Connect with us

Actueel

Binnenkijken: Het luxe miljoenenhuis van Marjolein Faber in Amerika zorgt voor ophef

Avatar foto

Published

on

Binnenkijken: Het luxe miljoenenhuis van Marjolein Faber in Amerika zorgt voor ophef

Marjolein Faber, PVV-minister van Asiel en Migratie, staat bekend om haar strakke houding in het politieke debat. Ze is fel, uitgesproken en meestal wars van media-aandacht rondom haar privéleven. Maar daar komt nu verandering in. Niet door haarzelf, maar via haar echtgenoot, die onverwacht de deuren opengooit naar een andere kant van het leven van de minister. In een persoonlijke blog vertelt hij over hun dagelijkse leven, hun familie én hun tweede woning in de Verenigde Staten. En ja: dat huis mag er zijn.

Een miljoenenwoning in Florida dus. Niet zomaar een vakantievilla, maar een plek waar het stel zich thuis voelt. Terwijl Faber in Nederland keihard werkt aan een streng asielbeleid, blijkt ze achter de schermen een leven te leiden vol zon, palmbomen en Amerikaanse suburbs. En dat leidt tot ophef.

Van politieke vuurzee naar zonovergoten rust

Het contrast kan bijna niet groter. In Den Haag is Faber het gezicht van het hardere migratiebeleid. Ze ligt onder vuur, krijgt applaus van haar achterban, en staat dagelijks in de politieke storm. Maar in Florida? Daar woont ze in een rustige buurt vlakbij Orlando, samen met haar man, in een huis dat alles uitstraalt behalve stress.

Volgens informatie uit haar echtgenoot’s blog gaat het om een vrijstaande woning in Davenport, een stadje op rijafstand van pretparken als Disney World. Het huis stamt uit 1993, heeft meerdere slaapkamers, een ruime tuin en – natuurlijk – een zwembad. De geschatte waarde? Zo’n 292.000 euro. In Nederlandse termen misschien geen miljoenenpaleis, maar voor Amerikaanse begrippen behoorlijk comfortabel. En in vastgoedkringen telt vooral: locatie, locatie, locatie.

Niet alleen vakantie, maar een tweede leven

Wat de zaak extra pikant maakt, is dat het huis niet slechts fungeert als vakantieadres. Volgens haar man is het pand een belangrijk onderdeel van hun leven. Als ze in Nederland zijn, wordt het tijdelijk verhuurd. En zodra het werk het toelaat, trekken ze zelf naar Florida om te genieten van de zon, rust en ruimte.

Een dubbele woonplek dus. Een leven in twee werelden. En dat terwijl Faber in de Tweede Kamer bekendstaat als een politicus die liever niet te veel deelt. Geen Insta-foto’s van het zwembad, geen kiekjes met cocktails, geen luchtige interviews over vakanties. Alles draait bij haar om beleid, cijfers en principes. Maar nu is het andere verhaal ineens voor iedereen te lezen. Open en bloot.

Blog vol juicy details

De blog van Fabers echtgenoot is geen saaie opsomming van feiten. Integendeel. Het is een persoonlijk, soms zelfs intiem inkijkje in hun leven samen. Van boodschappen doen tot plannen voor de toekomst – het staat er allemaal in. En sommige uitspraken vallen op.

Zo vertelt hij dat Marjolein “niets moet hebben van supermarktfruit” en het liefst haar groente en fruit direct bij de boer haalt. Ook schrijft hij dat ze binnenkort oma wordt – een detail dat Faber zelf nooit publiekelijk heeft gedeeld. Blijkbaar is haar gezinsleven veel actiever en warmer dan haar politieke imago doet vermoeden.

Politieke storm én persoonlijke onthulling

De timing van deze onthullingen is opvallend. Want Faber ligt de laatste tijd volop onder een vergrootglas. Afgelopen week nog weigerde ze haar handtekening te zetten onder een voorstel om vijf vrijwilligers – onder wie mensen die zich jarenlang inzetten voor vluchtelingen – een koninklijke onderscheiding te geven. De reden? Het zou volgens haar in strijd zijn met het asielbeleid van haar ministerie.

