Actueel
Martijn Krabbé deelt openhartig verhaal over zijn gezondheid: “Elke dag telt nu meer dan ooit”
Martijn Krabbé deelt ingrijpend nieuws: “Ik leef nu bewuster dan ooit”
Het nieuws dat presentator Martijn Krabbé (56) ernstig ziek is, heeft diepe indruk gemaakt in Nederland. Hij is al jaren een vertrouwd gezicht op televisie met programma’s als Kopen Zonder Kijken, The Voice of Holland en Uitstel van Executie. In een openhartig interview met het tijdschrift LINDA. deelt hij voor het eerst dat hij te maken heeft met een langdurige gezondheidsuitdaging. Zijn verhaal raakt veel mensen en zet aan tot nadenken over veerkracht, dankbaarheid en de waarde van het leven.
Een onverwachte wending in Thailand
Eind vorig jaar liet Martijn voorzichtig weten dat hij gezondheidsproblemen had, maar gaf toen weinig details. In het interview vertelt hij nu dat de eerste signalen kwamen tijdens een vakantie in Thailand. Tijdens die reis werd hij plotseling onwel en werd duidelijk dat er meer aan de hand was.
In het ziekenhuis werd vastgesteld dat er sprake was van een complexe medische situatie. Die ontdekking was het begin van een intens traject waarin behandelingen, controles en persoonlijke keuzes centraal kwamen te staan.
Leven van scan naar scan
Martijn volgt momenteel een intensief behandeltraject. Elke zes weken ondergaat hij een controle om te bekijken hoe de situatie zich ontwikkelt. Hij vergelijkt het zelf met het “werpen van een dobbelsteen”: onvoorspelbaar en spannend.
Toch gaat hij met opgeheven hoofd door. Zijn gezondheid vraagt nu om volledige aandacht, en hij leeft van dag tot dag. Zijn positieve instelling en openheid worden door velen bewonderd.
Positief blijven in moeilijke tijden
Ondanks alles is Martijn opvallend positief. In het interview zegt hij zelfs dat hij zich “gelukkiger dan ooit” voelt. Hij vertelt dat hij meer dan ooit beseft wat écht belangrijk is: zijn gezin, gezondheid, liefde en het dagelijkse leven.
Zijn boodschap is helder: het leven is kostbaar, en zelfs in onzekere tijden valt er veel te waarderen. Die gedachte raakt een snaar bij veel mensen die hem al jaren volgen.
Screenshot
Hartverwarmende reacties van collega’s
Na het interview stroomden er steunbetuigingen binnen. Bekende Nederlanders spraken vol respect en warmte over Martijn. Zo reageerde Wendy van Dijk met een hartje onder zijn bericht. Froukje de Both schreef:
“Je bent zo moedig, zo sterk en ook zo mooi kwetsbaar. Een inspiratie voor velen.”
Ook Monica Geuze, Vivienne van den Assem en Jamai Loman lieten weten dat ze aan hem denken. Fotograaf William Rutten deelde:
“Lieve Tijn, een hele dikke knuffel voor jullie allemaal.”
De reacties laten zien hoe geliefd Martijn is, niet alleen als professional, maar vooral als mens.
Linda Hakeboom deelt bijzonder moment
Filmmaker Linda Hakeboom, die zelf ervaring heeft met langdurige behandelingen, deelde op dezelfde dag dat haar medische scans goed nieuws lieten zien. Ze noemde het contrast met Martijns verhaal “rauw en confronterend” en schreef:
“Het voelt gek om blij te zijn terwijl iemand anders zo’n intens verhaal deelt. Maar dat is hoe onvoorspelbaar het leven is.”
Haar woorden benadrukken opnieuw hoe verschillend het leven voor iedereen kan verlopen – en hoe waardevol het is om daarbij stil te staan.
