtbaar, noch lijkt de man zich agressief te gedragen. Voor veel kijkers voelt het geweld buitenproportioneel en moeilijk te rechtvaardigen.
Verontwaardiging en verdeeldheid
De reacties op sociale media laten een scherpe tweedeling zien. Veel mensen noemen de trappen onnodig en gewelddadig. “De man lag al weerloos op de grond,” klinkt het in talrijke reacties. Maar er is ook begrip voor de agenten. Sommigen wijzen op de onvoorspelbaarheid van situaties. “Je weet nooit of iemand ineens opstaat of iets verborgen houdt,” stellen zij.
Gebrek aan context en uitleg
Wat voorafging aan het incident is onduidelijk. De video toont slechts een fragment, wat interpretatie moeilijk maakt. Dat gebrek aan context roept vragen op. Waarom werd gekozen voor een taser? Waarom daarna nog schoppen? Zolang deze vragen onbeantwoord blijven, neemt de verwarring en verontwaardiging toe.
Stilte van de politie frustreert
Tot nu toe heeft de politie geen officiële reactie gegeven. Ook is niet bekend of er intern onderzoek is gestart. Die afwachtende houding zorgt voor extra frustratie bij critici. Velen vinden dat de politie transparanter moet zijn, vooral als geweld wordt gebruikt dat publiekelijk ter discussie staat.
Vertrouwen onder druk
Het incident raakt aan een dieper probleem: het spanningsveld waarin agenten opereren. Enerzijds moeten ze krachtig optreden om veiligheid te waarborgen. Anderzijds mogen ze geen grenzen overschrijden. Volgens de regels mag fysiek geweld alleen worden ingezet als het noodzakelijk en proportioneel is. Juist daar lijkt in dit geval twijfel over te bestaan.
Politie steeds onder vergrootglas
Deze gebeurtenis komt op een moment van verhoogde gevoeligheid rond politieoptredens. Eerder kreeg de politie kritiek na een passieve houding bij rellen in Scheveningen. Nu is er juist ophef over te hard optreden. Het lijkt alsof de politie het nooit goed kan doen. Dat tast het vertrouwen aan, zeker als er geen openheid wordt gegeven over het optreden.
Snelle oordelen in digitaal tijdperk
In deze tijd worden veel incidenten direct vastgelegd met smartphones. Beelden verspreiden zich razendsnel. Dat kan misstanden aan het licht brengen, maar zorgt ook voor snelle, soms onvolledige oordelen. Zonder volledige informatie blijft het lastig om het optreden van de agenten eerlijk te beoordelen.

Actueel
Een lichaam als canvas: meer dan alleen tatoeages

Wat begon als een passie voor tatoeëren, groeide uit tot een levensmissie. In 2012 liet Henry zijn oogwit tatoeëren – een ingreep die toen nog als bijzonder zeldzaam gold. Het was de eerste stap in wat later een volledige transformatie zou worden.
Inmiddels heeft hij zijn neus en oren laten verwijderen via medische ingrepen. Zijn gezicht is volledig rood getatoeëerd, zijn ogen zijn diepzwart, en hij heeft siliconenimplantaten laten plaatsen op zijn jukbeenderen en voorhoofd om een schedelvorm te creëren. De littekens op zijn wangen zijn bewust aangebracht om een kaaklijn te suggereren, waardoor zijn gezicht een nog meer uitgesproken karakter krijgt.
Maar voor Henry is dit geen kostuum of tijdelijke stijl. Het is zijn lichaam, zijn identiteit, zijn kunstwerk. Elke aanpassing is een bewuste stap geweest in zijn zoektocht naar visuele eerlijkheid.
Bodymodification als vorm van zelfexpressie
Volgens Henry is lichaamsaanpassing – of bodymodification – allesbehalve een moderne trend. “Mensen veranderen hun lichaam al duizenden jaren,” zegt hij. “In sommige culturen doen ze dat met littekens of piercings. In andere met tatoeages of andere rituelen. Zelfs mensen die veel afvallen of aan fitness doen, passen hun lichaam aan. Dat is óók bodymodification.”
Wat hem drijft, is niet anders zijn om het anders zijn, maar trouw zijn aan zijn innerlijke beleving. Zijn uiterlijk is het resultaat van hoe hij zichzelf vanbinnen voelt. “Ik wil eruitzien zoals ik me voel. Niet zoals anderen vinden dat ik eruit moet zien.”
Anders zijn zonder uitleg verschuldigd te zijn
In een samenleving waarin uiterlijke normen nog altijd sterk zijn, trekt Henry vanzelfsprekend de aandacht. Zijn uiterlijk roept bij sommige mensen bewondering op, bij anderen verwarring. Toch voelt hij zich in Oss opvallend op zijn gemak.
“Ik weet dat mensen soms kijken of schrikken,” zegt hij. “Maar dat hoort erbij. Ik oordeel ook niet over anderen, dus ik hoop dat mensen dat andersom ook niet doen.” Via vertaalapps op zijn telefoon communiceert hij met de mensen om hem heen. Hij spreekt nog geen Nederlands en slechts een beetje Engels, maar de taal van respect en nieuwsgierigheid begrijpt hij feilloos.
