Connect with us

Actueel

Patty Brard openhartig na gezondheidsklachten: ‘Ik móet beter voor mezelf zorgen’

Avatar foto

Published

on

Patty Brard

Patty Brard heeft de rem er even opgezet. De altijd energieke mediapersoonlijkheid liet onlangs via haar Instagram weten dat ze na een medische ingreep écht rust moet nemen. En dat valt haar niet mee. Haar lichaam heeft een duidelijk signaal afgegeven en Patty geeft toe: “Ik moet beter voor mezelf zorgen.”

Niet meer rennen, vliegen, doorgaan

Voor iemand die altijd aanstaat, van het ene project naar het andere vliegt en zelden stilzit, is deze verplichte pauze even slikken. Maar het is nodig, laat ze weten in een openhartig bericht op social media. “Ik moet naar de dokter luisteren,” schrijft ze, met daarbij een foto vanuit bed. Duidelijker kan het niet.

De boodschap is helder: Patty is moe, heeft pijn, en heeft rust nodig. Niet over een week of na haar volgende klus. Nu.

Pittige voetoperatie

De oorzaak? Een medische ingreep aan haar voeten. Patty kampte al een tijdje met ongemak, en besloot dat het tijd was om er iets aan te laten doen. Haar tweede tenen – die volgens haarzelf ‘een beetje te lang’ waren – zijn operatief ingekort. Klinkt klein, maar het herstel is allesbehalve eenvoudig.

“Ik heb die lange tweede tenen even een halve centimeter korter laten maken,” zei ze eerder luchtig. Maar nu de verdoving is uitgewerkt, is het duidelijk: dit doet serieus zeer.

Napijn en frustratie

De napijn is heftig, en Patty voelt zich beperkt. Iets wat voor haar als actieve vrouw niet meevalt. “Eén dag alles doen waar je zin in hebt, en de volgende dag niet uit bed kunnen komen van de pijn in die arme voeten…” schreef ze met een vleugje zelfspot. Maar achter die grap zit een duidelijke boodschap: dit hakt erin.

Ze wil wel, maar het lukt niet. En daar komt ook frustratie bij kijken.

Geen onbekende klachten

Het is trouwens niet de eerste keer dat Patty met dit soort klachten kampt. In 2021 onderging ze al een operatie aan haar voeten vanwege hallux valgus – een aandoening waarbij knobbels aan de binnenkant van de voeten ontstaan. Toen werden haar tenen ook al rechtgezet, in de hoop op meer comfort.

Die eerdere operatie hielp, maar blijkbaar was dit vervolg noodzakelijk. En nu zit ze dus weer met de benen omhoog, verplicht uit de running.

Altijd doorgaan… tot je lijf protesteert

De timing is typisch. Patty is net weer lekker bezig, verschijnt regelmatig op tv, is actief op sociale media en heeft altijd wel een project in de pijplijn. Toch laat haar lijf nu weten: het is te veel geweest. Je kunt niet altijd maar doorgaan.

Dat inzicht lijkt nu ook bij haar zelf te landen. “Er zit wel een patroon in mijn gedrag,” gaf ze toe. “Ik wil te snel weer alles tegelijk doen.” En dat patroon moet misschien maar eens doorbroken worden.

Publiek reageert massaal

Haar openheid wordt gewaardeerd. Onder haar Instagram-post stromen de reacties binnen. “Luister naar je lichaam,” “Rust goed uit” en “We missen je, maar je gezondheid gaat voor” zijn maar een paar van de honderden berichten die haar fans achterlaten.

Het is duidelijk: Patty wordt gemist, maar iedereen gunt haar deze broodnodige pauze. Zelfs collega’s uit het vak steken haar een hart onder de riem. De showbizzwereld staat even stil voor haar herstel.

Een moment van bezinning

Wat deze periode haar óók brengt, is tijd om stil te staan. Even geen camera’s, opnames of afspraken. Maar gewoon: tijd voor jezelf. Tijd om te voelen wat je lichaam zegt, en wat het echt nodig heeft.

