Emotioneel afscheid van Rob de Nijs: duizenden fans nemen afscheid van een nationale legende

Op woensdag 26 maart 2025 namen duizenden mensen afscheid van Rob de Nijs, een van de meest geliefde artiesten uit de Nederlandse muziekgeschiedenis. In alle vroegte vormde zich een lange rij voor het DeLaMar Theater in Amsterdam, waar het publiek afscheid kon nemen van de zanger die decennialang een onuitwisbare indruk maakte. Zijn overlijden op 16 maart op 82-jarige leeftijd, na een lang gevecht met Parkinson, liet een grote leegte achter – niet alleen in de muziekindustrie, maar in de harten van generaties Nederlanders.

Een indrukwekkend eerbetoon aan een icoon

Vanaf 09.30 uur opende het DeLaMar Theater zijn deuren voor het publiek. Binnen lag Rob de Nijs opgebaard in een witte kist, omringd door bloemen en muzikale herinneringen. Zijn meest iconische nummers, zoals Het werd zomer, Zondag, Malle Babbe en Banger hart, speelden zacht op de achtergrond en zorgden voor een ingetogen sfeer.

De keuze voor een witte kist werd door velen gezien als symbolisch: rust, puurheid en het vredige einde van een rijk leven. Mensen liepen langzaam en met respect langs, vaak geëmotioneerd. Sommigen spraken fluisterend een laatste woord uit, anderen legden een bloem of een briefje neer. De opkomst was overweldigend en toonde de diepe verbondenheid tussen Rob de Nijs en zijn publiek.

Jong en oud samen verenigd in rouw

Opvallend was de verscheidenheid aan bezoekers. Niet alleen ouderen die Rob al sinds de jaren zestig volgden, maar ook jongeren die zijn muziek ontdekten via hun ouders of grootouders. Sommigen kwamen met een LP onder de arm, anderen met een zelfgeschreven gedicht. Deze generaties overschrijdende aanwezigheid onderstreepte nog maar eens de unieke plek die Rob de Nijs innam in de Nederlandse cultuur.

Voor velen voelde het afscheid als het verlies van een familielid. Zijn stem was verweven met de belangrijke momenten in hun leven: liefdes, trouwfeesten, afscheidsceremonies. Rob de Nijs was er altijd. Op radio’s, op concertpodia en in het collectieve geheugen.

Persoonlijke verhalen raken diep

Voor de ingang deelden bezoekers hun herinneringen met verslaggevers van onder andere de NOS, RTL Nieuws en Hart van Nederland. Een vrouw uit Haarlem zei: “Zijn muziek was er op mijn bruiloft én op de uitvaart van mijn moeder. Rob zong op de achtergrond van mijn leven.” Een man uit Utrecht voegde toe: “Het voelt alsof ik mijn broer verlies. Hij was altijd dichtbij, ook al kende ik hem niet persoonlijk.”

Door de massale opkomst openden de deuren van het theater eerder dan gepland. De organisatie had veel belangstelling verwacht, maar de realiteit overtrof alle inschattingen.

De afwezigheid van Belinda Meuldijk en zoon Yoshi

Een opvallend detail tijdens het publieke afscheid was de afwezigheid van Belinda Meuldijk – Robs ex-vrouw, tekstschrijfster en jarenlang zijn creatieve partner – en hun zoon Yoshi de Nijs. Beiden waren uitgenodigd voor de herdenking, maar kozen ervoor om hun afscheid in besloten kring te houden.

Via hun advocaat lieten ze weten: “We willen Rob in stilte en met respect op onze eigen manier gedenken. We hopen dat iedereen dit begrijpt en onze keuze respecteert.”

Hun afwezigheid leidde tot veel begrip. Juist omdat zij Rob zo goed kenden, werd hun behoefte aan een intiem en persoonlijk afscheid gezien als een legitieme keuze.