Die beslissing leidde tot een mediarel. Kranten, talkshows en social media buitelden over elkaar heen met kritiek en steun. Voor- en tegenstanders stonden weer lijnrecht tegenover elkaar. Faber verdedigde haar keuze, maar de spanning was voelbaar.

En toen – midden in die mediastorm – doken ineens die blogposts op. Over fruit, kleinkinderen en een droomhuis in Florida. Twee werelden die botsen: de keiharde politiek en het zachte gezinsleven.

Wat vindt het publiek?

Online zijn de reacties gemengd. Sommigen vinden het onschuldig. “Laat haar lekker genieten van de zon als ze vrij is,” schrijft iemand op Twitter. Anderen vinden het schokkend. “Ze houdt vluchtelingen tegen, maar zit zelf in een tweede huis aan het zwembad?” reageert een ander.

De kern van de kritiek is niet per se het huis zelf, maar het contrast. Iemand die streng beleid voert en zich afzet tegen internationale solidariteit, maar wél een leven opbouwt buiten Nederland – dat wringt voor sommigen. Zeker omdat het verhaal niet uit haarzelf komt, maar via haar partner naar buiten is gelekt.

Waarom dit opvalt

In Nederland zijn we gewend dat politici relatief bescheiden leven. Een tweede huis in Frankrijk of Spanje? Prima. Maar een woning in de VS roept bij veel mensen andere associaties op. Het klinkt rijk, ver weg, luxe. En dat maakt het nieuws extra sappig – vooral als het om een PVV-politica gaat die zich profileert als ‘van het volk’.

Daar komt bij dat de blog gewoon openbaar te lezen is. Het is geen gehackte info, geen geheime documenten. Het is allemaal vrijwillig gedeeld. En dat is opvallend voor iemand die zelf altijd kiest voor geslotenheid.

Gaat dit haar politiek schaden?

Dat is nog onduidelijk. Binnen de PVV is Faber een van de zwaargewichten. Geert Wilders steunt haar, haar achterban waardeert haar duidelijkheid. Maar hoe lang blijft dat zo als er steeds meer privé-informatie uitlekt? Zeker nu de partij in een formatieproces zit, wordt alles wat ministers doen onder het vergrootglas gelegd.

Sommige mensen zullen haar juist menselijker vinden na dit verhaal. Ze blijkt oma te worden, houdt van vers fruit en woont niet alleen in de Haagse bubbel. Maar anderen zullen het zien als bewijs van hypocrisie of wereldvreemdheid. En dat maakt dit verhaal politiek explosief.

Wat weten we nu écht?

We weten nu dat Marjolein Faber:

  • een woning bezit in Florida, ter waarde van bijna 3 ton,

  • daar regelmatig verblijft met haar man,

  • diezelfde woning verhuurt als zij in Nederland is,

  • binnenkort oma wordt,

  • en dat haar man deze informatie openlijk deelt via blogs.

Dat is een stuk meer dan we vorige maand over haar wisten. En dat roept vragen op. Wil ze dit wel? Is het bewust? Of glipt de controle haar uit handen?

Een privéleven in beeld, ondanks haarzelf

Het meest interessante is misschien nog wel dat Faber zelf nauwelijks iets heeft gezegd. Zij kiest voor stilte, haar man voor openheid. En dat is een interessant spanningsveld. Want in de tijd van blogs, vlogs en social media is het bijna onmogelijk om als publieke figuur je hele privéleven af te schermen.

Het laat zien dat zelfs als je zelf geen persoonlijke posts plaatst, je partner dat alsnog kan doen – met alle gevolgen van dien. In dit geval levert het een fascinerend beeld op van een politica met een tweede leven onder de palmbomen.

Conclusie:

Het luxe huis van Marjolein Faber in Florida zorgt niet alleen voor verbaasde blikken, maar ook voor stevige discussies. Over politieke integriteit, over privacy, over wat we mogen weten van onze bewindspersonen. Eén ding is zeker: de blog van haar man heeft een deur geopend die misschien niet meer dichtgaat.

Wat vind jij van het Amerikaanse huis van Faber? Laat je mening achter op Facebook!