Voor iemand als Patty, die leeft op adrenaline en deadlines, is dat geen makkelijke les. Maar misschien wel een hele waardevolle. Want het leven draait niet alleen om doorgaan, maar ook om pauzeren.

Patty’s eerlijkheid raakt mensen

Wat opvalt aan haar bericht, is hoe open ze is. Geen filter, geen mooipraterij. Gewoon de waarheid. Pijn, frustratie, het besef dat ze haar grenzen over is gegaan. Dat raakt mensen. Want wie herkent het niet? Steeds maar doorgaan, tot je lijf zegt: stop.

Door dit te delen, laat Patty zien dat ook bekende gezichten gewoon mens zijn. En dat maakt haar juist zó geliefd.

Even geen hakken, wel pantoffels

De glamoureuze high heels hebben plaatsgemaakt voor zachte sloffen. Waar ze normaal strak in de make-up en met volle energie op tv verschijnt, ligt ze nu met haar voeten omhoog. En daar moet ze zich maar aan overgeven.

Misschien niet leuk, maar wel nodig. En ook dat mag gewoon benoemd worden. “Het is niet makkelijk om stil te zitten, maar ik weet dat het moet,” aldus Patty.

Fans steken haar massaal een hart onder de riem

De steun is hartverwarmend. Niet alleen uit medelijden, maar ook uit bewondering. Want het is krachtig om toe te geven dat je even pas op de plaats moet maken. Zeker in een wereld waarin het draait om presteren, zichtbaar zijn en doorgaan.

Mensen herkennen zichzelf in haar verhaal, en dat maakt dat ze massaal reageren. Van jonge vrouwen tot leeftijdsgenoten – iedereen leeft mee.

Een leven vol shows, nu even show pauze

Patty Brard is al decennialang een vaste waarde op de Nederlandse buis. Van Luv’ tot Shownieuws, van reality tot talkshows – ze heeft het allemaal gedaan. Maar nu even niet.

Nu gaat het even niet om showbizz, maar om slippers. Niet om studiospots, maar om steunverbanden. En dat is oké.

Nieuwe inzichten, nieuwe energie?

Deze periode van rust kan ook iets goeds brengen. Het dwingt Patty om te vertragen. Misschien leidt dat wel tot nieuwe inzichten, frisse ideeën of simpelweg: een gezonder tempo. Want als iets duidelijk is geworden, is het dat zelfs Patty Brard niet onverwoestbaar is.

En als ze straks weer opstaat – letterlijk en figuurlijk – dan hopelijk met hernieuwde energie, en wat meer rust in haar agenda.

Ze komt terug – dat staat vast

Fans hoeven zich geen zorgen te maken: Patty komt terug. Dat straalt door alles wat ze deelt. Dit is geen afscheid, maar een korte pauze. Ze houdt van haar vak, van haar fans, en van haar leven in de spotlights. Maar nu even op haar eigen voorwaarden.

En als ze straks weer op volle kracht is, dan zullen de camera’s vast en zeker weer draaien.

Tot die tijd: even niets

Tot die tijd is het: benen omhoog, telefoon aan de kant, rust pakken. En luisteren naar wat je lichaam echt nodig heeft. Het klinkt simpel, maar voor iemand als Patty is het misschien wel de moeilijkste opdracht van allemaal.

Gelukkig krijgt ze steun. En die steun voelt ze – vanuit haar bed, met haar voeten in het verband, leest ze alle lieve reacties. En dát doet haar zichtbaar goed.

Actueel

Zangeres Sieneke doet walgelijke uitspraken over Suzan & Freek

Avatar foto

Published

on

Verdriet bij opa Wim: “Ik mis mijn kleindochter Sieneke in deze laatste fase van mijn leven”

Voor veel mensen is de band met een kleindochter iets om te koesteren, zeker in kwetsbare tijden. Zo ook voor Wim, de opa van zangeres Sieneke Peeters. Hij kampt met ernstige gezondheidsproblemen en leeft met de wetenschap dat zijn tijd beperkt is. In alle openheid vertelt hij over zijn verdriet in deze laatste levensfase: het gemis van contact met zijn dierbare kleindochter, met wie hij ooit zo’n hechte band had.