RTL spreekt steun uit
Zender RTL, waar Martijn al jarenlang mee samenwerkt, bracht een officiële verklaring uit:
“We hebben enorme bewondering voor Martijns openheid en kracht. We wensen hem en zijn gezin alle rust, liefde en steun die ze nodig hebben.”
Ook achter de schermen is de band met Martijn sterk. Hij wordt gezien als een warme, betrokken collega die met passie werkt aan elk project.
Aandacht bij De Oranjewinter
Ook in het programma De Oranjewinter werd stilgestaan bij het nieuws. Presentator Hélène Hendriks begon de uitzending met:
“Ik schrok best wel van het bericht over Martijn Krabbé. Het interview is heftig, maar ook heel mooi. Vanuit ons: ontzettend veel sterkte.”
Tafelgast Hugo Borst, die zelf te maken heeft gehad met medische uitdagingen, herkende veel in het verhaal:
“Je denkt altijd: dat overkomt mij niet. Tot het wél gebeurt. En dan is het bijzonder als je zo positief blijft.”
Rutger Castricum: “Het is moeilijk te bevatten”
Ook journalist Rutger Castricum sprak met bewondering over Martijn:
“Hij wist al lang dat het een langdurig traject zou worden, en toch straalt hij zoveel kracht uit. Hij zegt zelfs dat hij gelukkiger is dan ooit. Dat is moeilijk voor te stellen als je het niet zelf hebt meegemaakt.”
Zijn woorden vangen wat velen voelen: diepe bewondering voor de manier waarop Martijn met de situatie omgaat.
Zijn gezin als rots in de branding
In het interview vertelt Martijn uitgebreid over zijn familie. Sinds 2019 is hij getrouwd met Deborah, en uit een eerder huwelijk met Amanda heeft hij vier kinderen: Bickel (24), Michelle (20), Jasmijn (18) en Achilles (16).
Zijn gezin is zijn grootste steun en motivatie. Hij noemt zijn kinderen en vrouw zijn belangrijkste houvast en reden om elke dag met hoop en kracht te leven.
Gezondheid raakt ons allemaal
Wat Martijn meemaakt, is voor veel mensen herkenbaar. Zoals Hélène Hendriks treffend zei:
“Eén op de twee mensen krijgt in zijn of haar leven te maken met gezondheidsproblemen.”
Dat maakt Martijns verhaal extra krachtig. Hij deelt zijn ervaringen niet om medelijden op te roepen, maar om anderen te laten zien dat het leven, zelfs in onzekere omstandigheden, nog steeds waardevol en betekenisvol kan zijn.
Hoop, moed en betekenis
Martijn Krabbé laat zien dat openheid, moed en dankbaarheid hand in hand kunnen gaan. Zijn verhaal gaat over omgaan met verandering, over het vinden van rust in onrust, en over de kunst van het leven in het nu.
Door zijn verhaal te delen, inspireert hij mensen om met meer aandacht, liefde en bewustzijn te leven. En dat maakt zijn openheid van onschatbare waarde.
Conclusie: een krachtig en inspirerend geluid
Martijn Krabbé heeft Nederland geraakt — niet alleen als presentator, maar als mens. Zijn verhaal over leven met onzekerheid is een herinnering aan wat écht belangrijk is: verbondenheid, familie en de kracht om positief te blijven, hoe het leven zich ook ontwikkelt.
Zijn woorden, houding en dankbaarheid zijn een voorbeeld voor velen. Of hij nu op tv te zien is of tijd doorbrengt met zijn gezin, Martijn blijft een baken van hoop en kracht in een tijd waarin we dat hard nodig hebben.
De eerste ontmoeting met mijn ouders: over liefde, oordeel en het vinden van je eigen stem
Afgelopen zondag stond in het teken van een mijlpaal die voor veel stellen herkenbaar is: het moment waarop ik mijn verloofde, Mallory, voor het eerst meenam naar mijn ouders. Een ontmoeting waar je naar uitkijkt, maar waar je ook een beetje zenuwachtig voor bent. Niet omdat ik twijfelde aan mijn relatie, integendeel. Maar wel omdat ik wist hoe sterk mijn ouders vasthouden aan hun eigen opvattingen over wat ‘past’, vooral als het gaat om relaties.
