Connect with us

Actueel

Voetbalicoon Leo Beenhakker (82) neemt afscheid: voetbalwereld reageert massaal

Avatar foto

Published

on

Leo Beenhakker

Een groot hoofdstuk in de voetbalgeschiedenis is afgesloten. Leo Beenhakker, de man die generaties voetballiefhebbers wist te boeien met zijn kennis, charisma en karakteristieke stijl, is op 82-jarige leeftijd uit het leven verdwenen. Zijn familie heeft het droevige nieuws bevestigd aan de NOS. Vanuit de voetbalwereld stromen de reacties binnen: clubs, oud-spelers en fans eren de man die bekendstond als ‘Don Leo’.

Jongste coach in het betaald voetbal

De carrière van Beenhakker begon al op jonge leeftijd. In 1968 nam hij als 26-jarige het roer over bij Veendam en werd daarmee de jongste hoofdtrainer in het Nederlandse betaalde voetbal. Wat volgde was een indrukwekkende reis langs topclubs, nationale teams en historische momenten.

Zijn stijl was direct, zijn visie helder en zijn persoonlijkheid onvergetelijk. Al vroeg werd duidelijk dat Leo anders was dan anderen: hij combineerde tactische scherpte met charisma en had de gave om spelers op scherp te zetten.

Succes bij zowel Ajax als Feyenoord

Beenhakker behoort tot een zeldzaam rijtje coaches die bij zowel Ajax als Feyenoord titels wonnen. Met Ajax pakte hij in 1980 en 1990 het landskampioenschap, met Feyenoord werd hij in 1999 kampioen. Een unicum dat hem in beide kampen tot een gerespecteerd figuur maakte.

In Amsterdam liet hij jeugdspelers bloeien, in Rotterdam straalde hij rust en controle uit. Zowel de Johan Cruijff ArenA als De Kuip is vandaag in rouw, en dat zegt alles over zijn unieke positie in het Nederlandse voetbal.

Gloriejaren bij Real Madrid: ‘Don Leo’

Internationaal maakte Beenhakker furore bij het machtige Real Madrid. Tussen 1987 en 1989 werd hij drie keer op rij kampioen van Spanje. Onder zijn leiding schitterden sterren als Hugo Sánchez, Butragueño en Michel.

Zijn bijnaam ‘Don Leo’ kreeg hij niet voor niets: hij combineerde Rotterdamse nuchterheid met Spaanse flair. Hij hield van controle, maar liet ook ruimte voor creativiteit. Met zijn karakteristieke houding en scherpe persconferenties groeide hij uit tot een van de meest herkenbare coaches in Europa.

Oranje: ambitie en teleurstelling

Als bondscoach van het Nederlands elftal kende Beenhakker hoogte- en dieptepunten. In 1986 liep Oranje op het nippertje kwalificatie voor het WK mis, na een pijnlijke tweestrijd met België. In 1990 leidde hij Nederland wel naar het WK in Italië, maar het toernooi werd overschaduwd door interne spanningen.

Veel is er gespeculeerd over wat er precies misging, maar Beenhakker bleef altijd discreet. “Sommige dingen houd je voor jezelf,” zei hij daar later over. Die houding leverde hem zowel respect als vragen op – maar hij week nooit van zijn principes.

Wereldreiziger met een missie

Na zijn tijd bij Oranje bleef Beenhakker actief in het internationale voetbal. Hij coachte onder meer Saudi-Arabië, Trinidad en Tobago en Polen. En met succes: met Trinidad kwalificeerde hij zich voor het WK in 2006, met Polen voor het EK in 2008.

Wat hem bijzonder maakte, was zijn vermogen om zich aan te passen aan totaal verschillende culturen. Hij leerde snel, paste zich aan én wist het beste uit spelers te halen, ongeacht waar hij werkte. Dat maakt hem tot een van de meest veelzijdige coaches die Nederland ooit heeft voortgebracht.