Een moeilijke diagnose, een moeilijke periode

Wim lijdt aan uitgezaaide slokdarmk*nker, en de prognose is weinig hoopgevend. De behandelingen bieden mogelijk geen uitkomst meer, en hij voelt zijn krachten afnemen. “De afgelopen twee maanden ben ik voor mijn gevoel met vijftig procent achteruit gegaan,” vertelt hij in een interview met het weekblad Story.

In deze periode van onzekerheid en fysieke achteruitgang snakt Wim naar nabijheid van zijn dierbaren. Zijn grootste wens? Tijd doorbrengen met zijn familie, en in het bijzonder met Sieneke, zijn oudste kleindochter.

Een stille afstand

Wat Wim het meest raakt, is het uitblijven van contact. “Ik heb tot op heden niets van Sieneke of haar ouders vernomen,” vertelt hij. “Ze zijn niet langs geweest. Dat doet ontzettend veel pijn. Sieneke is mijn eerste kleinkind, en ik heb haar altijd gesteund. Ik ben zo trots op haar carrière geweest, op hoe ze zich als zangeres heeft ontwikkeld.”

De pijn in zijn stem is voelbaar. Wim zoekt niet naar schuldigen, maar spreekt uit wat hem raakt: het gevoel dat hij er op dit kwetsbare moment alleen voor staat, zonder een simpel berichtje of bezoekje van een van de mensen die hem het meest dierbaar zijn.

Een breuk in de familieband?

In het interview geeft Wim aan dat er in het verleden spanningen zijn geweest binnen de familie, met name tussen hem en Sienekes vader. “Kijk, ik snap dat kinderen vaak de kant van hun ouders kiezen. Dat is menselijk. Maar nu ik in deze situatie zit… dan hoop je toch dat er iets van menselijk contact overblijft.”

Hij spreekt zijn verdriet uit zonder harde woorden, maar wel met duidelijk gemis. “Het gaat me niet om het verleden. Het gaat me om nu. Om het moment. Om de verbinding.”

Steun aan anderen, gemis dichtbij

Wat het voor Wim extra verwarrend maakt, is het feit dat hij ziet hoe Sieneke zich wel betrokken toont bij anderen in soortgelijke situaties. Zo liet ze onlangs via Instagram weten mee te leven met het nieuws over Freek Rikkerink van het muzikale duo Suzan & Freek, bij wie uitgezaaide longk*nker is vastgesteld.

“Ze schreef onder een post van Freek hoe erg ze het vond, en wenste hen kracht en sterkte toe. En dat siert haar,” zegt Wim. “Het is mooi dat ze zo meevoelt. Maar ik begrijp dan niet waarom ze mij niet even een berichtje stuurt. Ik ben toch haar opa?”

Zijn woorden zijn niet bedoeld als verwijt, maar als verwondering. Een zacht uitgesproken vraag die blijft hangen: hoe kan je wél meeleven met mensen die je van een afstand kent, maar zwijgen tegenover iemand uit je eigen familie?

De kracht van een knuffel

Wim benadrukt dat hij niet veel verlangt. Geen grote gebaren, geen eindeloze gesprekken. Alleen het gevoel dat hij er niet helemaal alleen voor staat. “Een bezoekje. Een knuffel. Een hand op mijn schouder. Dat is toch waar familie voor is?”

Hij hoopt dat er alsnog contact komt. Dat er een kans is op een moment van erkenning. “Ik zou het geweldig vinden als Sieneke gewoon even langs zou komen. Even zou laten weten dat ze aan me denkt.”