Ik wilde hen laten zien wie Mallory écht is. Hoe ze me laat lachen, me kalmeert als ik pieker, en me stimuleert om een betere versie van mezelf te zijn. Ze is mijn partner, mijn anker en mijn toekomst. Toch voelde ik bij voorbaat dat de dag er één zou worden van blikken tussen de regels, van beleefdheden met scherpe randjes. En dat klopte.
Een vrouw die binnenkomt met licht
Mallory is niet iemand die je makkelijk over het hoofd ziet. Ze heeft een krachtige uitstraling die mensen doet opkijken. Lang, met brede schouders en prachtig platina blond haar dat glanst in het zonlicht. Haar stijl is eigenzinnig, en ze past niet in de standaardplaatjes die modetijdschriften voorschrijven. Maar daar hou ik juist van. Haar schoonheid zit niet in ‘passen in de norm’, maar in haar zelfverzekerdheid, haar warmte en de manier waarop ze iedereen om zich heen laat voelen dat ze gezien worden.
Ze is attent, gevoelig en opmerkzaam. Ze voelt aan wanneer ik ruimte nodig heb, wanneer ik overprikkeld ben of juist behoefte heb aan een grapje. Ze ziet dingen die anderen missen — kleine signalen, nuance, gevoel. En dat maakt haar voor mij zo bijzonder.
De spanning aan tafel
Toen we aankwamen bij mijn ouders, voelde ik het meteen: de spanning die tussen woorden in hing. Mijn moeder begroette Mallory met een glimlach, maar haar ogen waren afgemeten. Mijn vader knikte beleefd, maar vermeed verder oogcontact. We gingen aan tafel, het eten stond klaar, het gesprek kwam op gang. Maar alles voelde… gecontroleerd. Alsof we een toneelstuk opvoerden waarin iedereen zijn tekst uit het hoofd kende, maar niemand écht contact maakte.
Mallory bleef kalm, vriendelijk. Ze stelde vragen, vertelde over haar werk als ontwerper, over haar liefde voor schilderen en de plannen die we samen hadden voor de tuin. Maar de reacties van mijn ouders bleven kort. Geïnteresseerd op het oppervlak, maar zonder echte nieuwsgierigheid. Een dunne beleefdheid die voelde als een glazen wand tussen hen en haar.
Tussen de gangen door: oordeel in een fluistering
Toen Mallory even naar buiten liep om een telefoontje te plegen, boog mijn moeder zich naar me toe. Alsof ze al een tijdje op dit moment had gewacht.
“Ben je zeker van je keuze?” fluisterde ze. “Ze is wel erg… groot voor jou. Jij bent een tenger mannetje. Past dat wel?”
Mijn vader sloot zich erbij aan en begon over ‘evenwicht in een relatie’, en hoe belangrijk het is om iemand te kiezen die ‘aansluit bij je levensstijl en toekomstbeeld’. Ze zeiden het zacht, zonder woede. Maar de boodschap sneed.
Ze spraken niet met openheid of nieuwsgierigheid, maar met oordeel. Niet omdat ze Mallory niet aardig vonden — dat denk ik oprecht niet — maar omdat ze niet past in hun verwachtingspatroon. En dat raakte me dieper dan ik had gedacht.
Wat ze niet zien
Ik zei niets. Niet omdat ik geen woorden had, maar omdat ik op dat moment overspoeld werd door herinneringen aan alles wat Mallory voor mij betekent. Aan de briefjes in mijn jaszakken, haar zachte aanrakingen als ik pieker, haar oprechte belangstelling in mijn ideeën, dromen en twijfels. Aan haar geduld wanneer ik mezelf even kwijt ben. Aan haar vastberadenheid om samen een thuis te bouwen, hoe dat er ook uitziet.