Meester van de oneliners

Beenhakker was meer dan een coach. Hij was ook een taalvirtuoos. Zijn scherpe uitspraken en droge humor zorgden voor legendarische momenten voor de camera. Termen als “de patatgeneratie” (voor verwende jonge spelers) en “de cup met de grote oren” (voor de Europa Cup I) zijn onlosmakelijk met hem verbonden.

Zijn persmomenten waren nooit saai. Soms cynisch, vaak raak, altijd memorabel. Hij had de gave om dingen kernachtig te verwoorden en hield niet van mooipraterij. Dat maakte hem geliefd bij journalisten én supporters.

Massale steunbetuigingen

Na het nieuws over zijn afscheid deelden talloze clubs, spelers en voetbalorganisaties hun herinneringen aan Beenhakker. Ajax, Feyenoord en Real Madrid plaatsten een eerbetoon op sociale media. Oud-internationals zoals Giovanni van Bronckhorst en Wesley Sneijder spraken hun respect uit.

“Leo was geen man van oppervlakkigheid. Hij had een scherpe blik en een groot hart,” aldus Van Bronckhorst. Ook de KNVB liet weten dankbaar te zijn voor zijn bijdrage aan het Nederlandse voetbal. “Hij was een gezicht, een stem en een bouwer van generaties.”

Invloed op meerdere generaties

Wat Beenhakker uniek maakte, was zijn langdurige impact. Spelers uit de jaren ’70 en ’80 kennen hem als een veeleisende vakman. Latere generaties zagen hem als analist, mentor en voetbaldenker. Hij overbrugde generaties en wist zich altijd relevant te houden.

Hij stond bekend als iemand die zijn spelers serieus nam, maar ook durfde te confronteren. Hij eiste inzet, maar gaf vertrouwen. En dat maakte hem een echte leermeester.

De man achter de coach

Achter het publieke figuur ging een warme, betrokken man schuil. Collega’s roemen zijn loyaliteit, zijn aandacht voor het individu en zijn oprechte interesse in mensen. Hij kon streng zijn, maar had ook altijd oog voor het menselijke aspect van topsport.

Zijn favoriete uitspraak, vaak herhaald in interviews: “Voetbal is het belangrijkste van de minst belangrijke dingen.” Het laat zien hoe diep hij in het spel zat – en tegelijk hoe goed hij het wist te relativeren.

Een onuitwisbare erfenis

Leo Beenhakker laat een indrukwekkende erfenis achter. Niet alleen in prijzen of statistieken, maar vooral in invloed. Hij hielp spelers groeien, bouwde teams met visie en liet overal een herkenbare signatuur achter.

Zijn nalatenschap leeft voort in trainersopleidingen, in de voetbalcultuur van Nederland én ver daarbuiten. De impact van Don Leo zal nog jaren voelbaar zijn – op velden, in kleedkamers en in herinneringen.


Conclusie: Don Leo blijft voor altijd een voetbalicoon

Met het afscheid van Leo Beenhakker verliest de voetbalwereld een man die veel méér was dan alleen een coach. Hij was een inspirator, een denker, een leider en een persoonlijkheid. Hij maakte van voetbal een kunstvorm, met oog voor detail en respect voor het spel.

Zijn stem zal gemist worden, zijn lessen blijven bestaan. Don Leo heeft het veld verlaten, maar zijn invloed blijft voelbaar in elke wedstrijd waar passie, discipline en visie samenkomen.

Actueel

Eva Simons raakt kijkers in The Passion: “Ik zong met liefde én verlies in mijn hart”

Avatar foto

Published

on

De jaarlijkse paasvertelling The Passion wist ook dit jaar honderdduizenden mensen te raken. De 2024-editie vond plaats in het Zeeuwse Terneuzen, waar het lijdensverhaal van Jezus opnieuw tot leven kwam via muziek, toneel en indrukwekkende visuals. Met een cast vol bekende Nederlanders, actuele thema’s en een moderne aanpak werd het verhaal toegankelijk en betekenisvol voor een breed publiek.

