Nicol heeft besloten om niet langer te praten over haar eerdere relatie met Peter Gillis. Ze noemt zijn naam liever niet meer, maar wil wel open zijn over de manier waarop zij in de realityserie Massa is Kassa is neergezet. In een openhartig interview spreekt ze over haar ervaringen met televisie, beeldvorming en de impact van montage. Haar verhaal werpt een nieuw licht op de wereld van reality-tv, en roept vragen op over hoe echt “echte televisie” eigenlijk is.

Bewust neergezet in een negatief daglicht

Volgens Nicol is er in de serie doelbewust een bepaald beeld van haar gecreëerd. Ze zegt dat ze vaak opzettelijk op een onaangename manier in beeld werd gebracht. De montage, stelt ze, speelde hierin een grote rol. Door fragmenten op een bepaalde manier aan elkaar te plakken, ontstond volgens haar een vertekend beeld.

“Ik weet dat ik niet altijd even handig ben in hoe ik dingen zeg,” geeft ze toe. “Maar de manier waarop het in de aflevering werd gepresenteerd, maakte het erger dan het was.”

Geluidseffecten en manipulatie

Een concreet voorbeeld dat Nicol aanhaalt, is het toevoegen van geluidseffecten tijdens bepaalde scènes waarin zij aan het woord was. Zo zou er volgens haar regelmatig kattengejank zijn toegevoegd, precies op de momenten dat zij iets zei.

“Dat werd gedaan om mij vals of gemeen te laten lijken. Terwijl ik gewoon normaal aan het praten was,” vertelt ze. Ze vindt dit pijnlijk, omdat het volgens haar totaal geen recht doet aan wie ze werkelijk is.

Verantwoordelijkheid delen

Hoewel Nicol aangeeft dat veel buiten haar controle om gebeurde, erkent ze ook dat ze zelf onderdeel was van het programma en dus een rol speelde in hoe ze werd neergezet.

“Ik was erbij. Ik deed mee. Maar je zit op dat moment zo in het format, dat je niet altijd beseft wat de gevolgen kunnen zijn,” zegt ze. Achteraf gezien zou ze dingen anders aanpakken.

“Ik zou nu kritischer zijn over wat ik wel en niet voor de camera zou zeggen,” legt ze uit.

Regie en herhaling

Nicol benadrukt dat veel kijkers denken dat reality-tv puur en ongefilterd is, maar volgens haar is dat een misverstand. “Er wordt veel geregisseerd. Soms wordt je gevraagd iets nog een keer te zeggen. Of een gesprek opnieuw te voeren, omdat het niet duidelijk op beeld staat.”

Dat wil niet zeggen dat alles nep is, maar volgens Nicol wordt er wel veel gestuurd. “Wat eruitziet als een spontane ruzie, kan deels geregisseerd zijn. Soms worden uitspraken in een andere volgorde gemonteerd. Daardoor krijgen ze een totaal andere lading.”

Impact op imago

Wat Nicol het meest raakt, is hoe haar imago blijvend is aangetast. Ze voelt dat veel mensen een verkeerd beeld van haar hebben gekregen door hoe ze in de serie te zien was.

“Op straat word ik nog steeds aangesproken als die vervelende vrouw van televisie. Dat doet iets met je. Zeker als je weet dat je in het echt heel anders bent.”

Ze geeft aan dat ze pas na het uitzenden van de afleveringen echt inzag hoe ze was neergezet. “Je denkt: ik was daar gewoon mezelf. Maar door de montage komt dat niet altijd zo over.”

Reality-tv: realiteit of entertainment?

Nicol is niet de eerste deelnemer aan een realityprogramma die zich kritisch uitlaat over de werkwijze van de makers. Het is bekend dat in veel realityformats gebruik wordt gemaakt van heropnames, geplande situaties en creatieve montage.

“Ik wist wel dat er werd geknipt, maar niet hoe ver dat ging,” zegt Nicol. “Ik had nooit gedacht dat een geluidseffect mij zó kon veranderen in de ogen van de kijker.”

Ze benadrukt dat ze niet alle verantwoordelijkheid van zich afschuift, maar vindt dat er meer transparantie mag zijn over hoe zulke programma’s tot stand komen. “De kijker verdient ook te weten hoe het werkt.”

Lessen voor de toekomst

Inmiddels heeft Nicol afstand genomen van de serie en wil ze zich richten op de toekomst. Ze kijkt met gemengde gevoelens terug op haar deelname. Aan de ene kant leverde het haar bekendheid op, maar aan de andere kant voelt ze dat ze er een prijs voor heeft betaald.

“Ik had meer voor mezelf moeten opkomen. Niet zomaar alles doen wat gevraagd werd. Ik heb me te veel laten meeslepen,” zegt ze. Toch wil ze niet blijven hangen in spijt. “Ik heb ervan geleerd. En ik weet nu beter wat ik wel en niet wil.”

Ruimte voor een nieuw hoofdstuk

Nicol wil zich de komende tijd focussen op persoonlijke groei en projecten die beter bij haar passen. Ze sluit niet uit dat ze ooit nog terugkeert op televisie, maar dan onder voorwaarden die haar meer regie geven over hoe ze wordt weergegeven.

“Ik ben niet tegen tv. Maar het moet wel eerlijk zijn. En ik moet mezelf kunnen zijn.”

Ze hoopt dat haar verhaal anderen helpt om met een kritischere blik naar reality-tv te kijken. “Niet alles wat je ziet, is ook echt zo. En dat is iets wat ik zelf ook eerst moest leren.”

Het belang van beeldvorming

Het verhaal van Nicol onderstreept hoe krachtig beeldvorming kan zijn. Zeker op televisie, waar kijkers vaak in korte tijd een mening vormen op basis van wat ze te zien krijgen. “Ik hoop dat mensen iets meer gaan nadenken voordat ze oordelen,” zegt Nicol.

Ze roept ook makers van programma’s op om verantwoordelijker om te gaan met hoe mensen worden neergezet. “Een beetje entertainment is prima. Maar niet ten koste van iemand z’n reputatie.”

Conclusie

Nicol neemt afscheid van haar tijd bij Massa is Kassa met gemengde gevoelens. Ze is dankbaar voor de kansen die ze kreeg, maar vindt het jammer dat haar imago is gevormd door een montage die volgens haar niet overeenkomt met de werkelijkheid.

Haar openheid laat zien hoe belangrijk het is om kritisch te blijven bij het consumeren van media. Reality-tv is zelden puur realiteit, en het verschil tussen wie iemand is en hoe die persoon wordt neergezet, kan groot zijn.

Voor Nicol is het nu tijd voor een nieuwe fase. Eentje waarin ze zelf bepaalt hoe ze gezien wil worden, en waarin ze haar eigen verhaal vertelt — eerlijk, onbevangen en zonder montage.