Gordon heeft opnieuw van zich laten horen. Tijdens een recent interview bij Yoursafe Radio sprak de zanger zich ongezouten uit over de manier waarop het Nederlandse publiek en de media omgaan met bekende artiesten. In het bijzonder haalde hij hard uit naar André Hazes, waarbij hij opmerkte dat hij “geen greintje respect” voor hem heeft. Zijn boodschap: wees eerlijk en consequent in hoe we mensen herinneren en beoordelen.

Gordon spreekt zich uit

Gordon, al jaren een opvallende verschijning in het Nederlandse medialandschap, staat bekend om zijn uitgesproken meningen. Hij schuwt de controverse niet en heeft in het verleden vaak zijn stem laten horen als het gaat om misstanden in de entertainmentwereld.

Dit keer richtte hij zich niet alleen op de huidige situatie van bekende artiesten zoals Marco Borsato, maar ook op het beeld dat nog altijd wordt geschetst van overleden artiesten zoals André Hazes. Gordon vindt het tijd om daar eerlijker en kritischer naar te kijken.

De erfenis van André Hazes

Volgens Gordon is het beeld van André Hazes flink geromantiseerd. De zanger wordt vaak afgeschilderd als een nationale held, een icoon van het levenslied. Zijn muziek leeft voort, zijn nalatenschap wordt jaarlijks geëerd, en zijn zoon André Hazes Jr. heeft op zijn eigen manier het Hazes-imperium voortgezet.

Maar Gordon zet daar vraagtekens bij. “Ik begrijp echt niet dat we blijven doen alsof hij heilig was,” zei hij. “Als je kijkt naar hoe hij met mensen omging, wat er achter de schermen speelde… Dan kan ik daar geen respect voor opbrengen.”

Geen dubbele standaarden

Wat Gordon vooral steekt, is dat bepaalde artiesten op een voetstuk worden geplaatst, terwijl anderen bij het minste of geringste worden gecanceld. Hij haalt Marco Borsato aan als voorbeeld. “Die man wordt volledig uit het publieke leven geweerd, terwijl er nog geen enkel vonnis is uitgesproken. Maar Hazes, met al zijn problematische gedrag, wordt op handen gedragen.”

Volgens Gordon zit daar een flinke portie hypocrisie in. “Waarom meten we met twee maten? Waarom is de ene zanger zogenaamd een held, en de ander al bij voorbaat schuldig, terwijl het recht zijn werk nog moet doen?”

André Hazes en het beeld dat blijft hangen

Gordon noemt het frustrerend dat het beeld dat blijft hangen over André Hazes zelden het complete plaatje laat zien. “Iedereen weet dat het geen makkelijke man was. Dat hij dronk, schreeuwde, en niet bepaald een voorbeeldige vader of partner was. Maar daar hoor je bijna niemand over.”

Hij vervolgt: “Het is alsof mensen selectief vergeten. Omdat iemand dood is, mogen we het er niet meer over hebben? Nee, ik vind juist dat we dan eerlijk moeten zijn. Ook voor de geschiedenis. Voor de mensen die er wél last van hadden.”

De stilte rond Marco Borsato

Tegelijkertijd spreekt Gordon zijn verbazing uit over de stilte rond Marco Borsato. “Het is net alsof hij niet meer bestaat,” zegt hij. “Geen muziek, geen interviews, geen optreden. Het is alsof het publiek hem collectief heeft verwijderd.”

Hoewel Gordon zich niet uitspreekt over schuld of onschuld, vindt hij de manier waarop het wordt aangepakt kwalijk. “We mogen iemand niet al veroordelen voordat er duidelijkheid is. En dat gebeurt nu wél. Dat is oneerlijk.”

De kracht van publieke opinie

Volgens Gordon speelt sociale media een grote rol in de manier waarop artiesten tegenwoordig worden beoordeeld. “Vroeger had je nog een beetje tijd om uit te leggen hoe iets zit. Nu is één gerucht genoeg voor totale afrekening.”

Hij roept op tot meer rust en reflectie. “Laten we eerst het hele verhaal afwachten, voordat we iemand kapot maken of juist blijven vereren terwijl dat misschien niet terecht is.”

Reuring op sociale media

Na zijn uitspraken ontstond er meteen discussie online. Op X (voorheen Twitter) en Instagram verschenen gemengde reacties. Sommigen prijzen Gordon om zijn eerlijkheid en moed om iets aan te kaarten wat vaak wordt verzwegen. Anderen vinden zijn opmerkingen te hard, zeker richting iemand die zich niet meer kan verdedigen.

Toch raakt hij volgens velen een gevoelige snaar. “We leven in een tijd van snelle oordelen,” schreef een gebruiker. “Wat Gordon zegt over meten met twee maten, is misschien ongemakkelijk, maar ook wel waar.”

Kunst en de maker

Een belangrijk punt in het gesprek is de vraag: kun je kunst los zien van de persoon die het maakt? Voor Gordon ligt daar het spanningsveld. “Ik hou ook van de muziek van Hazes, begrijp me niet verkeerd. Maar dat betekent niet dat we alles moeten vergeten wat er verder speelde.”

Hetzelfde geldt voor andere artiesten. “Je kunt bewondering hebben voor een stem of een liedje, maar laten we ook eerlijk zijn over wie iemand was. Daar moeten we mee leren omgaan.”

Geen heiligen, geen monsters

Wat Gordon vooral duidelijk wil maken, is dat niemand perfect is — maar dat we wel consequent moeten zijn in hoe we met die imperfectie omgaan. “We hoeven niemand heilig te verklaren. En we hoeven ook niemand levenslang te veroordelen zonder proces. Maar laten we dan wél eerlijk zijn. Bij iedereen. Altijd.”

Zijn uitspraken zijn dus geen veroordeling, maar een oproep tot balans. “We zijn allemaal mensen. Ook artiesten. En we maken fouten. Maar het moet niet zo zijn dat de ene fout wordt vergeten en de andere eindeloos wordt uitvergroot.”

Een ongemakkelijk, maar belangrijk gesprek

De kracht van Gordon is dat hij onderwerpen aanraakt die anderen liever vermijden. Zijn boodschap is ongemakkelijk, maar noodzakelijk. Door het debat aan te zwengelen over hoe we omgaan met publieke figuren, legt hij een pijnpunt bloot in de media- en cultuurwereld.

En misschien is dat precies wat er nodig is: iemand die het durft te zeggen, recht voor z’n raap, zonder filter. Dat is Gordon. En of je het nu met hem eens bent of niet — hij brengt wel iets op gang.

---

Conclusie: ‘Gordon zegt wat velen denken, maar niet durven te zeggen’

Met zijn uitgesproken mening over André Hazes en de situatie rond Marco Borsato trekt Gordon opnieuw de aandacht. Hij vraagt om gelijke behandeling, meer nuance en openheid over het complete plaatje van bekende artiesten. Niet als aanval, maar als pleidooi voor eerlijkheid.

Of zijn woorden iedereen bevallen, is een tweede. Maar dat zijn boodschap resoneert, is duidelijk. Gordon haalt uit — en zet Nederland aan het denken.