Eén optreden sprong er dit jaar bovenuit: dat van Eva Simons, die de rol van Maria vertolkte. Haar optreden raakte veel kijkers recht in het hart — mede door een persoonlijk verhaal dat tot dan toe onbekend was.

Een nieuwe locatie, een vertrouwd verhaal

Elk jaar strijkt The Passion neer in een andere Nederlandse stad, en dit jaar was Terneuzen het decor. De stad aan de Westerschelde vormde met haar haven, kades en oude binnenstad een verrassend sfeervol toneel voor het paasverhaal. De uitzending zat vol krachtige beelden, muzikale vertolkingen en actuele verwijzingen naar thema’s als verbondenheid, verlies en veerkracht.

Florian Bindels speelde de rol van Jezus, terwijl Eva Simons een van de meest emotioneel geladen rollen op zich nam: die van Maria, zijn moeder. En hoewel het optreden van Eva op het eerste gezicht slechts onderdeel leek van het grotere geheel, bleek al snel dat haar persoonlijke ervaring diepe sporen naliet op haar vertolking.

Eva Simons maakt indruk in een gevoelige rol

Voor veel kijkers kwam het optreden van Eva Simons als een verrassing. Bekend als krachtige performer met internationale successen als zangeres, liet ze in The Passion een totaal andere kant van zichzelf zien. In de rol van Maria toonde ze kwetsbaarheid, zachtheid én kracht — een combinatie die veel mensen raakte.

In de dagen na de uitzending deelde Eva in een interview met dagblad Trouw dat ze tijdens de repetities van The Passion een persoonlijk verlies heeft meegemaakt: .dat ze tijdens de repetities van The Passion een persoonlijk verlies tijdens haar zwangerschap meemaakte

Een optreden vol betekenis

Eva vertelde dat haar verdriet haar juist hielp om de rol van Maria extra intens te spelen. “Ik heb nog nooit zoveel liefde gevoeld als de liefde voor een kind,” zei ze in het interview. “Het was intens verdrietig om dat te verliezen, maar tegelijkertijd voelde ik dat ik deze rol moest blijven spelen. Voor mezelf, en voor dat gevoel van liefde.”

Tijdens haar optreden werd duidelijk dat Eva’s emoties dicht onder de oppervlakte lagen. In het duet met Florian Bindels, een gevoelige vertolking van een aangepaste versie van “Shallow” van Lady Gaga en Bradley Cooper, raakte ze zichtbaar geëmotioneerd. Veel kijkers merkten dat ze een traan wegpinkte, wat leidde tot veel reacties op social media.

Publieksreacties: van kritiek naar begrip

In de eerste minuten van de uitzending kregen sommige optredens, waaronder dat van Eva, kritiek op platforms zoals X (voorheen Twitter). Enkele kijkers vonden haar zang niet zuiver of begrepen de emotionele lading niet. Maar toen haar persoonlijke verhaal bekend werd, sloeg de toon snel om.

Duizenden mensen toonden begrip, steun en bewondering voor haar keuze om ondanks alles op het podium te blijven staan. “Wat een moed en kracht. Nu ik weet wat ze doormaakte, zie ik het optreden in een heel ander licht,” schreef een kijker. Een ander zei: “Eva zong met haar hart, voor haar kind. Dat raakte me diep.”

De situatie liet zien hoe belangrijk context en empathie zijn bij het beoordelen van publieke optredens.

Indrukwekkend muzikaal repertoire

Eva Simons vertolkte meerdere nummers tijdens The Passion, waaronder “Ze Meent Het” van Metejoor, “Waterdicht” van Hannah Mae en “Waarom Fluister Ik Je Naam Nog” van Benny Neyman. Elk nummer paste naadloos in het grotere verhaal van liefde, verlies en hoop.