Een muzikale boodschap van liefde en verlies

Ondanks hun fysieke afwezigheid, was hun betrokkenheid wel degelijk voelbaar. Belinda Meuldijk deelde enkele dagen voor de ceremonie een emotioneel bericht via Facebook. Daarin uitte zij haar liefde en bewondering voor Rob, en het verdriet dat zijn overlijden met zich meebracht.

Ze deelde ook een bijzonder lied: “Ooit Zal Ik Een Herinnering Zijn” – een nummer dat zij speciaal voor Rob schreef. Het was oorspronkelijk bedoeld om door Rob zelf ingezongen te worden, maar zijn gezondheid liet dat niet meer toe. Uiteindelijk nam Han Kooreneef de zang voor zijn rekening.

De demo ging viraal op sociale media en raakte mensen diep. “Ik heb het drie keer geluisterd en elke keer gehuild,” schreef een luisteraar. Een ander: “Zelden zo’n oprecht eerbetoon gehoord. Kippenvel.”

Een intieme ceremonie voor genodigden

Later op de dag vond er in besloten kring een officiële ceremonie plaats voor familie, vrienden, collega’s en andere genodigden. Volgens aanwezigen was het een warme, liefdevolle en waardige viering van Robs leven. Ivo Niehe, Ruth Jacott en andere artiesten spraken over hun persoonlijke herinneringen aan Rob, die zowel op het podium als daarbuiten een bijzondere indruk op mensen wist achter te laten.

Ook werd er live muziek gespeeld door artiesten met wie Rob in het verleden samenwerkte. Elk nummer was een muzikaal afscheid, gedragen door liefde, bewondering en respect.

Een carrière van ruim zes decennia

De muzikale loopbaan van Rob de Nijs begon in de jaren zestig met de band The Lords, waarmee hij zijn eerste succes boekte. Zijn grote doorbraak kwam met het nummer Ritme van de Regen in 1963. Niet veel later maakte hij de overstap naar een solocarrière en scoorde hij hit na hit. Jan Klaassen de Trompetter, Zondag, Malle Babbe en Het werd zomer behoren tot zijn grootste klassiekers.

In de jaren tachtig en negentig werkte hij intensief samen met Belinda Meuldijk, die veel van zijn bekendste nummers schreef. Deze periode wordt vaak beschouwd als het artistieke hoogtepunt van zijn carrière. Zijn unieke stemgeluid, poëtische teksten en charismatische uitstraling maakten hem tot een tijdloos icoon in de Nederlandse muziekindustrie.

Open over zijn ziekte

Wat Rob de Nijs extra bijzonder maakt, is de openheid waarmee hij sprak over zijn ziekte. In interviews liet hij zien hoe Parkinson zijn leven beïnvloedde, maar ook hoe hij bleef zoeken naar manieren om muziek te maken. Zijn afscheidstournee “Het Einde van een Liedje” werd een groot succes. Het publiek stroomde massaal toe om hem nog één keer te zien schitteren. De tour toonde zijn veerkracht, waardigheid en liefde voor muziek.

Zijn stem blijft bestaan

Hoewel Rob fysiek niet meer onder ons is, leeft zijn stem voort. Niet alleen in opnames, maar ook in de herinneringen van iedereen die met zijn muziek is opgegroeid. Zijn nummers zullen blijven klinken bij bijzondere levensmomenten – van eerste liefdes tot laatste afscheidsceremonies.

Zoals een fan treffend verwoordde: “Rob was niet alleen een zanger. Hij was een stukje van wie wij zijn.”

Een nationale rouw, een persoonlijk verlies

De gebeurtenissen in en rond het DeLaMar Theater maakten één ding duidelijk: Nederland rouwt om het verlies van een nationale held. Maar het verdriet is ook diep persoonlijk. Voor velen voelde Rob als een vriend, een broer, een stem die precies wist wat je voelde.

Het massale afscheid weerspiegelt de impact van een man die met zijn muziek miljoenen levens raakte. Zijn overlijden is het einde van een tijdperk, maar ook het begin van een muzikale nalatenschap die generaties lang zal voortleven.