Een leven vol reizen, kunst en verhalen
Naast zijn eigen transformatie staat Henry vooral bekend om zijn werk als tattoo-artiest. Zijn stijl wordt wereldwijd gewaardeerd vanwege zijn technische beheersing, oog voor detail en artistieke visie. Over de jaren heen werkte hij als gastartiest in tattooshops van wereldklasse en bouwde hij een trouwe klantenkring op.
Elk ontwerp dat hij maakt, komt voort uit een gesprek. “Een tattoo is persoonlijk. Het vertelt een verhaal,” zegt hij. “Ik wil dat mensen zich verbonden voelen met wat ik voor hen maak.” Diezelfde filosofie past hij ook toe op zijn eigen lichaam: alles wat je ziet, heeft betekenis.
Oss als plek van rust en inspiratie
Hoewel zijn leven jarenlang bestond uit reizen, optredens en opdrachten, heeft Henry in Oss even een pas op de plaats gemaakt. Hij verblijft er tijdelijk bij vrienden die hij eerder ontmoette op een tattoo-evenement. De rust van het Brabantse stadje contrasteert met de drukte van de grote steden waarin hij vaak werkte – en dat is precies wat hij nu nodig heeft.
Hij besteedt zijn dagen aan tekenen, mediteren, koken en plannen maken voor toekomstige projecten. De natuur rondom Oss helpt hem om tot rust te komen. “Rust is belangrijk,” zegt hij. “Niet alleen voor je lichaam, maar ook voor je geest.”
Een groeiende beweging van persoonlijke vrijheid
Waar lichaamsmodificatie vroeger vaak werd gezien als extreem, is er volgens Henry een verschuiving gaande. Tattoos, piercings en zelfs esthetische ingrepen zijn vandaag de dag steeds gewoner. En hoewel zijn keuzes vergaand zijn, ziet hij steeds meer mensen die ervoor kiezen hun uiterlijk aan te passen aan hun innerlijke beleving.
“Je hoeft niet op mij te lijken om jezelf te zijn,” legt hij uit. “Maar ik hoop dat mijn verhaal mensen inspireert om te durven kiezen voor wat bij hén past.”
Meer dan een uiterlijk: een levensfilosofie
Uiteindelijk gaat het bij Henry niet om het shockeffect of de uiterlijke vorm. Zijn leven draait om eerlijkheid, vrijheid en kunstzinnige expressie. Voor hem is het belangrijker om zich goed te voelen dan om binnen de lijntjes te kleuren.
In een wereld waarin veel draait om uiterlijk vertoon, laat hij zien dat er ook een andere weg is. Een weg die draait om inhoud, moed en persoonlijke visie. “Je hoeft niet begrepen te worden door iedereen,” zegt hij. “Zolang je jezelf begrijpt, is dat genoeg.”
Een blikvanger die meer is dan een uiterlijk
Of je hem nu bewondert, nieuwsgierig bent of gewoon even twee keer kijkt – Henry Rodriguez laat niemand onberoerd. Zijn aanwezigheid zet aan tot denken. Over schoonheid, over identiteit, over vrijheid. En vooral: over hoe ver je mag en kunt gaan in het najagen van je eigen waarheid.
Zijn verhaal is geen roep om aandacht, maar een uitnodiging tot reflectie. Want misschien is de echte boodschap niet hoe iemand eruitziet, maar waarom iemand kiest voor een bepaalde weg – en met hoeveel overtuiging dat gebeurt.
Samenvatting: Henry Rodriguez – een leven in kleur, vorm en overtuiging
De 33-jarige Henry Rodriguez, beter bekend als The Real Red Skull, woont tijdelijk in Oss. Zijn opvallende uiterlijk is het resultaat van jarenlange zelfexpressie, lichaamsmodificatie en artistieke keuzes. Maar zijn verhaal gaat dieper dan dat. Het is een ode aan zelfliefde, aan de moed om af te wijken, en aan het idee dat iedereen recht heeft op een eigen vorm van schoonheid.
Met zijn werk als tattoo-artiest, zijn internationale ervaring en zijn rustige bestaan in Brabant, laat Henry zien dat je in alle kleuren, vormen en expressies trouw kunt blijven aan wie je werkelijk bent.
-
Actueel1 week ago
Freek’s ontroerende nieuwe liedje raakt Nederland: een muzikale ode aan veerkracht en hoop
-
Actueel7 dagen ago
Freek doet eindelijk zijn kant van het verhaal: ‘Ik blijf vechten en genieten van elk moment’
-
Actueel1 maand ago
Familie neemt in alle rust afscheid van Jonnie Boer: “We gaan je missen, pap”
-
Actueel2 maanden ago
Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien!
-
Actueel1 maand ago
Isabelle Boer deelt bijzondere jeugdfoto’s van haar vader Jonnie Boer: “Dit zijn de momenten die blijven”
-
Actueel2 maanden ago
Broer van bekende Nederlandse zanger komt om bij zwaar ongeluk op de weg
-
Actueel2 maanden ago
Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald!
-
Actueel1 week ago
Hoe kan iemand van 32 al uitgezaaide longkanker hebben? ‘Het zijn vaak mensen die nooit hebben gerookt’