Haar stem en expressie gaven extra lading aan de nummers, die voor veel kijkers tot de hoogtepunten van de uitzending behoorden. Waar sommige edities van The Passion in het verleden kritiek kregen vanwege overacteren of te weinig emotionele diepgang, was dat dit jaar anders. Eva bracht haar rol met oprechte emotie, gedragen door haar persoonlijke ervaring.

Een modern en menselijk paasverhaal

The Passion blijft een krachtig televisie-evenement. Niet alleen door het religieuze verhaal, maar vooral doordat het universele thema’s belicht: liefde, verlies, opoffering en hoop. Door moderne muziek te combineren met eeuwenoude verhalen, weet het jaarlijks een breed publiek te raken.

De keuze voor Eva Simons als Maria was gedurfd, maar pakte bijzonder goed uit. Door haar persoonlijke verlies te verweven met de rol gaf ze het verhaal een extra laag. En dat is waar The Passion om draait: het verbinden van het verleden met het heden, en van geloof met gevoel.

Terneuzen als decor van verbinding

De keuze voor Terneuzen als locatie gaf deze editie van The Passion een unieke sfeer. De stad kwam prachtig in beeld, en werd door veel kijkers herontdekt als een plek vol historie en charme. Het decor, de verlichting en de opbouw zorgden voor een indrukwekkende kijkervaring.

Ook inhoudelijk was er ruimte voor actuele thema’s, zoals eenzaamheid, familiebanden en het omgaan met verlies. Dat maakte deze editie niet alleen relevant voor gelovigen, maar juist voor iedereen die zich herkent in de worstelingen van het leven.

Eva Simons laat zien wat kracht echt is

In een tijd waarin publieke figuren vaak op hun hoede zijn voor negatieve reacties, koos Eva ervoor om haar verhaal te delen. Niet voor aandacht, maar om eerlijk te zijn over haar situatie en om haar optreden een diepere betekenis te geven. En dat maakte indruk.

Door haar kwetsbaarheid niet te verbergen, maar te verwerken in haar kunst, gaf ze haar verlies een plek op het podium. Daarmee gaf ze ook anderen — kijkers, fans, mensen die zelf met verlies te maken hebben — het gevoel dat ze niet alleen zijn.

Een boodschap die blijft hangen

Uiteindelijk draaide deze editie van The Passion niet alleen om het verhaal van Jezus, maar ook om menselijke ervaringen. Eva Simons bracht dat perfect over: dat verdriet en hoop naast elkaar kunnen bestaan. En dat je ook in moeilijke tijden kunt kiezen om anderen te raken met jouw verhaal.

De uitzending werd breed besproken en kreeg lovende reacties van zowel kijkers als critici. En dat is niet voor niets. Deze Passion zal de boeken ingaan als een editie die niet alleen het paasverhaal vertelde, maar ook de kracht van persoonlijke veerkracht toonde.

Continue Reading

Trending

  • Actueel5 dagen ago

    Broer van bekende Nederlandse zanger komt om bij zwaar ongeluk op de weg

  • Actueel3 weken ago

    Onze gedachten zijn bij prinses Beatrix (87)

  • Actueel3 weken ago

    Ria Valk over haar toekomst: “Ik weet nu hoe lang ik nog heb”

  • Actueel2 weken ago

    Martijn Krabbé deelt openhartig verhaal over zijn gezondheid: “Elke dag telt nu meer dan ooit”

  • Actueel1 maand ago

    Verschrikkelijke onthulling: Dit is waarom Floortje Dessing plotseling verdwenen is van tv

  • Actueel4 weken ago

    Sophie Hilbrand openhartig over relatiebreuk: “Ik ben niet trouw geweest”

  • Actueel3 weken ago

    De geheime liefde (84) van Loretta Schrijver onthuld

  • Actueel4 weken ago

    Zien: De aller wildste nacht in de Lang Leve de Liefde villa, ooit!