Actueel

Mijn ouders zeggen dat ze “te groot” voor me is—maar ze weten niet wat ik nu ga doen

Avatar foto

Published

on

De eerste ontmoeting met mijn ouders: over liefde, oordeel en het vinden van je eigen stem

Afgelopen zondag stond in het teken van een mijlpaal die voor veel stellen herkenbaar is: het moment waarop ik mijn verloofde, Mallory, voor het eerst meenam naar mijn ouders. Een ontmoeting waar je naar uitkijkt, maar waar je ook een beetje zenuwachtig voor bent. Niet omdat ik twijfelde aan mijn relatie, integendeel. Maar wel omdat ik wist hoe sterk mijn ouders vasthouden aan hun eigen opvattingen over wat ‘past’, vooral als het gaat om relaties.

Ik wilde hen laten zien wie Mallory écht is. Hoe ze me laat lachen, me kalmeert als ik pieker, en me stimuleert om een betere versie van mezelf te zijn. Ze is mijn partner, mijn anker en mijn toekomst. Toch voelde ik bij voorbaat dat de dag er één zou worden van blikken tussen de regels, van beleefdheden met scherpe randjes. En dat klopte.

Een vrouw die binnenkomt met licht

Mallory is niet iemand die je makkelijk over het hoofd ziet. Ze heeft een krachtige uitstraling die mensen doet opkijken. Lang, met brede schouders en prachtig platina blond haar dat glanst in het zonlicht. Haar stijl is eigenzinnig, en ze past niet in de standaardplaatjes die modetijdschriften voorschrijven. Maar daar hou ik juist van. Haar schoonheid zit niet in ‘passen in de norm’, maar in haar zelfverzekerdheid, haar warmte en de manier waarop ze iedereen om zich heen laat voelen dat ze gezien worden.

Ze is attent, gevoelig en opmerkzaam. Ze voelt aan wanneer ik ruimte nodig heb, wanneer ik overprikkeld ben of juist behoefte heb aan een grapje. Ze ziet dingen die anderen missen — kleine signalen, nuance, gevoel. En dat maakt haar voor mij zo bijzonder.

De spanning aan tafel

Toen we aankwamen bij mijn ouders, voelde ik het meteen: de spanning die tussen woorden in hing. Mijn moeder begroette Mallory met een glimlach, maar haar ogen waren afgemeten. Mijn vader knikte beleefd, maar vermeed verder oogcontact. We gingen aan tafel, het eten stond klaar, het gesprek kwam op gang. Maar alles voelde… gecontroleerd. Alsof we een toneelstuk opvoerden waarin iedereen zijn tekst uit het hoofd kende, maar niemand écht contact maakte.

Mallory bleef kalm, vriendelijk. Ze stelde vragen, vertelde over haar werk als ontwerper, over haar liefde voor schilderen en de plannen die we samen hadden voor de tuin. Maar de reacties van mijn ouders bleven kort. Geïnteresseerd op het oppervlak, maar zonder echte nieuwsgierigheid. Een dunne beleefdheid die voelde als een glazen wand tussen hen en haar.

Tussen de gangen door: oordeel in een fluistering

Toen Mallory even naar buiten liep om een telefoontje te plegen, boog mijn moeder zich naar me toe. Alsof ze al een tijdje op dit moment had gewacht.

“Ben je zeker van je keuze?” fluisterde ze. “Ze is wel erg… groot voor jou. Jij bent een tenger mannetje. Past dat wel?”

Mijn vader sloot zich erbij aan en begon over ‘evenwicht in een relatie’, en hoe belangrijk het is om iemand te kiezen die ‘aansluit bij je levensstijl en toekomstbeeld’. Ze zeiden het zacht, zonder woede. Maar de boodschap sneed.

Ze spraken niet met openheid of nieuwsgierigheid, maar met oordeel. Niet omdat ze Mallory niet aardig vonden — dat denk ik oprecht niet — maar omdat ze niet past in hun verwachtingspatroon. En dat raakte me dieper dan ik had gedacht.

Wat ze niet zien

Ik zei niets. Niet omdat ik geen woorden had, maar omdat ik op dat moment overspoeld werd door herinneringen aan alles wat Mallory voor mij betekent. Aan de briefjes in mijn jaszakken, haar zachte aanrakingen als ik pieker, haar oprechte belangstelling in mijn ideeën, dromen en twijfels. Aan haar geduld wanneer ik mezelf even kwijt ben. Aan haar vastberadenheid om samen een thuis te bouwen, hoe dat er ook uitziet.