Geen dreiging, maar een grens

Op de vraag of hij er vrede mee zou hebben als het contact uitblijft tot het allerlaatste moment, klinkt hij verdrietig. “Ik weet hoe mijn vrouw en andere zoon erin staan. Als het stil blijft tot het moment dat ik écht stervende ben, dan zullen zij het moeilijk vinden als er dan ineens contact gezocht wordt.”

Het is geen dreigement, maar eerder een weergave van de kwetsbaarheid die zich opstapelt als relaties te lang onbeantwoord blijven. Als stilte te luid wordt.

Een verhaal dat verder reikt

Het verhaal van Wim is niet uniek. In veel families speelt er onuitgesproken spanning, zijn er oude wonden die het contact bemoeilijken. En toch, juist in tijden van z!ekte of afscheid, wordt de wens om verbinding vaak groter. Niet alleen bij de z!eke, maar ook bij familieleden die mogelijk met twijfels of ongemak zitten.

Sieneke heeft zich tot nu toe niet publiekelijk uitgelaten over de situatie met haar opa. Wat er aan haar kant speelt, weten we niet. Misschien is het verdriet, misschien is het complexer. Zoals dat in families vaak het geval is. Maar het is goed om ook het perspectief van iemand als Wim te horen: een man die weet dat zijn tijd beperkt is, en die vooral verlangt naar een paar momenten van nabijheid.

Liefde hoeft geen perfect verleden

Het verhaal van Wim herinnert ons eraan hoe belangrijk het is om in het nu verbinding te zoeken. Ook als het verleden hobbelig was. Ook als het contact verwaterd is. Want de behoefte aan liefde, erkenning en aanwezigheid blijft bestaan — tot het allerlaatste moment.

Misschien leest Sieneke dit ooit. Misschien niet. Maar wat Wim in zijn woorden laat zien, is universeel: de wens om gehoord en gezien te worden door de mensen van wie je houdt.

Hoop op een brug

Of het contact nog hersteld wordt, is onzeker. Maar de deur lijkt van Wims kant nog altijd op een kier te staan. Niet voor een gesprek over het verleden, maar voor een knuffel in het nu. Voor het uitspreken van liefde, zonder voorwaarden.

Zijn verhaal roept op tot reflectie. Niet alleen voor Sieneke, maar voor iedereen die worstelt met familiebanden. Want soms zijn het juist de kleine gebaren die in de laatste hoofdstukken van iemands leven de meeste betekenis dragen.


Conclusie: kwetsbaarheid verdient nabijheid

In een periode waarin Wim afscheid moet nemen van zijn gezondheid en mogelijk van het leven zelf, is zijn grootste wens verrassend eenvoudig: verbinding met zijn kleindochter. Niet vanuit verwijt, maar vanuit liefde.

Zijn woorden zijn een zachte oproep aan ieder van ons: laat trots, verleden en misverstanden niet in de weg staan van menselijkheid. Want als de tijd schaars is, worden de momenten samen onbetaalbaar.

Continue Reading

Trending

  • Actueel2 weken ago

    Freek’s ontroerende nieuwe liedje raakt Nederland: een muzikale ode aan veerkracht en hoop

  • Actueel1 week ago

    Freek doet eindelijk zijn kant van het verhaal: ‘Ik blijf vechten en genieten van elk moment’

  • Actueel1 maand ago

    Familie neemt in alle rust afscheid van Jonnie Boer: “We gaan je missen, pap”

  • Actueel2 maanden ago

    Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien!

  • Actueel3 maanden ago

    Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald!

  • Actueel1 maand ago

    Isabelle Boer deelt bijzondere jeugdfoto’s van haar vader Jonnie Boer: “Dit zijn de momenten die blijven”

  • Actueel2 maanden ago

    Gerard Cox in tranen: ‘Het gaat echt heel slecht met Joke, ik ben haar langzaam aan het verliezen’

  • Actueel2 maanden ago

    Broer van bekende Nederlandse zanger komt om bij zwaar ongeluk op de weg