De Nederlandse Publieke Omroep (NPO) ligt opnieuw onder vuur vanwege haar diversiteitsbeleid. Deze keer is het NPO-presentatrice Amber Kortzorg die zich openlijk uitspreekt over haar frustraties. In een recent interview met Vrouw laat Kortzorg weten dat ze zelfs heeft overwogen ontslag te nemen vanwege het gebrek aan representatie binnen het nieuwe programma Bar Laat. Haar uitspraken hebben geleid tot veel ophef en zetten de discussie over diversiteit en inclusie in de mediawereld opnieuw op scherp.

Rel rondom het programma Bar Laat

Bar Laat, gepresenteerd door Jeroen Pauw en Sophie Hilbrand, krijgt regelmatig invallers wanneer een van de vaste presentatoren afwezig is. Journalist Tim de Wit is aangewezen als vaste vervanger, maar deze keuze schoot bij Kortzorg in het verkeerde keelgat. “Het is niet meer van deze tijd dat een programma uitsluitend wordt gedragen door witte presentatoren,” stelt ze resoluut.

Volgens Kortzorg had de NPO hier een uitgelezen kans om te kiezen voor een diverser presentatieteam. “Drie witte gezichten is gewoon te veel. Als publieke omroep heb je een verantwoordelijkheid om de samenleving te weerspiegelen,” aldus de presentatrice.

Een gevoel van machteloosheid

Amber Kortzorg geeft aan dat haar frustraties zich al langere tijd opstapelen. “Ik zit in adviescommissies voor inclusie en diversiteit, ik denk mee, ik lever input. Maar als er uiteindelijk zulke keuzes gemaakt worden, vraag ik me af waar we het allemaal voor doen,” zegt ze teleurgesteld.

Ze voelde zich na de benoeming van Tim de Wit niet serieus genomen door de NPO. “Je hebt zoveel talentvolle vrouwen van kleur die deze plek hadden kunnen invullen. Maar wederom werd gekozen voor de veilige, bekende optie.”

Wie had volgens Kortzorg de plek moeten krijgen?

Gevraagd naar wie zij geschikt had gevonden als invaller, is Kortzorg helder: “Ik denk dat ik die rol prima had kunnen vervullen. Maar zelfs als ik het niet was geweest, had ik het veel logischer gevonden om een vrouw van kleur die kans te geven.”

Kortzorg benadrukt dat het niet om haar persoonlijke ambitie gaat, maar om het bredere plaatje. “Representatie doet ertoe. Het gaat erom dat kinderen en jongeren zich herkennen in wie ze op televisie zien.”

Waarom diversiteit in de media zo belangrijk is

Het belang van diversiteit op televisie wordt door tal van onderzoeken onderstreept. Representatie draagt bij aan een gevoel van inclusie en herkenning. Als de media eenzijdig blijft in de afspiegeling van de samenleving, draagt dat bij aan ongelijkheid en stereotypering.

Bovendien wordt de NPO betaald met belastinggeld en heeft daarmee een extra verantwoordelijkheid om álle Nederlanders te vertegenwoordigen. In een land dat steeds diverser wordt, verwachten kijkers dat ook terug te zien op het scherm.

Sociale media ontploft: steun en kritiek

De uitspraken van Amber Kortzorg gingen als een lopend vuurtje over sociale media. Velen prijzen haar moed om het onderwerp bespreekbaar te maken. “Amber zegt wat veel mensen voelen,” schrijft een gebruiker op Twitter. “Tijd dat de NPO eens echt werk maakt van inclusie.”

Tegelijkertijd stuit Kortzorg ook op kritiek. Sommige mensen vinden dat kwaliteit en ervaring voorop moeten staan, ongeacht afkomst. “Een baan moet je verdienen op basis van je capaciteiten, niet om diversiteit af te dwingen,” klinkt het.

De discussie toont aan hoe gevoelig het onderwerp blijft en hoe diep verdeeld de meningen zijn over hoe inclusiviteit moet worden gerealiseerd.

De reactie van de NPO blijft uit

Tot op heden heeft de NPO nog geen officiële reactie gegeven op de uitlatingen van Kortzorg. Het is onbekend of er binnen de organisatie gesprekken lopen over de diversiteitskwestie bij Bar Laat.

Wel is duidelijk dat dit niet de eerste keer is dat de NPO kritiek krijgt op haar diversiteitsbeleid. Ook in voorgaande jaren kwamen er signalen van onvrede uit de mediawereld over de trage vooruitgang.

Een bredere trend: strijd om representatie

De situatie rondom Kortzorg is onderdeel van een bredere trend binnen de mediawereld. Wereldwijd voeren presentatoren, journalisten en kijkers de druk op om media inclusiever en representatiever te maken.

Diverse initiatieven zijn inmiddels ontstaan om diversiteit te bevorderen, maar structurele veranderingen blijken moeilijk. Het vergt niet alleen nieuwe gezichten, maar ook verandering in de besluitvorming en cultuur binnen mediabedrijven.

Mogelijke oplossingen: meer dan alleen goede bedoelingen

Kortzorg pleit voor concrete stappen, zoals meer transparantie over selectieprocedures en gerichte programma’s om ondervertegenwoordigd talent op te leiden en door te laten groeien. “Je kunt niet alleen maar goede bedoelingen hebben. Er moeten ook daden volgen,” benadrukt ze.

Een andere mogelijke maatregel is het instellen van diversiteitsquota, een idee dat internationaal steeds vaker op tafel ligt. Zo zouden mediabedrijven verplicht worden om teams samen te stellen die een afspiegeling vormen van de samenleving.

De kracht van zichtbaarheid

Kortzorg wijst erop dat zichtbaarheid essentieel is. “Kinderen die zichzelf terugzien op televisie krijgen onbewust het signaal dat ze erbij horen, dat ze alles kunnen worden. Dat is van onschatbare waarde voor hun zelfbeeld en toekomstperspectief.”

Volgens haar kan representatie niet worden afgedaan als ‘symboolpolitiek’, maar heeft het tastbare effecten op kansenongelijkheid in de samenleving.

Een open gesprek nodig

Hoewel Kortzorgs uitspraken verdeeldheid zaaien, openen ze ook het gesprek. Ze vraagt niet om rigide regels, maar om bewustwording en verantwoordelijkheid. “Het gaat niet om schuld of schaamte. Het gaat erom dat we samen bouwen aan een samenleving waarin iedereen zich gezien voelt.”

Ze roept de NPO op om serieus na te denken over de rol die de publieke omroep speelt in het vormen van die samenleving.

Conclusie: een wake-upcall voor de NPO

De moedige uitspraken van Amber Kortzorg vormen een wake-upcall voor de NPO en de bredere media-industrie. Diversiteit is niet slechts een modewoord, maar een noodzakelijke voorwaarde voor een rechtvaardige, representatieve samenleving.

Of de NPO deze kritiek ter harte neemt en daadwerkelijk veranderingen doorvoert, blijft voorlopig afwachten. Wat duidelijk is: de tijd van vrijblijvend praten over inclusie is voorbij. Nu is het tijd voor actie.

Wat vind jij? Moet de NPO sneller en actiever werk maken van diversiteit en inclusie? Deel jouw mening in de reacties!