Ze heeft mijn leven lichter gemaakt. Niet door grote daden, maar door er te zijn. Elke dag weer. En ik wist: dat is liefde. Echte liefde.
Twijfels en moed
Die avond, terug in ons eigen huis, lag ze naast me in bed. Haar ademhaling was rustig, haar gezicht ontspannen. Ik keek naar het plafond en hoorde de stemmen van mijn ouders nog in mijn hoofd. Maar daaronder klonk iets luider: de overtuiging dat ik geen bevestiging nodig heb van wie dan ook om te weten wat goed voelt.
De liefde die ik met Mallory heb, verdient geen verdediging. Ze verdient bescherming. Niet tegen mijn ouders, maar tegen de twijfel die ontstaat als je blijft zwijgen.
De kracht van kleine gebaren
De volgende ochtend werd ik wakker van de geur van pannenkoeken. Mallory stond in de keuken, haar grijze joggingbroek vol verfvlekken — herinneringen aan onze zelfgeschilderde woonkamer. “Trek je warme sokken aan,” zei ze, “het is fris vandaag.” Een simpel zinnetje. Maar het raakte me.
In die kleine gebaren zit de essentie van wie zij is. Zorgzaam, warm, met oog voor de ander. En toen besefte ik: zij is precies goed zoals ze is. Voor mij. En ik ben klaar om dat luidop te zeggen.
Mijn stem, mijn keuze
Binnenkort ga ik opnieuw het gesprek aan met mijn ouders. Niet om hen te overtuigen, maar om mijn eigen waarheid uit te spreken. Dat Mallory en ik samen een pad bewandelen. Dat hun zorgen mogen bestaan, maar dat ze mijn keuze niet hoeven te bepalen.
Want ik ben geen kind meer. Ik ben een man die weet wat hij wil. En wat ik wil, is een leven vol wederzijds respect, liefde zonder voorwaarden, en een thuis dat gebouwd is op echtheid — niet op maatstaven van anderen.
Wat ik geleerd heb
-
Ware liefde laat zich niet vangen in normen, maten of verwachtingen. Ze groeit vanuit echtheid.
-
Familie is belangrijk, maar je eigen geluk verdient ook een plek aan tafel.
-
Oordelen zeggen vaak meer over degene die ze uitspreekt dan over degene die ze betreffen.
-
Moed zit in het kiezen voor jezelf, ook als dat botst met wat vertrouwd is.
-
Liefde gaat niet over wat anderen zien, maar over wat jij voelt — in de stiltes, in de glimlach, in de kleine dingen.
Liefde vraagt niet om
perfectie. Ze vraagt om keuze. En ik kies voor haar — elke dag
opnieuw.
Laat me in de reacties weten: herken jij je in dit verhaal? Heb jij
ooit moeten kiezen tussen familieverwachtingen en je eigen
geluk?
-
Actueel2 weken agoFreek’s ontroerende nieuwe liedje raakt Nederland: een muzikale ode aan veerkracht en hoop
-
Actueel1 week agoFreek doet eindelijk zijn kant van het verhaal: ‘Ik blijf vechten en genieten van elk moment’
-
Actueel1 maand agoFamilie neemt in alle rust afscheid van Jonnie Boer: “We gaan je missen, pap”
-
Actueel2 maanden agoJutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien!
-
Actueel3 maanden agoKijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald!
-
Actueel1 maand agoIsabelle Boer deelt bijzondere jeugdfoto’s van haar vader Jonnie Boer: “Dit zijn de momenten die blijven”
-
Actueel2 maanden agoBroer van bekende Nederlandse zanger komt om bij zwaar ongeluk op de weg
-
Actueel2 maanden agoGerard Cox in tranen: ‘Het gaat echt heel slecht met Joke, ik ben haar langzaam aan het verliezen’