Ze heeft mijn leven lichter gemaakt. Niet door grote daden, maar door er te zijn. Elke dag weer. En ik wist: dat is liefde. Echte liefde.

Twijfels en moed

Die avond, terug in ons eigen huis, lag ze naast me in bed. Haar ademhaling was rustig, haar gezicht ontspannen. Ik keek naar het plafond en hoorde de stemmen van mijn ouders nog in mijn hoofd. Maar daaronder klonk iets luider: de overtuiging dat ik geen bevestiging nodig heb van wie dan ook om te weten wat goed voelt.

De liefde die ik met Mallory heb, verdient geen verdediging. Ze verdient bescherming. Niet tegen mijn ouders, maar tegen de twijfel die ontstaat als je blijft zwijgen.

De kracht van kleine gebaren

De volgende ochtend werd ik wakker van de geur van pannenkoeken. Mallory stond in de keuken, haar grijze joggingbroek vol verfvlekken — herinneringen aan onze zelfgeschilderde woonkamer. “Trek je warme sokken aan,” zei ze, “het is fris vandaag.” Een simpel zinnetje. Maar het raakte me.

In die kleine gebaren zit de essentie van wie zij is. Zorgzaam, warm, met oog voor de ander. En toen besefte ik: zij is precies goed zoals ze is. Voor mij. En ik ben klaar om dat luidop te zeggen.

Mijn stem, mijn keuze

Binnenkort ga ik opnieuw het gesprek aan met mijn ouders. Niet om hen te overtuigen, maar om mijn eigen waarheid uit te spreken. Dat Mallory en ik samen een pad bewandelen. Dat hun zorgen mogen bestaan, maar dat ze mijn keuze niet hoeven te bepalen.

Want ik ben geen kind meer. Ik ben een man die weet wat hij wil. En wat ik wil, is een leven vol wederzijds respect, liefde zonder voorwaarden, en een thuis dat gebouwd is op echtheid — niet op maatstaven van anderen.

Wat ik geleerd heb

  • Ware liefde laat zich niet vangen in normen, maten of verwachtingen. Ze groeit vanuit echtheid.

  • Familie is belangrijk, maar je eigen geluk verdient ook een plek aan tafel.

  • Oordelen zeggen vaak meer over degene die ze uitspreekt dan over degene die ze betreffen.

  • Moed zit in het kiezen voor jezelf, ook als dat botst met wat vertrouwd is.

  • Liefde gaat niet over wat anderen zien, maar over wat jij voelt — in de stiltes, in de glimlach, in de kleine dingen.


Liefde vraagt niet om perfectie. Ze vraagt om keuze. En ik kies voor haar — elke dag opnieuw.
Laat me in de reacties weten: herken jij je in dit verhaal? Heb jij ooit moeten kiezen tussen familieverwachtingen en je eigen geluk?

Continue Reading

Trending

  • Actueel2 weken ago

    Freek’s ontroerende nieuwe liedje raakt Nederland: een muzikale ode aan veerkracht en hoop

  • Actueel1 week ago

    Freek doet eindelijk zijn kant van het verhaal: ‘Ik blijf vechten en genieten van elk moment’

  • Actueel1 maand ago

    Familie neemt in alle rust afscheid van Jonnie Boer: “We gaan je missen, pap”

  • Actueel2 maanden ago

    Jutta Leerdam stapt in ijsbad en laat per ongeluk een beetje teveel zien!

  • Actueel3 maanden ago

    Kijkers geschokt door actie van gast in Lang Leve de Liefde: slurf tevoorschijn gehaald!

  • Actueel1 maand ago

    Isabelle Boer deelt bijzondere jeugdfoto’s van haar vader Jonnie Boer: “Dit zijn de momenten die blijven”

  • Actueel2 maanden ago

    Broer van bekende Nederlandse zanger komt om bij zwaar ongeluk op de weg

  • Actueel2 maanden ago

    Gerard Cox in tranen: ‘Het gaat echt heel slecht met Joke, ik ben haar langzaam aan het verliezen’